Το 2011 τέτοιες μέρες, μέσα από τις δι’ αντιπροσώπων αιματηρές αντιπαραθέσεις μεταξύ ξένων δυνάμεων (μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ και η Κίνα), γεννήθηκε με… καισαρική ένα νέο κράτος στην Αφρική: το Νότιο Σουδάν. Έχει έκταση σχεδόν πενταπλάσια της Ελλάδας και 12 εκατομμύρια κατοίκους. Στον Βορρά παραμένει, με την ονομασία Σουδάν, ό,τι απέμεινε από το πάλαι ποτέ ενιαίο κράτος – που είχε έκταση 19 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα και 52 εκατομμύρια κατοίκους. Ο διαμελισμός του Σουδάν κάθε άλλο παρά έφερε την ειρήνευση που ανέμενε, υποτίθεται, η «διεθνής κοινότητα». Η διαφορά είναι ότι, αφότου οι ξένες δυνάμεις και πολυεθνικές χώρισαν κουτσά-στραβά τα τσανάκια τους (ως τότε η «γενοκτονία» του Νταρφούρ ήταν πρώτη είδηση…), κανείς πλέον δεν δίνει σημασία στη διαρκή αιματοχυσία. Οι εσωτερικές συγκρούσεις συνεχίζονται και στα δύο κράτη, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, και εκατομμύρια πρόσφυγες μέχρι σήμερα.
Μονάχα στο Νότιο Σουδάν (που έχει την «τύχη» να διαθέτει τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου και άλλων πρώτων υλών), ο εμφύλιος έχει προκαλέσει μέσα σε μια πενταετία 300.000 νεκρούς, την εσωτερική εκτόπιση 1 εκατομμυρίου κατοίκων, ενώ άλλες 500.000 έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες. Από την περασμένη βδομάδα αναζωπυρώθηκαν στην πρωτεύουσα Τζούμπα οι συγκρούσεις μεταξύ οπαδών του προέδρου της χώρας και της αντιπολίτευσης (ο επικεφαλής της οποίας είναι… αντιπρόεδρος της χώρας με βάση την περσινή «ειρηνευτική» συμφωνία). Οι αντιπαρατιθέμενες παρατάξεις χρησιμοποιούν μέσα σε κατοικημένες περιοχές βαρύ πυροβολικό, άρματα μάχης και ελικόπτερα. Εκατοντάδες είναι, έτσι, οι άμαχοι που έχουν σκοτωθεί, ενώ θύματα μετρούν και οι Κινέζοι «κυανόκρανοι» του ΟΗΕ.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν δήλωσε την… απογοήτευσή του, ενώ το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών απηύθυνε «αυστηρή έκκληση»(!) στις δύο πλευρές να σταματήσουν την επέκταση της βίας. Στο μεταξύ δεκάδες χιλιάδες άμαχοι προσπαθούν να φτάσουν στα στρατόπεδα του ΟΗΕ κοντά στην Τζούμπα ώστε να σωθούν από τις σφαγές και τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς. Ακόμη περισσότεροι είναι εγκλωβισμένοι στα συνοριακά περάσματα, καθώς ο νοτιοσουδανικός στρατός δεν τους επιτρέπει να τα διαβούν και να βρουν καταφύγιο στην Ουγκάντα και άλλες γειτονικές χώρες. Άλλη μια μεγάλη «επιτυχία» της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας βρίσκεται σε εξέλιξη…
