Πάνω από τα δύο τρίτα των θυμάτων της πανδημίας στην Ισπανία ήταν «φιλοξενούμενοι» των 5.457 οίκων ευγηρίας (ιδιωτικών και δημόσιων) της χώρας. Σύμφωνα με στοιχεία που επικαιροποιήθηκαν χθες βάσει των δεδομένων των διαφόρων περιφερειών του ισπανικού κράτους, έχουν καταγραφεί 16.690 νεκροί τρόφιμοι στα γηροκομεία, ποσοστό που (σύμφωνα με το ισπανικό Υπουργείο Υγείας) αντιστοιχεί στο 67,2% των συνολικών θανάτων από τον κορωνοϊό. Πολλοί από τους θανάτους θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί εάν οι υπερήλικες δεν εγκαταλείπονταν στην τύχη τους, αφού δεν υπήρχε χώρος για αυτούς στις ΜΕΘ των δημόσιων νοσοκομείων (τα ιδιωτικά εξακολούθησαν να αρνούνται να αναλάβουν τέτοιες περιπτώσεις, παρά τις «εκκλήσεις» της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών-Podemos). Η εγκατάλειψη σε μερικές περιπτώσεις ήταν κυριολεκτική, με τους υπεύθυνους των γηροκομείων να σηκώνουν τα χέρια ψηλά και να φεύγουν από τα ιδρύματα που υποτίθεται ότι διεύθυναν, και τον στρατό να ανακαλύπτει εκεί «ξεχασμένους» νεκρούς και υποσιτισμένους…
Τώρα αποκαλύπτεται ότι αυτός ο «επιχειρηματικός κλάδος», που θεωρούνταν μέχρι να ξεσπάσει η πανδημία ιδιαίτερα κερδοφόρος, ελεγχόταν πλειοψηφικά και στην Ισπανία από γαλλικούς «ομίλους επενδυτών». Μπροστά στις αλλεπάλληλες μακάβριες αποκαλύψεις, η ισπανική συγκυβέρνηση αποφάσισε να ζητήσει την ποινική δίωξη των υπευθύνων. Έτσι, αυτήν την εβδομάδα η ισπανική Γενική Εισαγγελία ανακοίνωσε την έναρξη 121 ανακρίσεων και 110 ποινικών διώξεων για «παραβίαση ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων ευάλωτων πληθυσμών». Όμως αυτή η κατάσταση κάθε άλλο παρά αποτελεί ισπανική ιδιαιτερότητα. Τόσο στην υπόλοιπη Ευρώπη όσο και στη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ και Καναδά) πληθαίνουν καθημερινά οι ειδήσεις για τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο κυβερνήσεις και ιδιωτικές εταιρίες «διαχειρίστηκαν» τους προφανώς αναλώσιμους υπερήλικες, αφήνοντάς τους αρχικά χωρίς προστασία και –όταν προσβλήθηκαν– χωρίς περίθαλψη…