Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, ο Βορειοκορεάτης ηγέτης Κιμ Γιονγκ-ουν επανέλαβε ουσιαστικά την πάγια θέση του καθεστώτος του: «Επιθυμούμε την ειρήνη, αλλά υπό τον όρο να σταματήσουν οι ΗΠΑ την προσπάθεια εξόντωσής μας. Μια επίθεση εναντίον μας θα έχει οδυνηρές συνέπειες για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της». Αυτή ήταν η ουσία του μηνύματος. Ο τρόπος που αναπαράχθηκε η είδηση από τα αμερικανικά ΜΜΕ και όσους τα αντιγράφουν εστίαζε, ως συνήθως, στις «απειλές» του Βορειοκορεάτη. Ο Τραμπ μάλιστα βιάστηκε να απαντήσει με ένα από τα… κλασικά τουίτ του (που θα χαρακτηρίζονταν επιεικώς γελοία αν δεν στέλνονταν από τον επικεφαλής της ισχυρότερης στρατιωτικής μηχανής στη γη): «Έχω κι εγώ κουμπί για πυρηνικά όπλα, το δικό μου μάλιστα είναι πολύ μεγαλύτερο και λειτουργεί»!
Ακόμη και υποτιθέμενοι σοβαροί Αμερικανοί αναλυτές έσπευσαν να δαιμονοποιήσουν εκ νέου τη βορειοκορεατική πολιτική και εξαφάνισαν από τις αναλύσεις τους τις προθέσεις των Βορειοκορεατών για ειρηνική διευθέτηση της επικίνδυνης έντασης στην κορεατική χερσόνησο. Εξακολουθούν να εμφανίζουν τη σύγκρουση ως αποτέλεσμα μιας τεράστιας απειλής που προέρχεται από τον «τρελό» της Πιονγκγιάνγκ κι όχι ως συνέπεια της εμμονικής προσπάθειας της Ουάσιγκτον να συντρίψει τον απείθαρχο Βορρά – και ταυτόχρονα να στείλει στο Πεκίνο, τη Μόσχα και όλη την υφήλιο μια απόδειξη ότι μπορεί ακόμη να υπερασπίζει τα «ζωτικά της συμφέροντα» στην άλλη άκρη της γης.
Χαρακτηριστικό από αυτήν την άποψη είναι το παράδειγμα του Μιτς Λέρνερ, διευθυντή του «Ινστιτούτου Κορεατικών Σπουδών» στις ΗΠΑ και στρατηγικού αναλυτή, που μάλιστα τάσσεται στους αντιπάλους του πολεμοχαρούς Τραμπ και υποστηρίζει μια «διπλωματική προσέγγιση» και τη «σταδιακή διάβρωση του καθεστώτος μέσω της διείσδυσης των δυτικών αξιών». Ακόμη κι αυτός λοιπόν δεν διστάζει να υιοθετήσει αμάσητη όλη την… καλπάζουσα βορειοαμερικάνικη φαντασία, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Μια θερμή σύρραξη θα σημάνει τον κίνδυνο εμπλοκής γειτονικών δυνάμεων όπως η Κίνα και η Ρωσία και [εδώ έρχεται το καλύτερο] συμμάχων της Βόρειας Κορέας όπως η Χαμάς και η Χεζμπολά»!
«Δεν θα γίνουμε ολοκαύτωμα για χάρη των ΗΠΑ»
Αυτού του είδους η προσέγγιση ανατινάχθηκε με εντυπωσιακό τρόπο αυτήν την εβδομάδα, όταν ο Νοτιοκορεάτης πρόεδρος Μουν Τζάε-ιν (που εκλέχθηκε υποσχόμενος φιλειρηνική πολιτική και γι’ αυτό αντιμετωπίζεται με δυσπιστία από την Ουάσιγκτον) αποδέχθηκε τη βορειοκορεατική πρόταση για επανέναρξη των συνομιλιών με σκοπό την αποκλιμάκωση της κρίσης. Έτσι τη ερχόμενη Τρίτη αρχίζει η πρώτη φάση του διαλόγου, με καταρχήν επίδικο την αναβίωση των μέτρων εμπιστοσύνης (ήδη αποκαταστάθηκε η «κόκκινη τηλεφωνική γραμμή» μεταξύ Σεούλ και Πιονγκγιάνγκ) και την υψηλού συμβολισμού συμμετοχή Βορειοκορεατών αθλητών στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, που θα διεξαχθούν στη Νότια Κορέα τον Φεβρουάριο.
Για να επιτευχθεί αυτό, ο Μουν Τζάε-ιν στύλωσε τα πόδια στην απαίτηση των ΗΠΑ να διεξαχθούν δίχως αναβολή τα τεράστιας έκτασης στρατιωτικά γυμνάσια που «στοχεύουν» την Πιονγκγιάνγκ και στο σενάριό τους περιλαμβάνουν ακόμη και την πιθανότητα «προληπτικού» αμερικανικού πλήγματος. Αυτός ήταν όρος του Κιμ Γιονγκ-ουν, που ζητούσε από τη Σεούλ μια τέτοια κίνηση καλής θέλησης ώστε να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου. Πράγματι, προχθές ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Μάτις επιβεβαίωσε ότι «για καθαρά πρακτικούς λόγους αναβάλλεται η διεξαγωγή των ασκήσεων», ενώ ο Λευκός Οίκος, την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος, δήλωσε ότι «η αναβολή θα μας επιτρέψει να επικεντρώσουμε στην καλύτερη προετοιμασία της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων».
Αυτή η ελπιδοφόρα εξέλιξη επιβεβαιώνει την άρνηση της νοτιοκορεατικής ηγεσίας να ευθυγραμμιστεί με τους τυχοδιωκτισμούς των γερακιών – μια στάση που επικροτείται από τη μεγάλη πλειοψηφία των Νοτιοκορεατών, οι οποίοι εύλογα δεν επιθυμούν να γίνουν ολοκαύτωμα για χάρη των ΗΠΑ. Και φυσικά συνιστά ένα ακόμη δείγμα της αδυναμίας της Ουάσιγκτον να κάνει ό,τι θέλει. Η απογοήτευση του Τραμπ ήταν εμφανής σε ένα από τα περίφημα τουίτ του: «Ο πυραυλάνθρωπος επιζητεί τώρα συνομιλίες. Αυτό ίσως είναι καλό νέο, ίσως και όχι – θα δούμε». Παρόμοια ήταν η αντίδραση του στενού συμμάχου του, του Ιάπωνα πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε, που δήλωσε ότι… παραμένει με το όπλο παρά πόδα κι ότι ανησυχεί πως ενδεχόμενη ύφεση «θα υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων»!
