Ζακλίν ντε Ρομιγί
Της Γιάννας Γιαννουλοπούλου.
Η γαλλίδα ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγί πέθανε πριν από λίγες ημέρες σε ηλικία 97 χρονών, πλήρης ημερών αλλά και πλήρης τιμών.
εν τέλει: Καλή Πρωτοχρονιά (ίσως και καλές Απόκριες) στα οδοφράγματα της Κερατέας
Του Τέλη Μολφέτα *
Μια καινούρια μέρα ξημέρωσε σήμερα, αλλά για μας, στην Κερατέα και το Λαύριο, η σημερινή μέρα είναι ίδια με τις προηγούμενες. Βροχή από δακρυγόνα, τα χημικά με το καντάρι, οι κρότου-λάμψης ηχούν σαν σε καταιγίδα, η καινούργια αύρα της αστυνομίας με το εξελιγμένο κανονάκι να δοκιμάζει τις νέες τεχνολογίες στα παιδιά της Κερατέας.
Glossae Marginales, Η ιστορία των 45 Ούγγρων ιππέων
Γράφει, λοιπόν, ο Αντόνιο Γκράμσι ότι στη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου, 45 Ούγγροι ιππείς είχαν στρατοπεδεύσει στη Φλάνδρα και επειδή ο πληθυσμός ήταν άοπλος και διεφθαρμένος, κατάφεραν να διοικούν τη χώρα τυραννικά για άλλους έξι μήνες.
Συνέβη, άραγε, αυτό μόνο στη Φλάνδρα;
Στην υγειά μας!
Για μια δημιουργική αξιοποίηση της μπακουνικής κριτικής
Το ρίγος
Ο ψύχραιμος αριστερός, ο σκεπτόμενος μη αριστερός, σε ποια γλώσσα μπορεί να απευθυνθεί στον ψηφοφόρο του κ. Ψινάκη; Και, κατ’ αρχάς, μπορεί να του απευθυνθεί; Ο γυιος, η κόρη ενός εξόριστου, ενός πεισματάρη λενινιστή, έστω ενός παλιού εδαΐτη, ένας σημερινός αριστερός -οποιασδήποτε από τις πολλές αριστερές- ένας ήπιος πασόκος, ο συντηρητικός πολίτης που διαβάζει λογοτεχνία, μπορεί να συνεννοηθεί με τον απλό ψηφοφόρο, τον αθώο οπαδό του τηλεοπτικού «ψινακισμού»;
Πολίτισσες και όχι «γυναίκες»
Της Έλενας Πατρικίου.
Είμαστε πολλοί – είναι λίγοι
Το πρώτο ανήκει στον Ιταλό φιλόσοφο Νορμπέρτο Μπόμπιο, από ομιλία του 1955: Σε φοιτητές που, υποστηρίζοντας την ευρωπαϊκή Αντίσταση, αμφισβητούσαν την αναγκαιότητα της («αδελφοκτόνας») ιταλικής.
Το δεύτερο είναι από άρθρο του Ταρίκ Αλί με τίτλο «Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε σαν τους Γάλλους;» (Guardian, 19/10/2010). Το άρθρο κλείνει με αναφορά στο ποίημα «Η μάσκα της αναρχίας» (1832) του Σέλεϊ, γραμμένο για τη «σφαγή του Πέτερλου» (1819).
Κατεχόμενη πόλη
Περπατούσαμε στα κτίρια του τελωνείου στο Κερατσίνι μοιράζοντας υλικό της Ελεύθερης Αττικής, συζητώντας με τον κόσμο. Ήταν ένας υπάλληλος, διόλου ενθουσιασμένος μαζί μας, που έβαλε τις φωνές: «Τι εννοείται με το Ελεύθερη Αττική, κατεχόμενη είναι;» Ξεστόμισε τη μοναδική εύκολη ερώτηση από όσες μας έθεταν εκτελωνιστές, λιμενεργάτες, μεταφορείς, άνθρωποι της δουλειάς στο λιμάνι.
Το Αρχιπέλαγος
Του Μάκη Καβουριάρη.
Η δημιουργία του Συμβουλίου Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου ανοίγει το δρόμο για μια «δομημένη και θεσμική φάση των σχέσεων» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και σε ένα «πολλά υποσχόμενο μέλλον». Το Αιγαίο «θα πρέπει να είναι μια θάλασσα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας». Αυτά έλεγε ο πρόεδρος της Τουρκίας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών πριν από ένα μήνα, δηλώνοντας επίσης, ότι η χώρα του είναι αποφασισμένη να επιλύσει «όλα τα εκκρεμή ζητήματα στο Αιγαίο, σεβόμενη τα κοινά δικαιώματα και τα νόμιμα συμφέροντα των δυο χωρών, με βάση το Διεθνές Δίκαιο».