Το πρωί της Δευτέρας 6/12, στη στροφή απέναντι από το Χίλτον, πηγαίνοντας με τη μηχανή του στην εργασία του, στο υπ. Πολιτισμού, κόπηκε απρόσμενα το νήμα της ζωής του συντρόφου και φίλου μας Γιάννη Χαραλαμπόπουλου, που για πολλούς ήταν γνωστός, από τα φοιτητικά του χρόνια στην Ιταλία ως ο «Καδρόνιας». Με προσωνύμια εξάλλου ήταν «γνωστοί», για ευνόητους λόγους, πολλοί Έλληνες αντιφασίστες φοιτητές στην Ιταλία.
Η απώλεια ήταν απρόσμενη, ξαφνική και μεγάλη γιατί ο Γιάννης έσφυζε από ζωή, ήταν κινητικότατος, έβρισκε παλιούς συντρόφους και φίλους και συζητούσε μαζί τους τις ανησυχίες του, τους προβληματισμούς του για την πορεία της Αριστεράς, για τη δύσκολη περίοδο που «βάζει» καθήκοντα, στα οποία δεν ανταποκρίνεται αποτελεσματικά η Αριστερά κ.λπ.
Έτσι ήταν μαθημένος ο Γιάννης, από μικρός όταν μάθαινε από το θείο του (αντάρτη του ΕΛΑΣ) και από άλλους για τις αξίες που πάλευαν οι παλιότεροι στα «πέτρινα χρόνια». Έτσι διαπαιδαγωγήθηκε αργότερα, στα δύσκολα χρόνια της χούντας, που (φοιτητής) έδρασε στον αγώνα κατά της χούντας μέσα από τις γραμμές του ΑΜΕΕ και κατόπιν της ΠΠΣΠ, σπάζοντας στην πράξη τη χαφιεδοκρατία της φασιστικής «Λέγκας», δρώντας αλληλέγγυα στους αγώνες της ιταλικής Αριστεράς, αλλά και άλλων αγωνιζόμενων αριστερών (Παλαιστινίων, Ερυθραίων, Λατινοαμερικάνων κ.ά.) που πάλευαν για την ανεξαρτησία τους ή κατά των φασιστικών καθεστώτων των χωρών τους. Όπου βρέθηκε (Πάντοβα, Μιλάνο κ.α.) έβαλε το λιθαράκι του στην υπόθεση της Αριστεράς, είτε στρατευμένος (μέχρι το 1982) σε αυτή, είτε αργότερα (ανένταχτος αριστερός) παρακολουθώντας με αγωνία τα δρώμενα, αλλά και παραδειγματίζοντας τους γύρω του με τη στάση ζωής που είχε, με την ευθύτητα των λόγων του, ως αδέκαστος δημόσιος υπάλληλος, αρχιτέκτονας μηχανικός, στο υπ. Πολιτισμού (μη ενδίδοντας, αλλά αντιδρώντας σε άνωθεν πιέσεις, προασπιζόμενος την αξιοπρέπειά του, την ηθική του ακεραιότητα, την ειλικρίνειά του κ.λπ.). Ανιδιοτελής και γελαστός, έτσι θα τον θυμόμαστε.
Ποτέ δεν αγχώθηκε για την απόκτηση υλικών αγαθών. Μοναδική του έγνοια ήταν αν θα κάνει τις σωστές επιλογές. Άλλωστε οι επιλογές είναι αυτές που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους. Επιλογή του ήταν να παραμείνει ασυμβίβαστος και αδιάφθορος μέχρι το τέλος.
Την Τετάρτη 8/12, πλήθος κόσμου τον αποχαιρέτησε στο κοιμητήριο του Ζωγράφου. Θα ήταν ακόμη περισσότεροι αν το είχαν μάθει εγκαίρως.
Η σύζυγός του (Πόπη) και ο γιος του (Οδυσσέας) ευχαριστούν για τη συμπαράσταση που εκδήλωσαν εκατοντάδες σύντροφοι και φίλοι του Γιάννη και τιμώντας τη μνήμη του προσφέρουν το ποσό των 350 ευρώ (που τους δόθηκε αντί στεφάνων) για την ενίσχυση της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς.
Γιάννη, θα σε θυμόμαστε πάντα…
Η σύζυγος, ο γιος, οι παλιοί σύντροφοί σου και οι φίλοι σου.
Έτσι ήταν μαθημένος ο Γιάννης, από μικρός όταν μάθαινε από το θείο του (αντάρτη του ΕΛΑΣ) και από άλλους για τις αξίες που πάλευαν οι παλιότεροι στα «πέτρινα χρόνια». Έτσι διαπαιδαγωγήθηκε αργότερα, στα δύσκολα χρόνια της χούντας, που (φοιτητής) έδρασε στον αγώνα κατά της χούντας μέσα από τις γραμμές του ΑΜΕΕ και κατόπιν της ΠΠΣΠ, σπάζοντας στην πράξη τη χαφιεδοκρατία της φασιστικής «Λέγκας», δρώντας αλληλέγγυα στους αγώνες της ιταλικής Αριστεράς, αλλά και άλλων αγωνιζόμενων αριστερών (Παλαιστινίων, Ερυθραίων, Λατινοαμερικάνων κ.ά.) που πάλευαν για την ανεξαρτησία τους ή κατά των φασιστικών καθεστώτων των χωρών τους. Όπου βρέθηκε (Πάντοβα, Μιλάνο κ.α.) έβαλε το λιθαράκι του στην υπόθεση της Αριστεράς, είτε στρατευμένος (μέχρι το 1982) σε αυτή, είτε αργότερα (ανένταχτος αριστερός) παρακολουθώντας με αγωνία τα δρώμενα, αλλά και παραδειγματίζοντας τους γύρω του με τη στάση ζωής που είχε, με την ευθύτητα των λόγων του, ως αδέκαστος δημόσιος υπάλληλος, αρχιτέκτονας μηχανικός, στο υπ. Πολιτισμού (μη ενδίδοντας, αλλά αντιδρώντας σε άνωθεν πιέσεις, προασπιζόμενος την αξιοπρέπειά του, την ηθική του ακεραιότητα, την ειλικρίνειά του κ.λπ.). Ανιδιοτελής και γελαστός, έτσι θα τον θυμόμαστε.
Ποτέ δεν αγχώθηκε για την απόκτηση υλικών αγαθών. Μοναδική του έγνοια ήταν αν θα κάνει τις σωστές επιλογές. Άλλωστε οι επιλογές είναι αυτές που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους. Επιλογή του ήταν να παραμείνει ασυμβίβαστος και αδιάφθορος μέχρι το τέλος.
Την Τετάρτη 8/12, πλήθος κόσμου τον αποχαιρέτησε στο κοιμητήριο του Ζωγράφου. Θα ήταν ακόμη περισσότεροι αν το είχαν μάθει εγκαίρως.
Η σύζυγός του (Πόπη) και ο γιος του (Οδυσσέας) ευχαριστούν για τη συμπαράσταση που εκδήλωσαν εκατοντάδες σύντροφοι και φίλοι του Γιάννη και τιμώντας τη μνήμη του προσφέρουν το ποσό των 350 ευρώ (που τους δόθηκε αντί στεφάνων) για την ενίσχυση της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς.
Γιάννη, θα σε θυμόμαστε πάντα…
Η σύζυγος, ο γιος, οι παλιοί σύντροφοί σου και οι φίλοι σου.
Την Κυριακή 9/1/11, στις 9.30 π.μ. θα γίνει το μνημόσυνο για τον Γιάννη Χαραλαμπόπουλο («Καδρόνια») στο ναό του Αγ. Γεωργίου Νέου Ψυχικού (Αγ. Γεωργίου & Χρυσ. Σμύρνης)
Σχόλια
