Πώς θόλωσε τα νερά προετοιμάζοντας την εφαρμογή μιας προαποφασισμένης πολιτικής
Έμελλε στον επιφανή καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, ο οποίος μάλιστα έχει βασίσει την επιστημονική του καταξίωση στην υπεράσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, να διεκπεραιώσει ο ίδιος την καταρράκωση των… αδιαμφισβήτητων συνταγματικών αρχών της υπόστασης του δημόσιου τομέα. Στον πυρήνα αυτών των αρχών, θεμέλιο αποτελεί η κατοχύρωση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Κάθε λογής τερτίπι μηχανεύτηκαν οι υπουργοί-υπάλληλοι της τρόικας, δύο χρόνια τώρα, για να ξεριζώσουν αυτό το «αγκάθι». Ο Α. Μανιτάκης εγκαινίασε τη δική του θητεία ως άκαμπτος πολέμιος της διαθεσιμότητας, που είχε καταλήξει σε παταγώδες φιάσκο του προκατόχου του Δ. Ρέππα. Ενώ εμφανιζόταν ανυποχώρητος στις απολύσεις, ξεκίνησε ένα ύπουλο επικοινωνιακό παιχνίδι, ώστε εν τέλει ουδείς να γνωρίζει τις τελικές αποφάσεις, πριν εκδοθούν οι εκτελεστικές υπουργικές εγκύκλιοι.
Ισχυρίστηκε πως οι συνταξιοδοτήσεις και οι οικειοθελείς πρόωρες αποχωρήσεις σε βάθος τριετίας θα κάλυπταν το στόχο του Μνημονίου για περικοπές 150.000 θέσεων ώς το 2015. Σε αυτή τη βάση, απέκλειε ως περιττή οποιαδήποτε εκδοχή απόλυσης ή «διαθεσιμότητας». Για να ακολουθήσει άμεσα η δική του… οικειοθελής δέσμευση από το εξωφρενικό «1 προς 5», όσον αφορά τη σχέση προσλήψεων και αποχωρήσεων, στο ανύπαρκτο (αφού πρακτικά ισοδυναμεί με πλήρες πάγωμα των προσλήψεων) 1 προς 10! Και μάλιστα χωρίς καμία εξαίρεση για τους νευραλγικούς και ζωτικούς τομείς της Υγείας, της Παιδείας ή της πολιτικής προστασίας (π.χ. δασοπυρόσβεση).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο κύριος καθηγητής δεν κατόρθωσε -κάθε άλλο- να κατευνάσει τις άγριες διαθέσεις της τρόικας. Άραγε, είχε καμία τέτοια αυταπάτη; Κατόρθωσε όμως να θολώσει τα νερά και να προετοιμάσει το έδαφος για τη σαρωτική εφαρμογή μιας προαποφασισμένης πολιτικής με μοναδικό στόχο την απόλυση χιλιάδων εργαζόμενων και τη διάλυση των δομών της δημόσιας διοίκησης και των δήμων.
Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι μικρό επίτευγμα το να τουμπάρεις τις μαζικές και έντονες αντιδράσεις και να ξανασερβίρεις την παρωδία της «διαθεσιμότητας» ως… κινητικότητα. Ενώ ήδη η τρόικα μέσω mail που «αποσύρθηκε», προσημείωσε 22.000 απολύσεις άμεσα. Θυμίζουμε ότι η κατεδάφιση των εργασιακών εγκαινιάστηκε με ένα mail που διαψεύστηκε…
Ο καθηγητής Μανιτάκης δεν είναι πολιτικός, αλλά δεν τα πάει κι άσχημα. Παίρνει άριστα δέκα στη διπλοπροσωπία και την εξαπάτηση. Σε μία επίδειξη πρωτοφανούς συλλογικής ενοχοποίησης και διχαστικής τρομοκράτησης, απείλησε το σύνολο των υπαλλήλων αν οι δήμοι δεν υποκύψουν. Φαίνεται πως η στενή συναναστροφή με τους εντεταλμένους της Μέρκελ φέρνει τον υπουργό σε γόνιμη επαφή με τις ιδεολογικές αρχές της γερμανικής Δεξιάς. Ο θόρυβος που σήκωσαν οι απροκάλυπτες απειλές του τον υποχρέωσε σε αναδίπλωση με δηλώσεις «αυταπάρνησης», του ύφους «όσο είμαι υπουργός δε θα υπογράψω καμία απόλυση» και τα σχετικά.
Δεν είναι ο πρώτος, ούτε και πρόκειται να είναι ο τελευταίος στο μακρύ κατάλογο όσων ξεπούλησαν και αντάλλαξαν αξίες και αρχές με πόστα εξουσίας και ανάληψη ειδικών «αποστολών» στην υπηρεσία της διαπλοκής. Όμως ετούτος εδώ καμώνεται πως μένει πιστός στην υπεράσπιση του Συντάγματος κι έτσι δεν είναι υπερβολή να του καταλογιστεί ένας από τους πιο βρόμικους ρόλους στην πραξικοπηματική εκτροπή της κυβέρνησης Σαμαρά.
Δημήτρης Υφαντής
