Η νίκη αυτού του αγώνα αφορά όλη την κοινωνία
Του Μιχάλη Κωνσταντινίδη*
Η ιστορική στιγμή της ανάληψης της κυβερνητικής εξουσίας από ένα κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, βρίσκει τον χώρο των κινημάτων σε ύφεση. Αυτό, όμως, αφορά μια «κλασική» ανάγνωση του κινηματικού χώρου όπου η δράση του έχει ταυτιστεί με δημόσιες, δυναμικές (ή πιο ήπιες) κινητοποιήσεις. Υπάρχει και μια άλλη διάσταση των κινημάτων, αυτή της εσωτερικής τους λειτουργίας που δεν είναι τόσο φανερή, αλλά μέσα από μια καθημερινή λειτουργία παράγει αποτελέσματα τα οποία επηρεάζουν και διαμορφώνουν πολιτικές σε ανύποπτο χρόνο.
Μιλώντας πιο συγκεκριμένα, το κίνημα των εργαζομένων/απολυόμενων της ΕΡΤ3, μπόρεσε και αναβάθμισε τη δυναμική του αγώνα του, αφού μπόρεσε να καθορίσει τα χαρακτηριστικά της άλλης ΕΡΤ για την οποία παλεύει. Και αυτό έγινε σε μια στιγμή σιωπής. Τώρα, όμως, που ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και να διεκδικήσουμε, είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε, γιατί είμαστε εφοδιασμένοι με τη γνώση 19 μηνών αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος ενός δημόσιου οργανισμού.
Μπορούμε, λοιπόν, να απαιτήσουμε την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και τη μετατροπή της από κρατική σε πραγματικά δημόσια μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες. Καθορίζοντας πρώτα τις αρχές και τους στόχους: Η ενημέρωση να βασίζεται στον έλεγχο της εξουσίας – είτε κυβερνητικής, είτε των κυρίαρχων ελίτ. Να δίνεται βήμα έκφρασης στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες που δεν αποτελούν το περιθώριο της κοινωνίας όπως πιστεύουν πολλοί, αλλά στην σύνθεσή τους είναι η πλειοψηφία. Το προϊόν της ενημέρωσης, του πολιτισμού και της ψυχαγωγίας να είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.
Η ΕΡΤ, ως ραδιοτηλεοπτικός φορέας, με πραγματικά δημόσιο χαρακτήρα οφείλει και πρέπει να αφουγκράζεται τη φωνή της ίδιας της κοινωνίας στην οποία απευθύνεται. Για την εκπλήρωση αυτού του στόχου πρέπει να διασφαλιστούν εκείνες οι προϋποθέσεις που επιτρέπουν τη συμμετοχική συνδιαμόρφωση της γενικότερης φιλοσοφίας του εκπεμπόμενου προγράμματος. Να αποφύγουμε τους παλιούς παραγοντισμούς, όπου κάθε αξιωματούχος της κυβέρνησης και κάθε τοπικός άρχοντας συμπεριφερόταν σαν να ήταν μαγαζάκι του η ΕΡΤ και να δώσουμε τη δυνατότητα στους πολίτες να ακουστούν αδιαμεσολάβητα.
Δύο από τα βασικότερα γνωρίσματα του πολύμηνου αγώνα ενάντια στο «μαύρο» της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, η αυτοδιαχείριση του εκπεμπόμενου προγράμματος και η αυτοδιεύθυνση του όλου εγχειρήματος πρέπει να ενσωματωθούν στη λειτουργία της ΕΡΤ. Ολόκληρη η φιλοσοφία της «διοίκησης» να βασίζεται στις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, την κυκλική εναλλαγή των επικεφαλής των διαφόρων τμημάτων και την άμεση ανακλητότητά τους όταν το αποφασίσει η Γενική Συνέλευση ως κυρίαρχο όργανο λήψης αποφάσεων. Η τελευταία πρέπει να έχει αποφασιστικό ρόλο στη χάραξη της στρατηγικής και του προγράμματος της ΕΡΤ.
Πλήρης και αποκλειστική εργασία
Επίσης, διεκδικούμε να μην υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων (φαινόμενο που ευδοκιμούσε στην παλιά ΕΡΤ) αλλά να ισχύει για όλους η πλήρης και αποκλειστική εργασία με συμβάσεις αορίστου χρόνου και πλήρη ασφαλιστική κάλυψη. Να καταργηθεί το καθεστώς των «εξωτερικών συνεργατών προγράμματος», ειδικών συμβούλων και το «προσωπικό ειδικών θέσεων», μέσα από το οποίο ευδοκιμούσε η κομματοκρατία και η άσκοπη σπατάλη στους μισθούς των «golden boys του Δημοσίου».
Τέλος, απαιτούμε η επαναλειτουργία της ΕΡΤ να αφορά όλες τις δομές του προγράμματός της. Κυρίως όλες τις περιφερειακές ΕΡΑ, οι οποίες αναβαθμισμένες θα δίνουν το «τοπικό χρώμα», στην ενημέρωση, την ψυχαγωγία και τον πολιτισμό.
Σχεδόν όλες οι παραπάνω διεκδικήσεις, είναι εντός των προγραμματικών θέσεων και των αρχών του ΣΥΡΙΖΑ. Η υλοποίησή τους όμως δεν αφορά μόνο τους δύο άμεσα εμπλεκόμενους (εργαζόμενοι, κυβέρνηση) αλλά όλη την κοινωνία που περιμένει να δει την ΕΡΤ να βρίσκεται κοντά της, ώστε να την αγκαλιάσει και να την κάνει κτήμα της.
* Ο Μιχάλης Κωνσταντινίδης είναι εργαζόμενος στην αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ-3
