Γράφει ο Σταύρος Γεωργάς.
Στο σκανδαλώδες μυθιστόρημα του Σοντερλό ντε Λακλό, που εκδόθηκε στο Παρίσι το 1782 κι η ανάγνωσή του απαγορεύτηκε το 1825, όταν η Επανάσταση είχε εκπνεύσει, το δηλητήριο του ανηθικισμού διαχέεται μέσω επιστολών: από επιστολή σε επιστολή, τα χρηστά ήθη διαβρώνονται, οι αθώες κορασίδες αποπλανώνται, τα θεμέλια της κοινωνίας κλονίζονται… Δυόμισι αιώνες αργότερα, το ίδιο μέσον χρησιμοποιείται και πάλι για ν’ ανατινάξει την κοινωνική γαλήνη: επιστολές. Κι επειδή ζούμε υπό μυθιστορηματικές συνθήκες (δεν εξηγείται αλλιώς το ότι διαχειρίζεται τη ζωή μας ο, μέχρι πέρσι, Γιωργάκης), οι επιστολές αποστέλλονται τώρα στ’ αλήθεια: αυτό θα εννοούσε, υποθέτω, μιλώντας για «ανεστραμμένο κόσμο» ο Μαρξ…
Αντιλαμβάνομαι ότι η ερμηνεία που προτείνω εδώ, ενδέχεται να θεωρηθεί εξεζητημένη. Αλλά ο Ηλίας Κανέλης είχε ήδη αναζητήσει λογοτεχνικές αναφορές στην πρόσφατη προκήρυξη της Σέχτας κι, επιπλέον, καμιά άλλη ερμηνεία δεν μου φαίνεται λιγότερο γελοία και όλες είναι περισσότερο επικίνδυνες. Όποιος είχε την τύχη, παραδείγματος χάριν, ν’ ακούσει το σχετικό ρεπορτάζ της Τσαπανίδου στον Σκάι, με τη συμβολή της απαραίτητης Μαίρης Μπόση («το ερώτημα είναι ποιος καθοδηγεί αυτά τα παιδιά») ξέρει ότι τα πράγματα είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ. Η διεθνής κοινότητα δεν ήταν, βεβαίως, απροετοίμαστη: είχαν προηγηθεί οι επιστολές με άνθρακα. Και συνεπώς η αναζήτηση των σχέσεων της εγχώριας τρομοκρατίας με την Αλ Κάιντα, που είχε ατονήσει μετά τη δημοσίευση φωτογραφίας του Ξηρού με κελεμπία στην Καθημερινή την εποχή της αλήστου μνήμης εξαρθρώσως της 17Ν, επανέρχεται φυσιολογικά στο προσκήνιο. Ναι, προηγούμενο υπήρχε, όμως αυτό δεν εμπόδισε να τρομοκρατηθούν οι πάντες ξανά. Η Μέρκελ τη γλίτωσε παρά τρίχα, ειδάλλως θα έσκαγε η επιστολή στα χέρια της και θα πάθαινε ό,τι κι η υπάλληλος που την άνοιξε. Κι αν η επιστολή αναφλεγόταν μόνη της, σε άδειο γραφείο, οι συνέπειες θα ήταν ανυπολόγιστες: ψυχολογικά, είναι σαν να διαβάζεις την «Έρημη χώρα»… Κι ο τρόμος απλώνεται… Ο διεθνής Τύπος μιλά για διεθνοποίηση της δράσης των εγχώριων τρομοκρατών (λέει η Πόπη), τα μέτρα ασφαλείας που ήδη λαμβάνονται είναι άνευ προηγουμένου, σε πρεσβείες, καγκελαρίες, παντού. Οι πολίτες τίθενται σ’ επιφυλακή: αν το δέμα γράφει «Εύθραυστον», αν η διεύθυνση στην επιστολή έχει γραφεί με τρεμάμενο χέρι (γιατί ακόμη κι ο τρομοκράτης, την ώρα που τη γράφει, δεν μπορεί, θα τρέμει από φρίκη σκεπτόμενος τις παγκόσμιες επιπτώσεις της δράσης του), ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ! Ειδοποιήστε την Αντιτρομοκρατική, το Ιππικό, τη ΝASA, όποιον προλάβετε… Ώστε ας μην υποτιμηθεί κι η ερμηνεία που προτείνω εγώ, αφού η θεμελιώδης ανοησία της μπορεί να εμπλουτίζεται επ’ άπειρον: πόσο πιστεύετε ότι θ’ αργήσει να εμφανιστεί ο σημειολόγος που θα ανιχνεύσει στην επιλογή των επιστολών, ως μέσου διάχυσης του πανικού το μίσος «αυτών των παιδιών» προς την ανθρώπινη επικοινωνία εν γένει; Δεν θα μου παραξενευτώ, βέβαια, αν δι’ αυτής της γελοίας κατάστασης προωθηθεί ένα ακόμη άτυπο πραξικόπημα. Απ’ αυτήν την πύλη αναμένεται: όποιος είδε με φόρμα μαραθωνοδρόμου τον πρωθυπουργό, το έχει εμπεδώσει.
Σχόλια
