Οι τόκοι της οργής
Του Δημήτρη Α. Σεβαστάκη.
Τι απέγινε η λαϊκή οργή; Ξοδεύτηκε ολόκληρη τον Δεκέμβρη του ’08, ή σπαταλήθηκε σε διαρκείς και πυκνοχτισμένες διεκδικήσεις; Η αγωνιστικότητα είναι ένα κεφάλαιο που πρέπει να το κρατάς καλά φυλαγμένο στο στρώμα; Που δεν το ξοδεύεις για να το έχεις στην ανάγκη; Τοκίζεται η οργή ή σπαταλιέται; Και η οργή είναι ο μόνος τρόπος αντίρρησης, η μόνη αποτελεσματική αντι-πολιτική απέναντι στη μνημόνια διεθνή λοβιτούρα;
Η ευτυχισμένη αδελφή του Όλιβερ Τουίστ
Της Έλενας Πατρικίου.
Το νεκρό Πολυτεχνείο και οι δολοφόνοι του
Της Έλενας Πατρικίου. Εδώ και 30 χρόνια, φασιστοειδή γαλλικής προελεύσεως, με την αγαστή στήριξη κάποιων τροτσκιστικών γηραιών τυφλοπόντικων (γιατί ο αντισημητισμός έχει και αριστερές εκφάνσεις), επιδίδονται σε ιστορικοφανείς ανασκευές του «μύθου» των θαλάμων αερίων: το Zyklon B ήταν φάρμακο για τις ψείρες, η απεντόμωση υπήρξε βασικό μέλημα των διοικητών του Τσέλμνο, του Σόμπιμπορ, της Τρεμπλίνκα, του Άουσβιτς…, και τα 6.000.000 νεκρών Εβραίων είναι μία σιωνιστική προπαγάνδα.
Το know how… Λάμπη
Δεν υπάρχει ζωή που δεν μετανιώνεις
Άγριοι γελωτοποιοί
Ο Λευτέρης
Ενημέρωση ή τηλεοπτική παράσταση;
Τα χρονόμετρα ήταν έτοιμα…
