δρόμοι της ιστορίας

Της Μαρίας Καβάλα.

Τα εβδομηκοστά γενέθλια του «Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ)», στη συγκυρία μιας παρατεταμένης πολιτικής κρίσης, μας καλούν να στοχαστούμε πάνω στην αγωνία μιας προβληματισμένης (και προβληματικής;) κοινωνίας να βρίσκεται σε επαφή με  το ηρωικό παρελθόν της θέτοντας ακατάπαυστα ερωτήματα πάνω σε αυτό. Το ΕΑΜ παρέμενε σταθερά σημείο αναφοράς τόσο στην συνθηματολογία της Αριστεράς όσο και στο κυνήγι μαγισσών της δεξιάς που στη δεκαετία του ’60 έβλεπε ακόμα και πίσω από τα πρώτα μνημόσυνα εκτελεσμένων αντιστασιακών, πιθανή «επανάληψη των δεκεμβριανών σφαγών».

των Δημήτρη Στεμπίλη – Δέσποινας Γρηγοριάδου *.

Η θεσμική ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα έως τη δεκαετία του 1980.

Οι γυναίκες συμμετείχαν στην Κομμούνα σε όλα τα μέτωπα, από τις επιτροπές επαγρύπνησης, μέχρι την κατασκευή και υπεράσπιση των οδοφραγμάτων με το όπλο στο χέρι. Ο Μαρξ έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη συμβολή τους, γράφοντας ότι «οι γυναίκες δεν υστέρησαν σε γενναιότητα από τους άντρες», ενώ ο Αρθούρος Ρεμπώ έγραψε το ποίημα «Τα χέρια της Ζαν Μαρί», στο οποίο υμνούσε τη σιγουριά και τη σταθερότητα με την οποία η πλύστρα Ζαν Μαρί κρατούσε το ντουφέκι.

Το Ιστορικό Αρχείο Αντιδικτατορικού Αγώνα 1967-1974 (ΙΑΑΑ) του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ) αποτελείται από τις ακόλουθες ενότητες:

Η υποδοχή, η εγκατάσταση και η ενσωμάτωση περίπου 1.500.000 προσφύγων σε μια χώρα που είχε υποστεί τις συνέπειες δέκα χρόνων πολέμων, ήταν μια διαδικασία μακρόχρονη και εξαιρετικά δύσκολη. Σε αυτό το άρθρο, θα δώσουμε στοιχεία για τη συλλογική οργάνωση των προσφύγων στην Αθήνα και τον Πειραιά και το ρόλο αυτής στη διαδικασία της εγκατάστασης και της ενσωμάτωσης. Του Γιάννη Σκαλιδάκη.

Του Taner Akçam (*)

Όλες οι διαθέσιμες οθωμανικές πηγές καταδεικνύουν μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια: πριν τον πόλεμο, η Επιτροπή Ένωσης και Προόδου (ΕΕΠ), αφού πρώτα σχεδίασε και έθεσε σε εφαρμογή ένα σχέδιο με στόχο την –με δικά τους λόγια– «απελευθέρωση από τα μη-τουρκικά στοιχεία» της περιοχής του Αιγαίου, στη συνέχεια, και με πρόσχημα τον πόλεμο, επεξέτειναν το εν λόγω σχέδιο ώστε να περιλαμβάνει ολόκληρη την Ανατολία.

Όψεις της πολιτικής συμπεριφοράς των προσφύγων στην μεσοπολεμική Αθήνα. Του Μενέλαου Χαραλαμπίδη.