της Μαρίας Χατζησταυράκη
Τα τελευταία γεγονότα στη χώρα μας με την άγρια καταστολή από την αστυνομία έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά από γεγονότα παγκοσμίως όπου νεοφιλελεύθερες πολιτικές συνοδεύονται από αυταρχισμό και ακραία καταστολή. Από τη Γαλλία, όπου η αστυνομία τυφλώνει και σακατεύει κόσμο, μέχρι την Ισπανία όπου ένας ράπερ μπήκε στη φυλακή γιατί τόλμησε να προσβάλει τη μοναρχία με τους στίχους του. Και πολλά άλλα…
Όμως, ποια είναι τα όρια μιας τέτοιας πολιτικής; Αν θέλει κανείς να απαντήσει στο ερώτημα οφείλει να βάλει στην εξίσωση άλλη μια παράμετρο: το ρόλο των ΜΜΕ. Τα ΜΜΕ παίζουν σημαντικό ρόλο στη χειραγώγηση, τη διαστρέβλωση των γεγονότων και εν τέλει στη δικαιολόγηση των αδικαιολόγητων…
Τον Νοέμβρη του 2020 τεράστια τηλεοπτικά δίκτυα στην Αμερική έκοψαν τον Τραμπ στον αέρα όταν στην ομιλία του αναφέρθηκε σε νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος καθώς δεν υπήρχαν γι’ αυτό.. αποδείξεις. Άραγε γιατί δεν είχαν την ίδια ευαισθησία στο ψέμα στο παρελθόν; Οι εικόνες της Εθνοφρουράς στο Καπιτώλιο έκαναν το γύρο του κόσμου όχι ως μια αρνητική εικόνα αλλά ως μια συγκινητική θετική εξέλιξη όπου η «National Guard» προστατεύει τη «Δημοκρατία» από ομάδες που θέλουν να την καταλύσουν. Σχεδόν 5 μήνες μετά, η Εθνοφρουρά είναι ακόμα εκεί και κανείς στα «έγκριτα» ΜΜΕ δε ζητάει να μάθει γιατί.
Οι εικόνες του Μάριο Ντράγκι να αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Ιταλίας χωρίς εκλογές έκαναν το γύρο του κόσμου και χαμογελαστοί δημοσιογράφοι μας παρουσίαζαν όχι μια αντιδημοκρατική εκτροπή αλλά μια θετική εξέλιξη για τη γείτονα χώρα που με αυτόν τον «Σωτήρα» στο τιμόνι θα δει σίγουρα καλύτερες μέρες…
Αλλά ας έρθουμε και στα δικά μας. Τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ένα χρόνο τώρα δικαιολογούν τις πολιτικές της κυβέρνησης, διαλέγουν με προσοχή τους καλεσμένους στα πάνελ, μας υπενθυμίζουν την τεράστια σημασία της ατομικής ευθύνης και κατακεραυνώνουν ως ψεκασμένους και αρνητές όσους διαφωνούν.
Οι εικόνες του ξυλοδαρμού του νεαρού στη Ν. Σμύρνη είχαν κατακλύσει τα social media ώρες πριν αποφασίσουν τα mainstream μέσα να τις αναδημοσιεύσουν. Πάρα πολύς κόσμος είδε το βίντεο με τα «παλικάρια» της Δράσης να ουρλιάζουν «πάμε να τους σκοτώσουμε, πάμε να τους γα…» αλλά ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ, Δ. Οικονόμου, εξεγέρθηκε όταν η καλεσμένη του, Λ. Κανέλλη, τόλμησε να ξεστομίσει την κακιά λέξη στον αέρα και απαίτησε έξαλλος από εκείνη να ζητήσει αμέσως συγγνώμη.
Μπορούμε να βγάλουμε κάποιο συμπέρασμα από όλα αυτά; Το συμπέρασμα είναι ότι αλλάζει με γοργούς ρυθμούς αυτό που μέχρι σήμερα οριζόταν ως πολιτική ορθότητα στο δημόσιο λόγο. Ορίζεται με διαφορετικό τρόπο το επιτρεπτό και το ανεπίτρεπτο και ενίοτε…προσωποποιείται.
Επιτρεπτές και ανεπίτρεπτες εικόνες, επιτρεπτά και ανεπίτρεπτα βίντεο, επιτρεπτές και ανεπίτρεπτες απόψεις, επιτρεπτοί και ανεπίτρεπτοι καλεσμένοι… Η χειραγώγηση σκοντάφτει μόνο απέναντι στο μαζικό κίνημα. Όταν η αδικία γινεται βίωμα των πολλών το εγχείρημα της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας κάπως δυσκολεύει…
