περίπτερο ιδεών

Έγραψα στο προηγούμενο «Περίπτερο» ότι αυτός ο τόπος είναι εκτός τόπου και χρόνου, αναφερόμενος στα ζητήματα εσωτερικής πολιτικής. Συμπληρώνω ότι αυτός ο τόπος είναι εξίσου εκτός τόπου και χρόνου και στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.

Δημιουργούν ένα κλίμα ευφορίας, ότι η κατάσταση εξελίσσεται ομαλώς.

Ή εμείς μεγαλώσαμε ή αυτοί φεύγουνε νωρίς.

Καθ’ οδόν για το ραδιόφωνο, στου Ψυρρή, βλέπω άδεια τα ράφια και σχεδόν έρημο το οκταώροφο κτίριο του Hondos στην Ιπποκράτους, σφαλισμένα τα μαγαζιά του Αναγνωστόπουλου και του Φωκά στη Σταδίου, κατεβασμένα τα ρολά σε όλα -πλην ελαχίστων- τα ωραία καταστήματα στη Στοά Ορφέως και σε 23 από τα 38 μικρομάγαζα πάσης φύσεως στη Στοά Ορφανίδου. Οι κεντρικοί λεωφόροι θυμίζουν πόλη που ερήμωσε από πανούκλα.

Για τις ΗΠΑ, που αυτοδιαφημίζονται ως υπερασπιστές της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σ’ όλο τον κόσμο, η δημοκρατική εκλογή ενός κόμματος ή ενός προέδρου δεν σημαίνει τίποτα, αν δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. Ειδικά στη Λατινική Αμερική τα παραδείγματα είναι πολλά, με πιο «κλασική» την περίπτωση του Σαλβαδόρ Αλιέντε που ανατράπηκε γιατί προσπαθούσε να εφαρμόσει ένα μετριοπαθές σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα στη Χιλή. Αλλά και το πιο πρόσφατο της ανατροπής του προέδρου Ζελάγια στην Ονδούρα.