Διαβάζοντας στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς το άρθρο του Στέλιου Ελληνιάδη Η μεγαλύτερη ουτοπία είναι ο αθάνατος καπιταλισμός, σκέφτηκα να εκφράσω την συμφωνία μου με δύο μαντινάδες όπως συνηθίζεται να ευχόμαστε τις μέρες της πρωτοχρονιάς στην Κρήτη.

Ορόσημο το χρονικό
ην του Xριστού η γέννα
Εφέτος το λογισμικό
ξαναρχινά από ένα.

Το χρόνο αυτό μπορούμενε
να τον νε κάνουμε ένα
Αρχή που θα μετρούμενε
καινούργια δεδομένα.

Αν θες να φύγει η σκλαβιά
θυσίες κάμε πρώτα
Κι ύστερα θάρθει η λευτεριά
να σου κτυπά την πόρτα.

Παρακινούμενος από την προσπάθειά μου να συντάξω τις παραπάνω μαντινάδες ο σύντροφος Μήτσος Σταυρακάκης μου έστειλε τις παρακάτω:

Μ’ αγώνα ασυμβίβαστο μεσ’ το καινούριο χρόνο
τα όνειρα εκδίκηση, μπορούν να πάρουν μόνο.

Δύο χιλιάδες δώδεκα φορές, θα πω και ξάσου:
χωρίς αγώνα συνεχή δεν σπούνε τα δεσμά σου.

Το δυο χιλιάδες δώδεκα αν θέλουμε μπορούμε,
ν’ αλλάξουμε πορπατηξά, τα ζάλα μας να βρούμε.

Στην εκπνοή του έντεκα, τη δωδεκάτη ώρα,
εύχομαι να ξεσηκωθεί απ’ άκρη σ’ άκρη η χώρα.

Το δυο χιλιάδες δώδεκα, πριν ‘ρθεί το δεκατρία
πρέπει ν’ αλλάξει η ρότα μας, μα θέλει νου κι αντρεία.

Εμπήκενε το δώδεκα και προσδοκούμε φέτος
συγκρούσεις και ανατροπές, να ‘χει το τρέχον έτος.

Εύχομαι γρήγορα να εξαντληθεί η υπομονή μας.

Μανώλης Ηλιάκης

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!