Ρεμπέτικο οδοιπορικό από τον Τονί Γκατλίφ
της Ιφιγένειας Καλαντζή* Χρησιμοποιώντας το σινεμά ως εργαλείο καταγραφής ζωντανών αυθεντικών μουσικών εκφράσεων, σε γλέντια και ξεφαντώματα, ο Γαλλοαλγερινός τσιγγάνος της διασποράς Τονί Γκατλίφ έχει...
Κορεάτικος νουάρ αισθησιασμός
Το φετινό βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες κατέκτησε επάξια το νοτιοκορεάτικο νεονουάρ «Απόφαση φυγής», μια ρομαντική ταινία γεμάτη ανατροπές, εξαιρετικά σκηνοθετημένη από τον 59χρονο Παρκ...
Μνήμη και χρόνος με την εικαστική ματιά του Kυριάκου Κατζουράκη
Κατεξοχήν εικαστικός, ο 69χρονος Κυριάκος Κατζουράκης έδωσε το «παρών» με την πρόσφατη κυκλοφορία του βιβλίου του Τάξη στο χάος και την αναδρομική έκθεση, στο Μουσείο Μπενάκη, όπου προβάλλονται παράλληλα και οι τρεις ταινίες του. Της Ιφιγένειας Καλαντζή*
Σινεμά: Magic Mike
Μια κομεντί σε σκηνοθεσία Στίβεν Σόντερμπεργκ
Grunge: Ο ήχος της «χαμένης γενιάς»
Με αφορμή τον θάνατο (και) του Cris Cornell Tου Νίκου Γεωργιάδη Στις 18 Μαΐου και στο μπάνιο ενός ξενοδοχείο βρίσκεται το νεκρό σώμα του Chris Cornell....
Από το κείμενο στη σκηνή
Για τον θάνατο του Νίκου Χουρμουζιάδη
πρώτη ύλη: To μαύρο αμπέλι
Γράφει ο Δημήτρης Σεβαστάκης.
Πάνω στα εκχερσωμένα αμπέλια και τους αγρούς από κοκκινόχωμα, τα καμένα πεύκα και τους σφετερισμούς γης, χτίστηκε η νεότατη Αθήνα, της Παλλήνης, του Κορωπίου, του Μαρκόπουλου αλλά και της Καλλιτεχνούπολης και της Πλάτωνος πολιτείας. Η πολιτικής της γούργιας «χτίστε ό,τι χτίζεται, κάψτε ό,τι καίγεται, καταπατήστε ό, τι μπορείτε», απέδωσε την καινούργια Αθήνα των Μεσογείων.
Διονύσης Καρυπίδης: Νίκησε την Κοπεγχάγη, έχασε από τη γραφειοκρατία!
Συνέντευξη στον Θοδωρή Νικολαΐδη Ο Διονύσης Καρυπίδης έγινε γνωστός πανελλαδικά όταν την περασμένη βδομάδα κατέστρεψε το έργο του, τη γοργόνα στις Καβουρότρυπες Χαλκιδικής, θέλοντας έτσι...
Οι Έλληνες γκασταρμπάιτερς «επιστρέφουν» στο Γκαίτε
Το ταξίδι προς μια «οικεία ξενιτιά» ξεκίνησε για αρκετούς Έλληνες, μετά την υπογραφή του Γερμανοελληνικού συμφώνου προσέλκυσης εργατών, πριν από 50 ακριβώς χρόνια. Με νωπά ακόμη τα ίχνη ενός φρικαλέου πολέμου και με όνειρα για μια καλύτερη ζωή, οι Έλληνες του ’60 εγκατέλειψαν την «σκληρή» αγροτική γη και μια ακόμη σκληρότερη πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα της πατρίδας τους, μεταναστεύοντας προς τις γερμανικές φάμπρικες.
Την επέτειο αυτή έρχεται να μας θυμίσει η έκθεση φωτογραφίας Οικεία ξενιτιά που εγκαινιάστηκε χθες στο Ινστιτούτο Γκαίτε, στο πλαίσιο σχετικού αφιερώματος (καθώς όπως φαίνεται οι Γερμανοί τιμούν -και όχι άδικα- αυτή την επέτειο) που αφορά την ελληνική μετανάστευση (1960-1980) και την συνακόλουθη αναζωογόνηση της Γερμανίας.
Την επέτειο αυτή έρχεται να μας θυμίσει η έκθεση φωτογραφίας Οικεία ξενιτιά που εγκαινιάστηκε χθες στο Ινστιτούτο Γκαίτε, στο πλαίσιο σχετικού αφιερώματος (καθώς όπως φαίνεται οι Γερμανοί τιμούν -και όχι άδικα- αυτή την επέτειο) που αφορά την ελληνική μετανάστευση (1960-1980) και την συνακόλουθη αναζωογόνηση της Γερμανίας.
Απομυθοποιώντας την πατρική εικόνα
Στον «Όρκο του Παμφίρ», πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ουκρανού Ντμίτρο Σουκολίτκι-Σόμπτσουκ, ο Λεονίντ, με το ψευδώνυμο Παμφίρ, επιστρέφει μετά από χρόνια απουσίας στο...
