Τα τελευταία επεισόδια στην ουκρανική κρίση είναι, λίγο-πολύ, γνωστά. Την περασμένη Κυριακή 25/11, τρία ουκρανικά πολεμικά πλοία έπλευσαν παράνομα εντός των χωρικών υδάτων της Ρωσίας στον πορθμό του Κέρτς, το θαλάσσιο στενό που χωρίζει την Μαύρη Θάλασσα από την Θάλασσα της Αζοφικής, αγνόησαν τις προειδοποιήσεις του ρωσικού πολεμικού ναυτικού και μετά από χρήση πυρών κατελήφθησαν από τους Ρώσους και τα πληρώματα τους συνελήφθησαν.
Εκείνο που, σκοπίμως, έχει αποκρυφτεί είναι ότι υπάρχει έγγραφη συμφωνία ανάμεσα στις δύο χώρες, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσική Ομοσπονδία, που διέπει το καθεστώς ναυσιπλοΐας στο στενό του Κερτς. Σύμφωνα με αυτή η διέλευση πολεμικών σκαφών από τον πορθμό επιτρέπεται με έγγραφο αίτημα της ουκρανικής πλευράς που άλλωστε μέχρι σήμερα εφαρμοζόταν χωρίς πρόβλημα. Τον περασμένο Σεπτέμβρη οι Ουκρανοί απεύθυναν τέτοιο αίτημα στην Ρώσικη πλευρά για διέλευση δύο στρατιωτικών πλοίων που ικανοποιήθηκε.
Τώρα η ουκρανική ηγεσία θεώρησε κατάλληλη τη στιγμή να δημιουργήσει ένα τεχνητό επεισόδιο που, θέτοντας σε αμφισβήτηση την δικαιοδοσία των ρωσικών αρχών στο στενό, θα οδηγούσε σε ακραία όξυνση τις ήδη διαταραγμένες σχέσεις της με τη Ρωσία, κλιμακώνοντας τη κρίση σε επικίνδυνες διαστάσεις.
Ας μην ξεχνάμε ότι η συνεχώς τροφοδοτούμενη ουκρανική κρίση γνώρισε πρόσφατα νέες κορυφώσεις με την, διαμεσολαβημένη από τις ΗΠΑ, απόφαση του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης για διάσπαση της εκκλησίας της Ουκρανίας.
Με αφορμή την πρόσφατη τεχνική κρίση η νεοφασιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας προχώρησε σε κήρυξη στρατιωτικού νόμου την περασμένη Τετάρτη 28/11 και ταυτόχρονα σε πιεστική έκκληση για αποστολή ΝΑΤΟϊκών πολεμικών πλοίων στην περιοχή προς υποστήριξη της. Μόλις χθες αποφάσισε περιορισμούς στην είσοδο Ρώσων πολιτών ηλικίας από 16 έως 60 ετών.
Από την πλευρά της η Ρωσία ανακοίνωσε την πρόθεση της να αναπτύξει πυραύλους S-400 στην περιοχή. Η συνεχώς κλιμακούμενη ουκρανική κρίση δημιουργεί νέα γεγονότα που δεν συνιστούν καλά νέα για την Ευρώπη. Ήδη ένα θερμό πολεμικό μέτωπο έχει εγκατασταθεί για άλλη μια φορά στο έδαφος της ενώ ο κίνδυνος μετάστασής του στην Βαλκανική Χερσόνησο είναι παραπάνω από υπαρκτός.
Το πολιτικό σύστημα της Ουκρανίας σε κρίση
Η κλιμακούμενη ένταση των σχέσεων Ουκρανίας-Ρωσίας αποτελεί την απαραίτητη δικαιολογία στοχοποίησης της Ρωσίας από τις ΗΠΑ και την δυτική συμμαχία. Η σχετική ανάταξη της Ρωσικής οικονομίας, συγκριτικά με το παρελθόν, η ανάκτηση της στρατιωτικής της ισχύος της και, μέσω αυτών, οι προσπάθειες ανάληψης πρωταγωνιστικού ρόλου στη κρίση της Μ. Ανατολής αναγκάζουν ΗΠΑ και Ε.Ε. να βρουν προσχήματα για την όρθωση εμποδίων στην Ρωσία και στην επιστροφή της στη διεθνή σκηνή. Οι οικονομικές κυρώσεις και η στρατιωτική της περικύκλωση αποτελούν εκφράσεις των μέσων της δυτικής συμμαχίας με στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας.
Η ουκρανική κρίση και η ανάδειξη του νεοφασιστικού καθεστώτος Ποροσένκο επιστρατεύτηκε για αυτό το λόγο. Ο ίδιος ο Ποροσένκο εκμεταλλεύεται τους σχεδιασμούς ΗΠΑ-Ε.Ε. για τη δική του πολιτική επιβίωση.
Είναι γνωστό ότι ολόκληρο το φιλοδυτικό πολιτικό σύστημα της Ουκρανίας βρίσκεται σε κρίση καθώς η οικονομική εξαθλίωση του πληθυσμού συναντιέται με το καθεστώς ανελευθερίας που επιβάλλει η κυβέρνηση αλλά και οι νεοφασιστικές συμμορίες που ελέγχουν, ως ιδιότυπη μαφία, την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Μέσα σε ένταση της κοινωνικής δυσαρέσκειας η Ουκρανία οδηγείται σε εκλογές, τον προσεχή Μάρτη, με το πολιτικό σύστημα βιτρίνα σε παρακμή. Η δημοφιλία του Ποροσένκο έχει καταρρεύσει και κινδυνεύει να βρεθεί έξω από τη μάχη διεκδίκησης της προεδρίας. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις πρώτη στις προτιμήσεις των Ουκρανών έρχεται η πρώην φιλοδυτική πρόεδρος Τιμοσένκο με ποσοστό 15-16% και ακολουθούν οι υπόλοιποι υποψήφιοι με ποσοστά μεταξύ 7 έως 11%. Το ποσοστό των αναποφάσιστων παραμείνει ψηλό ενώ η αποχή εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 50%.
Μοναδική διέξοδος για τον Ποροσένκο απομένει η πόλωση μέσω του θρησκευτικού διχασμού, η κλιμάκωση της αντιπαράθεσης με την Ρωσία και τα πλεονεκτήματα που υπολογίζει να αποσπάσει με την εφαρμογή του στρατιωτικού νόμου, ιδίως στις περιοχές με πλειοψηφία των ρώσικης καταγωγής πολιτών.
Η αναγκαία για το καθεστώς στήριξη του δυτικού κόσμου στην Ουκρανία συμβαδίζει με την δημιουργία μια τεχνικής έντασης που εξυπηρετεί τους δυτικούς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς.
Η Δύση αρπάζει την ευκαιρία εν μέσω αντιφάσεων
Σύσσωμος ο δυτικός κόσμος άρπαξε την ευκαιρία που προσέφερε το Ουκρανικό καθεστώς. Οι 28 της Ε.Ε. δήλωσαν «εξαιρετικά ανήσυχοι» και χαρακτήρισαν , δια στόματος Φεντερίκα Μογκερίνι, «απαράδεκτη» τη «χρήση βίας από τη Ρωσία», που μάλιστα συμβαίνει μέσα σε φόντο «αυξανόμενης στρατιωτικοποίησης στην περιοχή».
Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ απαίτησε από τις ρωσικές αρχές την άμεση απελευθέρωση των Ουκρανών ναυτών και των τριών πλοίων που έχουν καταληφθεί από τη Ρωσία. Ο ΟΗΕ απέρριψε την πρόταση της Ρωσίας για άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπου η Ρωσία είχε δεσμευθεί να προσκομίσει στοιχεία για την παράνομη πράξη των ουκρανικών πλοίων, και η αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Ν. Χέιλι χαρακτήρισε τις ενέργειες της Ρωσίας «εξωφρενική παραβίαση ουκρανικής περιοχής». Κάλεσε μάλιστα τη Μόσχα να περιορίσει τις εντάσεις που προκαλούνται. Την ίδια στιγμή ο Αμερικάνος πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε ότι ματαιώνει την συνάντηση του με το Πούτιν, στο περιθώριο της συνάντησης των G20, και το ΔΝΤ μέσω της Κρ. Λαγκάρντ έκανε λόγο για την πρόθεση του να χορηγήσει νέο δάνειο στην Ουκρανία.
Πίσω από αυτήν την ομοβροντία δηλώσεων συμπαράστασης του δυτικού κόσμου προς τον Ποροσένκο δεν μπορούν να κρυφτούν και οι σοβαρές αντιθέσεις που, εδώ και καιρό, διχάζουν την δυτική συμμαχία.
Η Ε.Ε. ανακοίνωσε ότι προς το παρόν δεν σχεδιάζει την επιβολή νέων κυρώσεων ως τιμωρία της Ρωσίας σε βάρος της Ουκρανίας. Η δήλωση αυτή ήταν η ευρωπαϊκή απάντηση στην υπόδειξη Τραμπ να αυξήσει (η Ε.Ε.) τα αμυντικά της κονδύλια για την προστασία της έναντι της επιθετικότητας της Ρωσίας και κυρίως στις συστάσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που έκανε λόγο για ανάγκη επιβολής των κυρώσεων «που δεν έχουν εφαρμοστεί πλήρως» και στην πρόταση του να περιληφθεί σε αυτές και ο ρωσικός αγωγός «Nordstream 2», ο οποίος παρακάμπτει την Ουκρανία στην μεταφορά φυσικού αερίου προς την Ε.Ε.
Θυμίζουμε ότι η Μέρκελ, που ανέλαβε ρόλο διαμεσολαβητή ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία, είχε πρόσφατα συμφωνήσει με το Πούτιν για επιτάχυνση των εργασιών του νέου αγωγού «Nordstream 2» και μάλιστα είχε συμφωνηθεί και μια διαδικασία που δεν θα απέκλειε την Ουκρανία από το σχεδιασμό χάραξης του αγωγού.
Η συμφωνία αυτή, μετά την προβοκάτσια Ποροσένκο, τίθεται πια σε νέα δοκιμασία αποκαλύπτοντας και άλλη μια διάσταση της σχεδιασμένης και υπαγορευμένης από τις ΗΠΑ κλιμάκωσης της έντασης με την Ρωσία.
Τα διακυβεύματα της νέας ουκρανικής κρίσης δεν αφορούν μόνο με τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό ανάμεσα στο δυτικό κόσμο και τη Ρωσία. Εξαπλώνονται και αφορούν τον οικονομικό πόλεμο ανάμεσα στις ισχυρές δυνάμεις της δυτικής συμμαχίας.
Η περιπλοκή αυτή μέχρι σήμερα κινείται σε ελεγχόμενη τροχιά. Οι κίνδυνοι όμως γενικευμένου εκτροχιασμού ούτε έχουν ούτε μπορούν να εξαλειφθούν.
