Γράφει ο Στράτος Κερσανίδης
Βαδίζοντας προς τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με ακυβέρνητο καράβι. Σε μία κρίσιμη χρονική περίοδο για τη χώρα και με μία σημαντική εκλογική μάχη προ των πυλών, που θα μπορούσε να είναι μία απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης, οι δυνάμεις της δικής μας Αριστεράς αναλώθηκαν και αναλώνονται σε μία εσωτερική διαμάχη με άγνωστα αποτελέσματα. Και, δυστυχώς, όσο και αν γίνονται προσπάθειες να δοθεί ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα σε αυτή, εκείνο που μένει στον κόσμο της Αριστεράς είναι πως πρόκειται για διαφοροποιήσεις αποκλειστικά επάνω και μόνον σε πρόσωπα. Αυτή είναι η αλήθεια είτε μας αρέσει είτε όχι -προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου- και ήδη την πληρώνουμε πολύ ακριβά.
Στην Περιφέρεια Αττικής, όπου η διαφοροποίηση πήρε τη δραματική μορφή της συγκρότησης δύο διαφορετικών ψηφοδελτίων, με ακαθόριστες έως ανύπαρκτες προγραμματικές, πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, η μάχη που θα δοθεί είναι μία μάχη χαρακωμάτων για το ποιος θα επικρατήσει, ώστε να μπει από θέση ισχύος στη συζήτηση της επόμενης μέρας. Μόνο, σύντροφοι, ,που η ιστορία έχει αποδείξει πως οι εμφύλιες διαμάχες δεν έχουν ποτέ νικητές παρά μόνον ηττημένους. Και τα ποσοστά που θα πάρουν, αθροιστικά, τα δύο ψηφοδέλτια, άσχετα με το ποιο θα «επικρατήσει», θα είναι αναντίστοιχα με αυτό που θέλουμε να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνον ποσοτικά αλλά, κυρίως, ποιοτικά. Κι αυτό το τελευταίο φαίνεται να μην ανησυχεί κανέναν.
Αν θέλουμε να ανιχνεύσουμε τις αιτίες για το πώς φτάσαμε ώς εδώ, νομίζω πως οι αιτίες είναι κυρίως δύο:
1. Η μη εφαρμογή των αποφάσεων των Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ, με αποκορύφωμα εκείνη της συγκρότησης τοπικών οργανώσεων και της εγγραφής μελών και
2. Η λήψη αποφάσεων με ομοφωνία και όχι με αυξημένη πλειοψηφία, κάτι που θα μπορούσε να μας βγάλει από την αδράνεια και τη γραφειοκρατικόποιηση και θα μας έφερνε κοντά στην κοινωνία.
Δεν υπάρχει λόγος να καταλογίσουμε τώρα ευθύνες. Γνωρίζουμε πολύ καλά πού ανήκουν και όχι μόνο σε μία πλευρά. Τι μέλλει γενέσθαι; Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο οφείλουμε να απαντήσουμε την επομένη των εκλογών εάν και εφόσον θέλουμε να συνεχίσουμε όλοι μαζί αυτό το γοητευτικό, αλλά δύσκολο και επώδυνο ταξίδι. Ήρθε η ώρα να απεγκλωβιστούμε από τη μικροκομματική μας λογική και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως ΣΥΡΙΖΑ. Να προχωρήσουμε σε μια νέα οργανωτική συγκρότηση με τοπικές οργανώσεις, μέλη και δυνατότητα λήψης αποφάσεων.
Ο κόσμος πολύ υπομονή έκανε και φοβάμαι πως ήδη τον έχουμε χάσει.
