Προχθές Πέμπτη ξεκίνησε ο πρώτος, 48ωρος γύρος των απεργιακών κινητοποιήσεων των διδασκόντων στα βρετανικά πανεπιστήμια. Εάν δεν βρεθεί κάποια λύση (πράγμα αμφίβολο καθώς οι διοικήσεις των 65 βρετανικών πανεπιστημίων αρνήθηκαν ακόμη και τη διαιτησία) η απεργία θα συνεχιστεί: 3 μέρες την επόμενη εβδομάδα, 4 τη μεθεπόμενη, έπειτα 5… Τι προκαλεί αυτήν την πρωτοφανή κινητοποίηση; Το σχέδιο των πανεπιστημίων να μειώσουν δραστικά τις συντάξεις των διδασκόντων. Αλλά τότε γιατί αυτοί που πρωτοστατούν είναι οι νεότεροι σε ηλικία πανεπιστημιακοί; Επειδή στην πραγματικότητα τώρα ξεσπά μια δυσαρέσκεια που υπέβοσκε και αυξανόταν επί χρόνια – από τα τέλη του περασμένου αιώνα, όταν η κυβέρνηση των Εργατικών, με πρωθυπουργό τον Τόνι Μπλερ, ξεκίνησε τη «μεταρρύθμιση» της ανώτατης εκπαίδευσης.
Μέχρι τότε, οι φοιτητές δεν πλήρωναν δίδακτρα – το ταμπού το έσπασε ο Μπλερ, και οι επόμενοι πήραν τη σκυτάλη. Αποτέλεσμα, σήμερα οι φοιτητές να πληρώνουν δίδακτρα έως 9.000 λίρες το χρόνο. Επιπλέον, προ Μπλερ μόλις το 15% των διδασκόντων εργαζόταν με καθεστώς μερικής απασχόλησης, ενώ δεν υπήρχαν καθόλου «ευέλικτοι» διδάσκοντες. Σήμερα 2 στους 4 δεν έχουν πλήρη απασχόληση, και οι μισοί από αυτούς είναι «ευέλικτοι» – δηλαδή δεν γνωρίζουν αν και πόσο θα διδάσκουν στο επόμενο εξάμηνο. Όλοι αυτοί οι νέοι σε ηλικία βοηθοί και καθηγητές φοίτησαν με δίδακτρα (οι περισσότεροι ακόμη χρωστούν τα φοιτητικά δάνεια), και τώρα εξακολουθούν να ζουν στην αβεβαιότητα. Αυτή η κατάσταση πυροδότησε την κήρυξη της απεργίας, όπως και την εγγραφή εκατοντάδων νέων μελών στο πανεπιστημιακό συνδικάτο UCU τις παραμονές της κινητοποίησης.
Όμως φαίνεται ότι οι εργοδότες επιδιώκουν να συντρίψουν εν τη γενέσει της την αμφισβήτηση της νέας γενιάς πανεπιστημιακών. Έτσι, πολλά θα κριθούν από τη στάση των φοιτητών, που «κινδυνεύουν να χάσουν την εξεταστική περίοδο», όπως λένε οι διοικήσεις των πανεπιστημίων για να απομονώσουν τους απεργούς. Για την ώρα, πάντως, το 60% των φοιτητών δηλώνει αλληλέγγυο με τους διδάσκοντες. Όπως επισημαίνει σε άρθρο του στο περιοδικό Jacobin ο πανεπιστημιακός Στίβεν Πάρφιτ, «εάν οι διδάσκοντες θέλουν να νικήσουν, πρέπει να διασφαλίσουν την υποστήριξη των φοιτητών τους – κι αυτό δεν θα συμβεί εάν αντιμετωπίσουν το ζήτημα ως διμερή αντιπαράθεση μεταξύ των ίδιων και των διοικήσεων των πανεπιστημίων».
* Πηγή: περιοδικό Jacobin
