Tree of Codes
285 σελίδες, Visual Editions, 2010.
285 σελίδες, Visual Editions, 2010.
Το Tree of Codes είναι ένα βιβλίο που, παρά το μεγάλο όνομα του συγγραφέα του (ένας από τους πιο πολυσυζητημένους νέους συγγραφείς της δεκαετίας που μας πέρασε, για άλλους ιδιοφυία και για άλλους ένας υπερεκτιμημένος φανφαρόνος), κινδύνευσε να μην εκδοθεί καν, καθώς τα περισσότερα τυπογραφεία έκριναν ότι ήταν αδύνατο να υλοποιηθεί λόγω των τεράστιων τεχνικών δυσκολιών: είναι, στην κυριολεξία, κομμένο από ένα προϋπάρχον βιβλίο, το Street of Crocodiles (ελληνική μετάφραση: Τα Μαγαζιά της Κανέλλας, εκδόσεις Νεφέλη, 1988) του Μπρούνο Σουλτζ. Ο Φόερ δεν έχει γράψει ούτε λέξη, αντιθέτως έχει στήσει την αφήγησή του κόβοντας λέξεις και προτάσεις από το Street of Crocodiles ώστε να δημιουργήσει μια νέα ιστορία με τα απομεινάρια (ακόμα και ο τίτλος του Φόερ αποτελείται από γράμματα που υπάρχουν στον τίτλο του Σουλτζ).
Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο-εκδοτικός άθλος, ξεχωριστό ήδη στο πρώτο ξεφύλλισμα, αφού οι σελίδες του είναι γεμάτες χάσματα και οι προτάσεις συγκροτούνται σε βάθος αρκετών σελίδων (η πρώτη λέξη μπορεί να είναι στη μία σελίδα, η δεύτερη στην αμέσως επόμενη που διαβάζεται μέσα από το κενό της προηγούμενης και πάει λέγοντας· κάθε σελίδα έχει εντελώς διαφορετικό κοπτικό από τις άλλες). Ένα ενδιαφέρον αφηγηματικό πείραμα, που πατάει σε μια μακριά παράδοση παρέμβασης σε υπαρκτά κείμενα για τη δημιουργία νέων, και φέρνει στο προσκήνιο το βιβλίο ως φυσικό αντικείμενο/ έργο τέχνης, σε μια εποχή που φαίνεται ότι η πιο πιθανή εξέλιξη είναι το πέρασμα από το χαρτί στην ηλεκτρονική συσκευή.
Το αποτέλεσμα είναι ένα βιβλίο-εκδοτικός άθλος, ξεχωριστό ήδη στο πρώτο ξεφύλλισμα, αφού οι σελίδες του είναι γεμάτες χάσματα και οι προτάσεις συγκροτούνται σε βάθος αρκετών σελίδων (η πρώτη λέξη μπορεί να είναι στη μία σελίδα, η δεύτερη στην αμέσως επόμενη που διαβάζεται μέσα από το κενό της προηγούμενης και πάει λέγοντας· κάθε σελίδα έχει εντελώς διαφορετικό κοπτικό από τις άλλες). Ένα ενδιαφέρον αφηγηματικό πείραμα, που πατάει σε μια μακριά παράδοση παρέμβασης σε υπαρκτά κείμενα για τη δημιουργία νέων, και φέρνει στο προσκήνιο το βιβλίο ως φυσικό αντικείμενο/ έργο τέχνης, σε μια εποχή που φαίνεται ότι η πιο πιθανή εξέλιξη είναι το πέρασμα από το χαρτί στην ηλεκτρονική συσκευή.
* Περισσότερα για το βιβλίο στο site του εκδότη (www.visual-editions.com/our-books/book/tree-of-codes). Να θυμίσουμε και δύο ακόμα πρόσφατα βιβλία τα οποία έχουμε παρουσιάσει σ’ αυτή τη στήλη και βασίζονται στην ίδια λογική: την ποιητική συλλογή Newspaper Blackout του Όστιν Κλίον, με ποιήματα σβησμένα από άρθρα εφημερίδων, αλλά και το Reality Hunger του Ντέιβιντ Σιλντς, ένα δοκίμιο για το μέλλον του μυθιστορήματος που στην ουσία είναι συρραφή αποσπασμάτων από άλλα βιβλία.
Μαρία Ξυλούρη
Σχόλια
