του Κώστα Ασπρογέρακα*
Με τα παρακάτω που θα γράψω θέλω να λάβω μέρος στον διάλογο που έχετε ανοίξει σχετικά με την πανδημία ή επιδημία, ανάλογα με τις προτιμήσεις του κάθε αναγνώστη της εφημερίδας σας.
Είμαι αναγνώστης αυτής, απ’ την πρώτη ημέρα (Σάββατο) που κυκλοφόρησε. Θέλω να συστηθώ. Έχω σπουδάσει, και συνεχίζω να σπουδάζω πρακτικά και θεωρητικά: Πολιτικές επιστήμες, Νομικά, και μεταπτυχιακό στην μακροοικονομία στην ΑΣΟΕΕ. Είμαι δημοτικός σύμβουλος από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και μέχρι σήμερα, επικεφαλής της αντιπολιτευτικής δημοτικής παράταξης «Δημοτική Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση».
Ασκώ μέχρι σήμερα το επάγγελμα του δικηγόρου. Ο παράπλευρος τίτλος του φύλλου 564 (6/11/2021) της εφημερίδας σας: «Βιοπολιτικός ολοκληρωτισμός και υγειονομικό απαρτχάιντ: Υπάρχει μια αριστερή απάντηση;», με έβαλε σε πολλαπλές σκέψεις για τη βεβαιότητα και κατηγορηματικότητά του από τη μια και το πελώριο, κατά την άποψή μου, ερωτηματικό από την άλλη: για την ύπαρξη ή όχι απάντησης αριστερής. Οι «διαλεγόμενοι»: Γ. Νικολαϊδης, Κ. Παπουλής, Ζ. Σαρρή Δ. Μπελαντής κ.λπ. Οι «διαλεγόμενοι», με τις απόψεις τους, συγκλίνουν χοντρικά στην αποδοχή του «βιοπολιτικού ολοκληρωτισμού και του υγειονομικού απαρτχάιντ».
Επειδή είναι αδύνατο να σταθώ στις θέσεις και απόψεις όλων των παραπάνω, κρατάω το «ρεζουμέ» της άποψης της παιδιάτρου κας Σαρρή, ότι «είναι οφθαλμοφανές ότι το εμβόλιο θ’ αποτελούσε εργαλείο για τον ψηφιακό έλεγχο της κοινωνίας, και θ’ ακολουθούσε υποχρεωτικότητα για όσους δεν πειθαναγκάζονται με μέτρα και απειλές». Για να καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό διανθίζει τα λεγόμενα της με λίγο Φουκώ, λίγο Άγκαμπεν με τις «γυμνές ζωές»… δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν κάνει σωστές παρατηρήσεις για τις τεράστιες ελλείψεις στην πρωτοβάθμια υγεία, στις ΜΕΘ κ.λπ., που οδηγούν πολλές φορές σε τραγικά αποτελέσματα για τους νοσούντες και τους δικούς τους ανθρώπους.
Μήπως στις προηγούμενες πανδημίες (χολέρας, πανούκλας, γρίπης κάθε μορφής, τύφου κ.λπ.) επικρατούσε κάποιας μορφής «σοσιαλισμός», και δεν χρησιμοποιήθηκαν τα εμβόλια στα πλαίσια της κυρίαρχης βιομηχανικής επανάστασης για τον έλεγχο της κοινωνίας;
Φαίνεται ότι η κα Σαρρή έχει «φτιάξει» μια ιδανική Αριστερά, και η σημερινή, σ’ όλες της τις εκφάνσεις και πρωτοβουλίες της, δεν την ικανοποιεί – δικαίωμά της. Όμως οι ενστάσεις-παρατηρήσεις μου εστιάζονται σε δεδομένα και αναπάντητα ερωτήματα, που ούτε καν θίγει, κύρια ως γιατρός. Και αυτά είναι:
1) Μήπως στις προηγούμενες πανδημίες (χολέρας, πανούκλας, γρίπης κάθε μορφής, τύφου κ.λπ.) επικρατούσε κάποιας μορφής «σοσιαλισμός», και δεν χρησιμοποιήθηκαν τα εμβόλια στα πλαίσια της κυρίαρχης βιομηχανικής επανάστασης για τον έλεγχο της κοινωνίας; Και τα σημερινά είναι, και μόνον, «εργαλεία για τον ψηφιακό έλεγχο της»;
2) Καμιά διάκριση δεν κάνει για τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των εμβολίων ταχύτητας ΜRNA και αυτών που γίνονται με τον παραδοσιακό τρόπο αποδυνάμωσης του ιού – διάκριση για την οποία έχουν τοποθετηθεί πολλοί συνάδελφοί της, από εξειδικευμένους λοιμωξιολόγους, πέραν πάσης υποψίας, ως άλλες ειδικότητες.
3) Δεν λέει ευθέως αν είναι υπέρ της νόσησης και της φυσικής, στη συνέχεια, ανοσίας –για όσους βέβαια καταφέρουν να επιζήσουν– αλλά το αφήνει να αιωρείται.
4) Είναι δεδομένο ότι για τα εμβόλια MRNA είναι αντικειμενικά αδύνατο να γνωρίζουμε τι «πληροφορίες» θα μεταφέρουν στην αμφίδρομη διαδρομή τους, από και προς το DNA. Και όταν λέμε «πληροφορίες» εννοούμε, αυτόν/ήν που δεν είναι υπερτασικοί και ενδεχόμενα να γίνουν, ν’ αποκτήσουν αυτοάνοσα νοσήματα κ.λπ.
5) Δεν υπάρχει, στα γραφόμενά της, καμιά τοποθέτηση ή υπονόηση απάντησης στο δίλημμα «εμβόλιο ή θάνατος», στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτών που θα νοσήσουν από τον ιό, που είναι παραπάνω από βέβαιο ότι συμβαίνει και θα συμβεί στη συνέχεια, το οποίο αγνοείται τελείως από την κα Σαρρή.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
* Ο Κώστας Ασπρογέρακας είναι δικηγόρος και δημοτικός σύμβουλος Χαϊδαρίου. Ο τίτλος και ο υπότιτλος είναι της Σύνταξης.
