Του Μάριου Διονέλλη
Να μην πέσουμε στην παγίδα. Να μη μας πάρει από κάτω η λάσπη του κάθε πρώτου θέματος, του κάθε «βίντεο-κομιστή» ανθρώπινης δυστυχίας. Ούτε στις πριγκίπισσες και τα βασιλόπουλα είναι το πρόβλημα, ούτε στα αρχαία ελληνικά, ούτε στη συζήτηση για την κατάργηση των παρελάσεων. (Για αυτό το τελευταίο μάλλον πρέπει να πούμε και μπράβο, αν όντως γίνει.)
Το πρόβλημα είναι στα δάνεια για τα σπίτια των ανθρώπων, είναι στη μεγαλύτερη μείωση του ΕΚΑΣ, είναι στη στρατιωτική συμφωνία με το Ισραήλ, είναι στο ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας. Κι όμως, η ατζέντα φτιάχνεται από το σύστημα όπως επιλέξει εκείνο.
Πολλά έχει να πει κανείς για τον Φίλη (από την εποχή των «Ταχρείων» ακόμα). Μα από το παιχνιδάκι που παίζεται τις τελευταίες μέρες μόνος χαμένος είναι ο λαός. Όσο θα συζητά για το αν μπορεί να λέει «βασιλόπουλο» το βλαστάρι του, τόσο θα μεγαλώνει η απόσταση από τα πραγματικά… βασιλοπούλα της κοινωνικής τάξης που βγαίνει και πάλι κερδισμένη από τα οριζόντια μέτρα. Κι ας λέει για ταξικούς διαχωρισμούς των μέτρων ό,τι θέλει ο Κυρίτσης. Η κυβέρνηση έκανε συνειδητά την επιλογή για το στρατόπεδο που θα υπηρετήσει, κατ’ εντολή των δανειστών.
Είναι τουλάχιστον ανόητο να φουντώνει ο καβγάς για πράγματα που θα κρατήσουν όσο επιτρέπει ο τηλεοπτικός χρόνος. Του ίδιου του συστήματος αυτού τη δουλειά υπηρετεί ο συγκεκριμένος καβγάς. Μέχρι και τη νεκρανάσταση του άλλου βασιλόπουλου, του Κοκού, του «τελεία και παύλα» θα επιστρατεύσουν για να έρθει στα μέτρα τους η ειδησεογραφία.
Εμείς τουλάχιστον, όσο μπορούμε να βαστάμε τα λογικά μας μέσα στο κεφάλι μας, ας συζητάμε για τα σοβαρά.
