Με όχημα την ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988)

Απλή κουβέντα Θάθελα να μιλήσω απλά όπως ξεκουμπώνει κανείς το πουκάμισό του και δείχνει ένα παλιό σημάδι όπως κρυώνει ο αγκώνας σου γυρίζεις και βλέπεις ότι είναι τρύπιος όπως κάθεται στην πέτρα...

Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)

Ίσως έχουμε χρόνο Ίσως έχουμε ακόμα χρόνο για να υπάρχουμε και να είμαστε δίκαιοι. Χτες, εντελώς παρεμπιπτόντως, πέθανε η αλήθεια, και μολονότι το ξέρει ο κόσμος όλος, κανείς δεν το...

Με όχημα την ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (1909-1990)

Και διηγώντας τα Έτσι που ξέπεσαν οι ανθρώποι, οι ιδέες, οι λέξεις, μήτε πια που νοιαζόμαστε για παλιές ή για πρόσφατες δόξες, για βιογραφίες του Αριστείδη·...

Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)

Ενοικιάζεται μέσα σ’ αυτό το δωμάτιο παρέδωσε το πνεύμα η ωραία αθηναία κόρη ξαπλωμένη στα μεταξωτά χιράμια – τα ξανθά μαλλιά ξέπλεκα γύρω στην κερένια κεφαλή – ενώ απ’ τ’...

Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερούδα (1904-1973)

Εξορία Ανάμεσα σε κάστρα από κατάκοπη πέτρα, σε δρόμους της όμορφης Πράγας, σε χαμόγελα και σιβηριανές σημύδες, στο Κάπρι, φωτιά στη θάλασσα, άρωμα πικρό δεντρολίβανου, ο έρωτας, ο τελευταίος και ουσιαστικός...

Με όχημα την ποίηση: Κωνσταντίνος Καβάφης (1863-1933)

Δημητρίου Σωτήρος (162-150 π.Χ.) Κάθε του προσδοκία βγήκε λανθασμένη! Φαντάζονταν έργα να κάμει ξακουστά, να παύσει την ταπείνωσι που απ’ τον καιρό της μάχης της Μαγνησίας την πατρίδα...

Με όχημα την ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης (1922-1988)

Οι Ορτανσίες Το κουδούνι της εξώπορτας χτυπούσε επίμονα, εγώ αργοπορούσα ν’ανοίξω, απολαμβάνοντας όπως πάντα την αγωνία μου. Όταν άνοιξα ένας νέος στεκόταν έξω. «Είσαι ο...

Με όχημα την ποίηση: Νίκος Εγγονόπουλος (1907-1985)

Εις Κωνσταντίνον Μπακέαν που ενδιαφέρθηκε για «πρόσφατα» ποιήματά μου πράγματι η «ποιητική» παραγωγή μου τώρα τελευταία είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη όχι βέβαια πως έχω πια πάψει και ποιήματα και στίχους και παραμύθια ν’ αραδιάζω και να κρυφολέω...

Με όχημα την ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (1909-1990)

Ο τόπος μας Ανεβήκαμε πάνω στο λόφο να δούμε τον τόπο μας – φτωχικά, μετρημένα χωράφια, πέτρες, λιόδεντρα. Αμπέλια τραβάν κατά τη θάλασσα. Δίπλα στ’ αλέτρι καπνίζει μια...

Με όχημα την ποίηση: Πάμπλο Νερουδα (1904-1973)

Αυτό αναφέρεται σε ό,τι δεχόμαστε χωρίς να το θέλουμε Αχ, τι πόθο για το όχι για το όχι όχι όχι πόση ζωή χαλάσαμε ή χάσαμε με όλο ναι ναι ναι ναι ναι...