Με ένα πραξικοπηματικό σχέδιο νόμου, που καταλύει όποια έννοια «δημόσιου» χαρακτήρα είχαν έως σήμερα οι αστικές συγκοινωνίες, η πιο νεοφιλελεύθερη «σοσιαλιστική» κυβέρνηση βάζει την υπογραφή της στο θάνατο των δημόσιων μέσων μεταφοράς.
Κύριος στόχος της κυβέρνησης; Κατά τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Δ. Ρέππα, «η εξυγίανση των αστικών μεταφορών».
Στην πραγματικότητα, ο στόχος είναι πολυεπίπεδος: αποδιάρθρωση του δημόσιου χαρακτήρα των μεταφορών, ξεπούλημά τους σε ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ, πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στα ΜΜΜ, δημιουργία ενός νέου τοπίου «μη» δημόσιων –τελικά- αστικών συγκοινωνιών.Η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας τις επιταγές του Μνημονίου που κάνει λόγο για αύξηση 30% στις τιμές των εισιτηρίων το α’ τρίμηνο του έτους, βάζει «φωτιά» στα εισιτήρια, μετατρέποντας τη δημόσια συγκοινωνία σε ένα απρόσιτο μέσο για το μέσο εργαζόμενο που την αξιοποιεί. Παρά, ωστόσο, τις προσπάθειές τους για πλήρη απαξίωση των αστικών συγκοινωνιών, υπάρχουν φωνές αντίστασης τόσο μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς, όπως αποδεικνύεται από όσα καταμαρτυρεί σε συνέντευξή του στο Δρόμο ο Αντώνης Σταματόπουλος, πρόεδρος του ΣΕΛΜΑ, όσο και από τους ίδιους τους πολίτες. Την ώρα που η τροϊκανή κυβέρνηση προσπαθεί να βάλει ταφόπλακα στον κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο των αστικών συγκοινωνιών, το κίνημα των πολιτών που αρνείται να πληρώσει αυξήσεις στα εισιτήρια γιγαντώνεται, με το σύνθημα που ακούγεται από όλο και περισσότερους να είναι κοινό: «Δεν πληρώνω»!
Το χρονικό της «διαρθρωτικής» απορρύθμισης
Σε πέντε άξονες κινείται η απορρύθμιση του δημόσιου χαρακτήρα των αστικών συγκοινωνιών, βάσει του σχεδίου νόμου που πήρε τις «ευλογίες» του υπουργικού συμβουλίου και βρίσκεται καθοδόν για τη Βουλή, με τον υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Δ. Ρέππα, να «υπόσχεται» στους εργαζόμενους ότι το νομοσχέδιο θα τεθεί σε δημόσια διαβούλευση πριν από την ψήφισή του (ας σημειωθεί ότι αντίστοιχες υποσχέσεις είχε δώσει το καλοκαίρι ο ίδιος υπουργός και στους φορτηγατζήδες, με τους ίδιους να καταγγέλλουν σήμερα ότι δεν τήρησε καμία από αυτές).
Πρώτο: Συγχώνευση φορέων για να μειωθεί το κόστος για το Δημόσιο και επέκταση της λογικής «Καλλικράτη» και στις αστικές συγκοινωνίες. Συγκεκριμένα, προβλέπεται η σύσταση «μητροπολιτικού φορέα» για τις συγκοινωνίες. Συγχωνεύονται σε ένα φορέα τραμ, μετρό, ΗΣΑΠ, με ό,τι αυτό μπορεί να επιφέρει για τους εργαζόμενους αλλά και την ποιότητα των συγκοινωνιών, και δημιουργείται ακόμη μία εταιρία από τη συγχώνευση ΕΘΕΛ-ΗΛΠΑΠ. Ο ΟΑΣΑ θα λειτουργεί ως «ομπρέλα» και θα καλείται να συνάπτει εξωτερικές συνεργασίες με τα ΚΤΕΛ Αττικής, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τον Προαστιακό (επιφέροντας νέες επιβαρύνσεις στα εισιτήρια συνδυαστικών δρομολογίων). Με δικαιολογία το «συμμάζεμα» της λειτουργίας των εταιριών, ανοίγει ο δρόμος για δημιουργία «κενών» σε θέσεις εργασίας και ειδικότητες.
Δεύτερο: Επιστροφή των εργαζομένων στα ΜΜΜ σε καθεστώς μεσαίωνα. Με συνοπτικές και άκρως αντισυνταγματικές διαδικασίες, πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων οι συμβάσεις και οι κανονισμοί εργασίας που ίσχυαν έως σήμερα και προβλέπονται αποκλειστικά Επιχειρησιακές Συμβάσεις –επεκτείνοντας «με το στανιό» στις εποπτευόμενες ΔΕΚΟ τα όσα ψηφίστηκαν για το δημόσιο τομέα. Οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μεταφοράς θα κληθούν, μάλιστα, να υπογράψουν από μηδενική βάση, ωσάν να ήταν νεοπροσλαμβανόμενοι! Τρίτο: Λόγω των συγχωνεύσεων των οργανισμών, προκύπτουν αναγκαστικές μετατάξεις 1.500 εργαζομένων, που θα κληθούν να ξεσπιτωθούν και να επιβαρυνθούν τα έξοδα ενός νέου νοικοκυριού, απασχολούμενοι πλέον σε άσχετες με την προϋπηρεσία τους θέσεις, απλώς και μόνο για να μη χάσουν τη θέση τους στο Δημόσιο. Ο «πολύς» κ. Ρέππας, μάλιστα, δήλωσε πως τους κάνει και χάρη που παραμένουν σε υπηρεσία, αποκρύβοντας επιμελώς ότι αρκετές από τις υπηρεσίες που θα στελεχώσουν οδηγούνται επίσης σε «ανασυγκρότηση», άρα πιθανό λουκέτο! Ψιλά γράμματα επίσης για το υπουργείο είναι το από πού θα μισθοδοτούνται οι εργαζόμενοι όσο διάστημα μεσολαβήσει των μετατάξεων, με ποιο μισθολόγιο θα αμείβονται στις νέες υπηρεσίες κ.λπ.
Τέταρτο: Εισάγεται το αγγλοσαξονικού τύπου «Σύμφωνο Ευθύνης» των μεταφορικών ΔΕΚΟ, οι οποίες θα υποχρεούνται σε τριμηνιαίο οικονομικό έλεγχο από ορκωτούς λογιστές (στα πρότυπα των ελέγχων του ΔΝΤ) με σκοπό να διατηρούν ισοσκελισμένο ισολογισμό, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα υφίστανται κυρώσεις. Οι ίδιες οι κυβερνήσεις που δημιούργησαν τα ελλείμματα των μεταφορικών ΔΕΚΟ, μη καταβάλλοντας τις απαιτούμενες επιδοτήσεις και υποχρεώνοντας τον ΟΑΣΑ να δανείζεται από τις τράπεζες, ως αντιστάθμισμα για το «κοινωνικό εισιτήριο», επικαλούνται τα μεγάλα ελλείμματα για να αποδιαρθρώσουν τις ΔΕΚΟ, να δώσουν εργολαβικά δουλειά στις διεθνείς εταιρίες ορκωτών λογιστών και εν τέλει να τις παραδώσουν σε ιδιώτες με τη δικαιολογία του υψηλού λειτουργικού κόστους. Παράλληλα, τσεκουρώνουν την κρατική επιχορήγηση σε επίπεδα κάτω του 40% – από 70% που είναι σήμερα.
Πέμπτο: Προβλέπεται «αξιοποίηση» της ακίνητης περιουσίας των και της υποδομής των συγκοινωνιακών εταιριών και ευρύτερες συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα μέσω ΣΔΙΤ. Ανερυθρίαστα, ξεπερνώντας το πιο ακραίο νεοφιλελεύθερο όριο, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι σκοπός είναι το ξεπούλημα της περιουσίας των ΔΕΚΟ (κυρίως των μέσων σταθερής τροχιάς) και η παράδοσή τους σε ιδιώτες.
Κάλεσμα σε κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για τις συγκοινωνίες
Ο αγώνας των εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς, που έχει ξεκινήσει εδώ και ενάμιση μήνα, βρίσκει όλο και περισσότερο αλληλέγγυα την κοινωνία, καθώς ο μέσος πολίτης αντιλαμβάνεται πλέον καθαρά πως μια νίκη των εργαζομένων στα ΜΜΜ θα αποτελέσει νίκη όλου του εργατικού κινήματος αλλά και της κοινωνίας γενικότερα. Στο πλαίσιο αυτό, ύστερα από σύσκεψη του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων στις 12 Ιανουαρίου, αποφασίστηκε:
• να βγει αφίσα αλληλεγγύης στον αγώνα τον εργαζομένων στα ΜΜΜ
• να διοργανωθεί συλλαλητήριο αλληλεγγύης την Τρίτη 18 Ιανουαρίου
• να γίνει προσπάθεια για πανεργατική κινητοποίηση με αιχμή τις μεταφορές την Πέμπτη 20 Ιανουαρίου.
Παράλληλα, η Ενωτική Αγωνιστική Συνεργασία Εργαζομένων στην ΕΘΕΛ οργανώνει αύριο, Κυριακή, ενημερωτική σύσκεψη στις 11.00, στην αίθουσα Γκίνη, στο ΕΜΠ, καλώντας όλους τους εργαζόμενους, πρωτοβάθμια σωματεία, συλλογικότητες, οργανώσεις να συμμετάσχουν και ζητώντας τη συμπαράσταση όλης της κοινωνίας ώστε:
• Να παρακαμφθεί ο υποδουλωμένος γραφειοκρατικός συνδικαλισμός
• Να δημιουργηθεί ενιαίο εργατικό μέτωπο αντίστασης
• Να πραγματοποιηθεί ενωτικός και παρατεταμένος αγώνας διαρκείας μαζί με όλους τους εργαζομένους
• Να σπάσει η τρομοκρατία και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης
• Από το «δεν πάει άλλο» να περάσουμε στο «να το πάμε αλλιώς».
