στήλες

Του Νίκυ Μπελαβίλα. Ποιος ή ποια από τους διαδηλωτές της δεκαετίας του 1980, από όσους έδωσαν μάχες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, για να πετύχουν το τέλος των πυρηνικών σταθμών, να μειώσουν την καταστροφή του περιβάλλοντος από τους ρυπογόνους λιγνιτικούς ενεργειακούς σταθμούς, να εμποδίσουν την ανεξέλεγκτη εξόρυξη, θα φανταζόταν τη σημερινή εξέλιξη;

Της  Έλενας Πατρικίου. Στις 5 Μαρτίου του 1943 έγινε στην κατεχόμενη Αθήνα η μεγαλύτερη στην ως τότε ευρωπαϊκή ιστορία απεργία δημοσίων υπαλλήλων, οργανωμένη από το ΕΑΜ, κατά της πολιτικής επιστράτευσης που απεργαζόταν η δοσίλογη κυβέρνηση Λογοθετόπουλου. Το πρωί εκείνης της μέρας, καταλαβαίνοντας πως η Εκκλησία δεν μπορούσε να μείνει αμέτοχη, ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός δήλωσε στον Γερμανό επιτετραμμένο Άλτεμπουργκ πως, αν δεν γίνει επίσημη διάψευση για την πολιτική επιστράτευση, «οι καμπάνες όλες της χώρας θα ηχήσουν πένθιμα». Σήμερα μία τέτοια εκκωφαντική απειλή δεν θα είχε ουδέν πολιτικό βάρος, διότι απλούστατα, με τη νέα νομοθετική ρύθμιση περί αντιμετώπισης του «περιβαλλοντικού θορύβου», που έρχεται να καλύψει ένα νομοθετικό κενό για το οποίο είχε εγκαίρως κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου ο Συνήγορος του Πολίτη, οι άσκοπες (ή και σκόπιμες) κωδωνοκρουσίες τίθενται εκτός νόμου.

Του Κώστα Σκηνιώτη. Εδώ και πολύ καιρό και ειδικά στην προεκλογική περίοδο τέθηκαν τραγικά εκβιαστικά διλήμματα προς τον ελληνικό λαό.

Γεώργιος Σκληρός (1878-1919): Καλά λαέ, από πού βγήκαν αυτοί; Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός.