Τη στιγμή που οι πολίτες της Ευρώπης αναμένουν την απάντηση της Μόσχας και αγωνιούν για τις επιπτώσεις στις τιμές των καυσίμων από την απόφαση επιβολής πλαφόν στην τιμή αγοράς του ρωσικού πετρελαίου οι πολεμικές συγκρούσεις στην Ουκρανία συνεχίζονται αμείωτες.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα των δυτικών Μέσων, που επιβεβαιώνονται και από δορυφορικές φωτογραφίες, το 60% του δικτύου ηλεκτρικού ρεύματος της Ουκρανίας έχει υποστεί σημαντική ζημιά και βρίσκεται εκτός λειτουργίας. Αντίστοιχη είναι η εικόνα του δικτύου ύδρευσης γεγονός που καθιστά τις συνέπειες του πολέμου εξαιρετικά πιο επώδυνες και για τους άμαχους πολίτες. Ο επερχόμενος χειμώνας αναμένεται να δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα για τους πολίτες της Ουκρανίας και ορισμένοι μιλούν για νέο κύμα εκατομμυρίων προσφύγων που θα αναζητήσουν στοιχειώδεις όρους διαβίωσης στις γειτονικές χώρες.
Είναι φανερό ότι η στρατιωτική τακτική της Ρωσίας αποσκοπεί στο να καταστρέψει κρίσιμες πολιτικές υποδομές της Ουκρανίας δυσχεραίνοντας τις δυνατότητες στήριξης των δυνάμεων που μάχονται στη πρώτη γραμμή και ταυτόχρονα να «σπάσουν» το ηθικό των Ουκρανών και την καλλιεργούμενη αίσθηση περί της δυνατότητας ουκρανικής νίκης στο στρατιωτικό μέτωπο.
Σημαντικά χτυπήματα σε ρωσική επικράτεια
Από την πλευρά της η Ουκρανία έχει να επιδείξει μια σειρά από στρατιωτικές επιτυχίες, με δευτερεύουσα ίσως στρατιωτική σημασία, ικανές όμως να δημιουργήσουν σημαντικά ερωτηματικά για τις δυνατότητες του ρωσικού στρατού και ιδίως της αεράμυνας. Βέβαια αυτές οι επιτυχίες καταφέρνουν να ασκήσουν και πολιτική πίεση στο Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν. Έτσι, πέρα από τις ανακαταλήψεις εδαφών που πρόσφατα εντάχθηκαν στη Ρωσική Ομοσπονδία και τη βομβιστική επίθεση στη γέφυρα της Κριμαίας, στις αρχές του Γενάρη είχαμε τρείς επιθέσεις με μη επανδρωμένα σε ρωσικές στρατιωτικές υποδομές βαθιά στο έδαφος της Ρωσίας. Τις προηγούμενες μέρες χτυπήθηκε η αεροπορική βάση στην πόλη Κουρσκ στη δυτική Ρωσία ενώ είχαν προηγηθεί ανάλογες επιθέσεις στις βάσεις Ριαζάν και Σαράτοφ σε βάθος 285 και 315 μιλίων από τα σύνορα με την Ουκρανία αντίστοιχα.
Πρόκειται για τρία θεαματικά χτυπήματα στο έδαφος της Ρωσίας που ακόμα και αν έχουν επιτευχθεί με τη βοήθεια των ΗΠΑ, όπως υποστηρίζει επίσημα η Μόσχα, εγείρουν αμφιβολίες για τις δυνατότητες της ρωσικής αεράμυνας και δημιουργούν σημαντικά δεδομένα για την πορεία της σύρραξης.
Οι ουκρανικές επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας και η στήριξη από δυτικούς κύκλους, επίσημους ή μη, αποτελούν επιχείρηση συνέχισης και κλιμάκωσης του πολέμου αλλά και όρθωσης εμποδίων σε κάθε προσπάθεια διευθέτησης
Ουκρανική απόπειρα επιβολής τετελεσμένων
Η επιλογή των Ουκρανών ιθυνόντων να προχωρήσουν στα παραπάνω θεαματικά κτυπήματα έρχονται σε μια στιγμή που πυκνώνουν οι αναφορές, αντιφατικές είναι η αλήθεια, για εξεύρεση μιας κάποιας λύσης στο συνεχιζόμενο πόλεμο. Το δεδομένο αυτό δεν μπορεί παρά να γεννά σκέψεις για τις προθέσεις της Ουκρανίας και όσων υποστηρίζουν τη συνέχιση του πολέμου με κάθε τίμημα.
Μόλις πριν λίγες μέρες η Ρωσία, με δηλώσεις Πούτιν, έδειξε πρόθυμη να επανέλθει στο τραπέζι των ειρηνευτικών συνομιλιών με τη δέσμευση να μην προχωρήσει σε νέες καταλήψεις ουκρανικών εδαφών πέρα από την «απελευθέρωση» εκείνων που εντάχθηκαν πρόσφατα στη Ρωσική Ομοσπονδία και υπό τον όρο να αναγνωριστούν αυτές οι περιοχές αυτές ως ρωσικά εδάφη.
Ήταν η απάντηση του Πούτιν στις δηλώσεις Μπάϊντεν ότι οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να συζητήσουν υπό προϋποθέσεις όρους ειρηνευτικής διευθέτησης της ουκρανικής κρίσης. Ήταν κυρίως απάντηση στις δηλώσεις του Μακρόν, που μετά την συνάντηση του με τον Μπάϊντεν, δήλωνε σε αμερικάνικο τηλεοπτικό κανάλι: «Πρέπει να σκεφτούμε πώς μπορούμε να προστατεύσουμε τους συμμάχους μας και ταυτόχρονα να δώσουμε στη Ρωσία εγγυήσεις για τη δική της ασφάλεια τη στιγμή που θα επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Ο Γάλλος πρόεδρος, αναγνωρίζοντας ευθύνες στη πολιτική περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, διευκρίνισε ακόμα εμφατικά: «Αυτό σημαίνει ότι ένα από τα βασικά σημεία που πρέπει να εξετάσουμε, όπως λέει πάντα ο πρόεδρος Πούτιν, είναι η ανησυχία του για το ΝΑΤΟ που φτάνει στην πόρτα του καθώς και η ανάπτυξη όπλων τα οποία θα μπορούσαν να απειλήσουν τη Ρωσία».
Βέβαια η δυτική συμμαχία επιμένει ότι η έναρξη των ειρηνευτικών συνομιλιών προϋποθέτει την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την Ουκρανία χωρίς να είναι σίγουρο ότι η θέση αυτή εκφράζει το σύνολο των συμμάχων ή ότι θα παραμείνει αδιαπραγμάτευτη και το επόμενο διάστημα. Πάντως σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν ο Γερμανός καγκελάριος Ολ. Σολτς έθεσε αυτό το όρο ως προϋπόθεση έναρξης διπλωματικών επαφών για να λάβει ως απάντηση ότι οι εκτιμήσεις της Δύσης για την Ουκρανία ήταν «καταστροφικές» και κάλεσε το Βερολίνο να επανεξετάσει τη στάση του.
Στον αντίποδα οι ουκρανικές αξιώσεις είναι εξαιρετικά επιθετικές. Επιμένουν όχι μόνο στην αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τα εδάφη τους και την καταβολή αποζημιώσεων για τις ζημιές που προκλήθηκαν αλλά αξιώνουν και τον πλήρη αφοπλισμό της Ρωσίας ώστε να πάψει να απειλεί γειτονικές χώρες. Υπό αυτά τα δεδομένα οι ουκρανικές επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας και η στήριξη από δυτικούς κύκλους, επίσημους ή μη, αποτελούν επιχείρηση συνέχισης και κλιμάκωσης του πολέμου αλλά και όρθωσης εμποδίων σε κάθε προσπάθεια διευθέτησης. Επιλογή εξαιρετικά επικίνδυνη για την πορεία του πολέμου.
