Του Γιώργου Αρχοντόπουλου*
Πρώτη φορά Αριστερά στην Ελλάδα! Πώς συνέβη αυτό; Η καλύτερη θέση που είχε καταλάβει ποτέ αριστερό κόμμα στη Βουλή ήταν το 1958 όταν η ΕΔΑ ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Σήμερα, 57 χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην Κυβέρνηση! Ένα αριστερό κόμμα με μόλις 5% στις εκλογές του 2007 κέρδισε τις εκλογές με 36,5%, μόλις δύο έδρες πριν την απόλυτη αυτοδυναμία.
Μετά από πέντε χρόνια λιτότητας και υπομονής, ο ελληνικός λαός αποφάσισε να δώσει μια ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ. Πέντε χρόνια ψέματα, διαφθορά και υποσχέσεις για έξοδο από τα μνημόνια, πέντε χρόνια στα οποία οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Από το 2012, 500 οικογένειες στην Ελλάδα αύξησαν την περιουσία τους κατά 10 δισ., την ίδια στιγμή που 1.500.000 άνθρωποι έμεναν χωρίς δουλειά. Πέντε χρόνια στα οποία οι κυβερνήσεις έκαναν τους Έλληνες να αισθάνονται οι ζητιάνοι και οι τεμπέληδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στις 25 Γενάρη ψηφίσαμε για τους νέους ανθρώπους που η κυβέρνηση ανάγκασε να μεταναστεύσουν λόγω της λιτότητας αλλά και δεν τους επέτρεψε να ψηφίσουν, ψηφίσαμε επίσης και για τους 18άρηδες επειδή η κυβέρνηση τους απέκλεισε από τη διαδικασία των εκλογών. Η αλλαγή της κυβέρνησης ήταν και ένα ζήτημα αξιοπρέπειας για όλους μας. Και αυτό είναι κάτι βασικό για τον ΣΥΡΙΖΑ: ο λαός δεν του έδωσε απλά τη νίκη, του έδωσε ένα θρίαμβο απέναντι στους συντηρητικούς, του έδωσε ένα θρίαμβο κόντρα στον φόβο και τον τρόμο. Τα τελευταία δύο χρόνια, όλα τα ΜΜΕ (τα οποία ανήκουν σε φίλους της κυβέρνησης – επί 25 χρόνια τα ιδιωτικά ΜΜΕ δεν πληρώνουν φόρους) επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ και προσπαθούν να φοβίσουν τον κόσμο ότι αν νικήσει η Αριστερά, θα γίνει καταστροφή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανταμείβει την εμπιστοσύνη του κόσμου: Την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ, άκουσε έκπληκτος τον υπουργό οικονομικών Γ. Βαρουφάκη να λέει ότι δεν αναγνωρίζει την τρόικα. Μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις ήταν υπάκουες της κ. Μέρκελ και της Γερμανίας, από τις 25 Γενάρη αισθανόμαστε ότι υπάρχει πραγματική διαπραγμάτευση με τους συμμάχους μας στην Ευρώπη. Μόλις μιας εβδομάδας κυβέρνηση, και αισθάνεσαι μια νότα αισιοδοξίας στην κοινωνία, οι άνθρωποι ξαναρχίζουν να χαμογελούν, αισθάνονται περήφανοι, υπάρχει μια αναπτυσσόμενη υποστήριξη προς την κυβέρνηση, ζούμε μια νέα εμπειρία: μιας κυβέρνησης που εφαρμόζει τις προεκλογικές δεσμεύσεις της. Ήδη από την πρώτη εβδομάδα οι υπουργοί ανακοίνωσαν:
- Επαναπρόσληψη 2.500 υπαλλήλων (σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες, καθηγητές, κλπ.)
- Κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ
- Διακοπή της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ
- Πάγωμα της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ
- Όχι στις νέες μειώσεις συντάξεων
Παρόλο που κάποιοι προσπαθούν να είναι αρνητικοί για τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Όλα τα άλλα κόμματα ανήκουν στο τόξο του Μνημονίου, όλα τα άλλα κόμματα ελέγχονται από την ελληνική ολιγαρχία. Όταν η Ε.Ε. αποφάσισε νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας χωρίς να ρωτήσει την Ελλάδα, ο υπουργός Εξωτερικών ζήτησε και πέτυχε επαναπροσδιορισμό της απόφασης, κανένας δε χρησιμοποιεί την υπογραφή της Ελλάδας χωρίς άδεια.
Οι άνθρωποι παρακολουθούν τις αλλαγές λίγο μουδιασμένοι, δεν έχει ξανασυμβεί! Πολλοί είναι σκεπτικοί και χρειάζονται λίγο χρόνο για να κρίνουν θετικά. Αλλά υπάρχει ελπίδα εκεί έξω, και οι Έλληνες ήταν απελπισμένοι για πέντε χρόνια. Στις 16 Φεβρουαρίου, την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση θα διαπραγματεύεται στις Βρυξέλλες, οργανώνουμε συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα για υποστήριξη. Υπάρχει μια μεγάλη ένταση γύρω από αυτό, θέλουμε να στείλουμε το μήνυμα στην Ευρώπη ότι είμαστε εδώ και είμαστε θυμωμένοι με τις πολιτικές λιτότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ξεκάθαρος, θέλουν να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η ίδια λύση που εφαρμόστηκε και για τη Γερμανία το 1953 αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Τότε όλοι οι σύμμαχοι συμφώνησαν όχι μόνο να μειώσουν το χρέος της Γερμανίας αλλά και ότι θα αποπληρώνει με ρήτρα ανάπτυξης. Η Ελλάδα όχι μόνο δέχθηκε τους όρους εκείνους αλλά η Γερμανία από την κατοχή, χρωστάει στην Ελλάδα 162 δισ., αν αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, τότε πρέπει να αλλάξουμε τα λεξικά μας.
Όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι το χρέος της Ελλάδας είναι ατελείωτο, και όχι μόνο, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες χρωστάνε, τρισεκατομμύρια, είναι η ώρα μια πραγματικά Ενωμένη Ευρώπη να μιλήσει ειλικρινά για το χρέος, τις τράπεζες και την ολιγαρχία. Όχι άλλη λιτότητα, όχι άλλη καταστροφή. Ίσως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η αφορμή, αλλά η Ευρώπη επιβάλλεται να το κάνει. Το χρωστάμε στα παιδιά μας και στις επόμενες γενιές.
* Ο Γιώργος Αρχοντόπουλος είναι πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων της ΕΥΑΘ και μέλος της κίνησης SOSτε το Νερό. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Liberty που εκδίδεται από το SIPTU, το μεγαλύτερο συνδικάτο της Ιρλανδίας
