Η πυρηνική ενέργεια είναι ένας τομέας που απασχολεί τον περισσότερο κόσμο. Πολύ περισσότερο τη Βαλκανική χερσόνησο, λόγω της έκρηξης του εργοστασίου στο Τσέρνομπιλ στις 26 Απριλίου του 1986. 25 χρόνια μετά, πόσο μας έχει διδάξει η ιστορία για το ζήτημα των πυρηνικών; Πόσα γνωρίζουμε για την πυρηνική ενέργεια;
Για ένα μεγάλο κομμάτι της επιστημονικής κοινότητας περιγράφεται σαν ένας βιασμός. Αντιδράσεις που χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια για να συμβούν λαμβάνουν χώρα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα απελευθερώνοντας τεράστια ποσά ενέργειας. Και φυσικά τίθεται και το ζήτημα των εταιριών που αναλαμβάνουν την κατασκευή των αντιδραστήρων. Διότι, όπως είναι γνωστό, η κάθε εταιρία θέλει τα υψηλότερα κέρδη με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, βάζοντας τον ανθρώπινο παράγοντα σε δεύτερη μοίρα.
Τα περισσότερα ατυχήματα οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος, λόγω ελλιπούς κατάρτισης του προσωπικού. Βέβαια, από τη φετινή εμπειρία στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας έγινε κατανοητός και ο ρόλος της περιοχής που επιλέγεται και κυρίως ο παράγοντας της σεισμικής δραστηριότητας.
Ο πυρηνικός αντιδραστήρας στο Ακουγιού
Εδώ και ένα σχεδόν χρόνο έχει υπογράφει συμφωνία με τη Ρωσία για την ανέγερση πυρηνικών σταθμών στη γειτονική Τουρκία. Επέλεξαν την περιοχή του Ακουγιού, κοντά στην επαρχία Μερσίν, που βρίσκεται στη νότια Τουρκία. Μια περιοχή εξαιρετικά σεισμογενή. Ο τελευταίος σεισμός στην περιοχή το καλοκαίρι του 1998 άφησε πίσω 140 νεκρούς.
Οι αντιδράσεις για τη μη ανέγερση πυρηνικού εργοστασίου είναι ηχηρές. Όμως η τουρκική κυβέρνηση φαίνεται ανυποχώρητη. «Μετράμε μήνες, αν όχι εβδομάδες για την έναρξη του προγράμματος κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου στο Ακουγιού σε συνεργασία με τη Ρωσία», δήλωσε πριν από ένα μήνα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν κατά την επίσημη επίσκεψή του στη Μόσχα. «Δεν υπάρχει επένδυση δίχως ρίσκο», πρόσθεσε κατόπιν.
«Η Επιτροπή γνωρίζει τις φιλοδοξίες της Τουρκίας όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια και την πιέζει να θεσπίσει ένα νόμο-πλαίσιο για τα πυρηνικά που να διασφαλίζει υψηλό επίπεδο πυρηνικής ασφάλειας σύμφωνα με τα πρότυπα της Ε.Ε.», απαντά η Κομισιόν. Το αφήνουμε ασχολίαστο…
Ο προϋπολογισμός του προγράμματος ανέρχεται στα 14,3 δισ. ευρώ και αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στους επόμενους μήνες. Η παραγωγή ενέργειας έχει σχεδιαστεί να ξεκινήσει το 2018, αναμένεται να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της γείτονας χώρας σε ποσοστό 14%. Και φυσικά να ανοίξει πολλές νέες θέσεις εργασίας!
Η πιο ηχηρή αντίδραση σε όλα τα παραπάνω έρχεται από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Με σχετική ανακοίνωση από την πρυτανική αρχή, «αναλαμβάνει την πρωτοβουλία συγκέντρωσης υπογραφών, ώστε να σταματήσει η ανέγερση των πυρηνικών εργοστασίων στο Ακούγιου και τη Σινώπη, αποσκοπώντας στην ανάδειξη του κινδύνου μιας τέτοιας αναπτυξιακής επιλογής και στην ευαισθητοποίηση της ακαδημαϊκής κοινότητας και όλων των ενεργών πολιτών και φορέων στην Τουρκία, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο», όπως αναφέρει.
Είναι πραγματικά τρομακτικό πως όταν τα οικονομικά συμφέροντα εταιριών μπαίνουν στη μέση χάνεται ακόμα και η έννοια της τακτικής. Ακόμα πιο εντυπωσιακό το πώς η είδηση για την πυρηνική καταστροφή στην άλλη άκρη της γης αποτέλεσε για πολύ καιρό πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων, ενώ κάτι τόσο κοντινό σε εμάς χαίρει ελάχιστης προσοχής.
Γεωργία Νικολοπούλου
