περίπτερο ιδεών

Πετραδάκι-πετραδάκι... Μέσα σ’ αυτό το στίχο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου συνοψιζόταν η γιγαντιαία προσπάθεια που έκανε κάθε «μικρός» άνθρωπος να αποκτήσει μία στέγη, να βάλει τη φαμίλια του, να νοικοκυρευτεί.

Ομολογώ ότι συνεχώς μειώνονται οι επιφυλάξεις που είχα για τη ραγδαία φασιστικοποίηση του καθεστώτος. Στην προχθεσινή μεγάλη πορεία, η οποία είχε διάρκεια μιάμισης ώρας (έχοντας αφαιρέσει τις στάσεις και χωρίς να συνυπολογίζω την παράλληλη πορεία του ΚΚΕ στην Πανεπιστημίου), ήταν μαζική και όχι «αραιοκατοικημένη», με ισότιμη συμμετοχή νέων και μεσηλίκων, το κλίμα ήταν πολύ ειρηνικό. Τόσο ειρηνικό που θα μπορούσε και να παρεξηγηθεί. Αυτό δεν εμπόδισε καθόλου τα κυβερνητικά επιτελεία να εφαρμόσουν το σχέδιο πρόκλησης μεγάλης αναταραχής, στα πλαίσια του γενικότερου εκφοβισμού των πολιτών, με εκτελεστές τα έμμισθα μαντρόσκυλα που διοικεί ως υπουργός του νόμου και της τάξης ο πρώην (μήπως και επίτιμος;) πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας, της ιστορικής ΕΦΕΕ, και των συνδικαλιστών που αναδείχτηκαν στον αντιδικτατορικό αγώνα και στον αγώνα για τη δημοκρατία στη μεταπολίτευση. Υπουργός στην κυβέρνηση του προέδρου της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» Γεωργίου Παπανδρέου που εξομοιώνεται ταχύτατα και ανεπιφύλακτα με τους συντρόφους μέλη της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» Μπεν Αλί και Μουμπάρακ, των οποίων τα ιδεώδη και τις πρακτικές εφαρμόζει για την «ανόρθωση» του επιπέδου ζωής των Ελλήνων στο επίπεδο ζωής των Αιγυπτίων και Τυνησίων!
Παρ’ όλ’ αυτά, ούτε στην Αίγυπτο, ούτε στην Τυνησία, δεν ρίχτηκαν εν ψυχρώ και σε τόσο τερατώδεις ποσότητες αέρια κατά των διαδηλωτών! Αέρια που έπνιξαν όχι μόνο χιλιάδες άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας που δεν είχαν βγάλει ούτε το δαχτυλάκι τους από τις γραμμές της πορείας, αλλά και ολόκληρες κατοικημένες περιοχές στο κέντρο της πόλης. Οι διμοιρίες όργωναν το κέντρο, από τη Φιλελλήνων ώς την Αλεξάνδρας, σα να είχε μόλις γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα και είχε απαγορευτεί η ελεύθερη έκφραση και μετακίνηση των πολιτών.
Τα αέρια σκέπαζαν περιοχές ολόκληρες, με πυκνότητα που έκρυβε τα κτήρια. Ακόμα κι όταν οι διαδηλωτές αποχωρούσαν χωρίς να έχουν επιτελέσει ούτε μία ενέργεια την οποία θα μπορούσε ο πιο στρυφνός εισαγγελέας να θεωρήσει παραβατική, οι υφιστάμενοι του Παπουτσή βομβάρδιζαν τους πάντες αδιακρίτως, θυμίζοντας σκηνές Πολυτεχνείου ’73.
Στην προκειμένη περίπτωση, η διασπορά δηλητηριωδών αερίων και μάλιστα σε δόσεις πέρα από κάθε μέτρο και λογική, ακόμα και με αστυνομικά κριτήρια, μέσα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, που πλήττουν όχι μόνο διαδηλωτές, αλλά και χιλιάδες αμέτοχους ασθενείς, γέρους και μικρά παιδιά που διαμένουν στα διαμερίσματα των πολυκατοικιών, θα έπρεπε να ενεργοποιήσει τις εισαγγελικές αρχές, για τη μεγάλη επικινδυνότητά τους για την υγεία των πολιτών. Όπως επίσης θα έπρεπε να τις ενεργοποιήσουν οι αστυνομικές βιαιοπραγίες, η παράνομη καταστολή μιας ειρηνικής διαδήλωσης, η διατάραξη της κοινής ειρήνης, η παρακώλυση των συγκοινωνιών, η κατάχρηση εξουσίας κ.λπ.. Τις εισαγγελικές αρχές που κατά ένα περίεργο τρόπο άλλοτε ενεργούν αστραπιαία κι άλλοτε παθαίνουν μία παραλυσία.
Δρουν ακαριαία όταν πρόκειται για ένα νεαρό που συνελήφθη για εξύβριση αστυνομικού, ενώ παθαίνουν μπλακ άουτ όταν πρόκειται για τον πρόεδρο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας που μπροστά στους αστυνομικούς και τις κάμερες της τηλεόρασης γαμεί και δέρνει στο γήπεδο ή για τον διαφυγόντα ανέτως στο εξωτερικό διευθύνοντα σύμβουλο της Ζίμενς που έχει ομολογήσει ότι έχει δωροδοκήσει με 100 εκατομμύρια ευρώ δύο υπουργικά συμβούλια, τους μισούς βουλευτές και άλλους τόσους συνδικαλιστές και δημοσιογράφους, επιβεβαιώνοντας την ασυλία που παρέχει το κράτος στους προστατευόμενούς του μεγαλοκακοποιούς.
Η αυξανόμενη επικράτηση εισαγγελέων δύο ταχυτήτων είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα ενός καθεστώτος που φασιστικοποιείται ξεχαρβαλώνοντας τους θεσμούς της αστικής δημοκρατίας και προετοιμάζοντας το έδαφος για την παραπέρα κατάλυσή της.