Η πρόσφατη στροφή των Νήσων του Σολομώντα προς την Κίνα προκάλεσε την οργή του Δυτικού μπλοκ, και πρώτης της Αυστραλίας, που θεωρεί την ευρύτερη περιοχή δικό της «ζωτικό χώρο»[1]. Όντας σε στρατηγική θέση, κυριολεκτικά στο επίκεντρο της διαμάχης Ουάσιγκτον-Πεκίνου για τον έλεγχο του Νότιου Ειρηνικού, αυτό το νησιωτικό κράτος των 700.000 κατοίκων βαθαίνει τώρα κι άλλο τη συνεργασία με την Κίνα – με τελευταίο παράδειγμα τη σύμβαση με την κινεζική κρατική εταιρία CCECC για την αναβάθμιση του διεθνούς λιμένα στην πρωτεύουσα Χονιάρα και δύο ακόμη λιμανιών σε μικρότερα νησιά. Οι ΗΠΑ εκφράζουν «ανησυχίες» ότι αυτό το έργο θα καταλήξει να εξυπηρετεί την πρόσβαση του κινεζικού πολεμικού ναυτικού στις Νήσους του Σολομώντα και ευρύτερα στον Νότιο Ειρηνικό…
ΟΝΤΩΣ, εάν η Κίνα εδραιώσει την παρουσία της στις Νήσους του Σολομώντα, κάπως θα ραγίσει την ασφυκτική περικύκλωσή της από τις ΗΠΑ μέσω των συμμάχων τους: από τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία έως την Αυστραλία, με βασικό ενδιάμεσο πυλώνα τις Φιλιππίνες (με τη νέα, ανοιχτά φιλοαμερικάνικη κυβέρνηση των οποίων η διοίκηση Μπάιντεν έχει υπογράψει συμφωνίες χρήσης και νέων στρατιωτικών βάσεων). Έτσι, οι ΗΠΑ σπεύδουν τώρα να αντισταθμίσουν την «κινεζική διείσδυση» σε μια περιοχή που μπορεί μεν να βρίσκεται 12.000 χιλιόμετρα από την κοντινότερη ακτή των ΗΠΑ, αλλά τη θεωρούσαν κι αυτές «παραδοσιακά» δική τους. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, την προηγούμενη εβδομάδα το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε συμφωνίες «επέκτασης της αμυντικής συνεργασίας» τόσο με την Παπούα-Νέα Γουινέα όσο και με την Μικρονησία.
Ο ΙΔΙΟΣ ο Μπλίνκεν μετέβη στην Παπούα-Νέα Γουινέα για την υπογραφή της συμφωνίας, και έγινε έτσι στόχος αντιαμερικανικών διαδηλώσεων. Οι πολέμιοι της συμφωνίας κατηγορούν την κυβέρνησή τους για το ότι παραμένει απόρρητο τι ακριβώς υπογράφηκε, καθώς και επειδή η συμφωνία δεν έχει υποβληθεί προς έγκριση στο κοινοβούλιο της χώρας. Από τις δηλώσεις πάντως του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών γίνεται σαφές ότι πλέον οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις θα βάλουν για τα καλά πόδι στα αεροδρόμια και τα λιμάνια της περιοχής. Εάν μάλιστα «ευοδωθούν» αντίστοιχες συμφωνίες που οι ΗΠΑ βιάζονται να συνάψουν με το Παλάου και τις Νήσους Μάρσαλ[2], μάλλον ακυρώνεται το αντίβαρο που απέκτησε η Κίνα βελτιώνοντας τις σχέσεις της με τις Νήσους του Σολομώντα.
ΠΟΛΛΟΙ στην περιοχή επισημαίνουν ότι ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας οδηγεί σε μια κούρσα στρατιωτικοποίησης του Ειρηνικού, η οποία περιορίζει κι άλλο την ήδη κολοβή κυριαρχία των νησιωτικών κρατών της περιοχής και αυξάνει τους κινδύνους θερμής σύρραξης. Πόσο μάλλον σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ένταση στα Στενά της Ταϊβάν, που θεωρητικά αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατών του κόσμου ως κινεζική επαρχία, καθώς και με τον φρενήρη ρυθμό εξοπλισμού της πάλαι ποτέ πασιφιστικής Ιαπωνίας.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ αγοράζει μανιωδώς (ή κατασκευάζει και η ίδια) βαλλιστικούς πυραύλους που μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, υπερηχητικά όπλα, μαχητικά αεροσκάφη, υποβρύχια και άλλα υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα. Οι συμβάσεις που έχουν ήδη υπογραφτεί ανέρχονται σε δισεκατομμύρια δολάρια, με το στόχαστρο φυσικά στραμμένο στην Κίνα. Με άλλα λόγια το μεταπολεμικό ιαπωνικό Σύνταγμα[3] αντιμετωπίζεται ανοιχτά πια ως κουρελόχαρτο, καθώς όσες κυβερνήσεις επιχείρησαν να το «μεταρρυθμίσουν» σε πολεμοχαρή και επεκτατική κατεύθυνση δεν τα κατάφεραν. Οπότε πλέον απλώς το αγνοούν…
Ε.Φ.
[1] Είναι κι ο πόλεμος μια κάποια λύση (φύλλο 588).
[2] Οι Νήσοι Μάρσαλ υπέφεραν από τις αμερικανικές πυρηνικές δοκιμές, με χιλιάδες ανυποψίαστους κατοίκους-πειραματόζωα να έχουν μολυνθεί από τη ραδιενέργεια. Επιπλέον, εξακολουθούν να απειλούνται από τα πυρηνικά απόβλητα που έχουν «αποθηκευτεί» στην επικράτειά τους. Γι’ αυτό ζητούν από τις ΗΠΑ, πριν υπογραφεί οποιαδήποτε συμφωνία, να καταβάλουν τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια που τα διεθνή δικαστήρια έχουν επιδικάσει ως αποζημίωση, και να αναλάβουν την αντιμετώπιση των διαρροών ραδιενέργειας από τους χώρους «αποθήκευσης» αποβλήτων. Μέχρι στιγμής οι ΗΠΑ έχουν πληρώσει λιγότερο από το 10%, και δηλώνουν ότι «θα μελετήσουν» το πρόβλημα των διαρροών…
[3] Ποιο φιλειρηνικό Σύνταγμα; (φύλλο 620).
