fbpx

Να προετοιμαζόμαστε για τα καλύτερα, αλλά και για τα χειρότερα!

Μέχρι σήμερα μπορεί να μην έχει γίνει κατανοητό ότι η άκρα Δεξιά δεν είναι μόνο ένα εκφυλιστικό φαινόμενο των αστικών δημοκρατιών, αλλά και μια εφεδρεία τους, που αφήνεται να λουφάζει στο περιθώριο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί την ώρα που το σύστημα κλονίζεται.

Ειρήνη και άμυνα ή υποτέλεια και λυκοσυμμαχίες;

Μέρος Β΄ (Διαβάστε το Μέρος Α') Γιατί κανένας από τους ιθύνοντες (και όχι μόνο) δεν υπολογίζει τους άλλους λαούς; Μας μισούν άραγε όλοι; Είναι όλοι...

Είμαστε τεμπέληδες ή πειράζουν τα μυαλά μας;

Φωτο του Στ. Ελληνιάδη: Κόντρα στο ρεύμα στην πανεπιστημίου!   «Η βιωσιμότητα ή όχι αυτής της ακραίας ανισότητας εξαρτάται όχι μόνο από την αποτελεσματικότητα του καταπιεστικού...

Ο καπιταλισμός ξαναβρίσκει τον εαυτό του

Επιτέλους έχουμε έναν κανονικό καπιταλισμό, όπως τον γνώρισε η ανθρωπότητα, μέχρι τη διάβρωση του από τις σοσιαλιστικές ιδέες.

Η Αριστερά χρειάζεται χάκερ!

Εγκαθίσταται στον πολίτη, σταδιακά και ύπουλα, ένα σύστημα απόρριψης οποιασδήποτε άποψης που δεν είναι συμβατή με τις απόψεις που εκπορεύονται από τα οργανωμένα συμφέροντα, τις κυβερνήσεις, τα ΜΜΕ και τα κόμματα εξουσίας. Μόλις πλησιάζει στον πολίτη μια μη καθεστωτικά αποδεκτή πρόταση, αυτομάτως το φίλτρο ενεργοποιείται και εκτρέπει το ανεπιθύμητο μήνυμα.

Η Ελλάδα σε τροχιά θανάτου!

Το πιο καλό που μου συνέβη, αυτές τις μέρες, ήταν που πήγα στη Λάρισα. Με είχαν καλέσει οι ΣΥΡΙΖΑίοι να κάνω μια ομιλία με θέμα Στο φως του πολιτισμού ή στο σκοτάδι του φασισμού;

Σοβιετικός Φάκελος Αλέξη Πάρνη: ΑΚΕΛ κατά Πάρνη

Μέρος Θ΄ Δείτε τα προηγούμενα: Μέρος Α΄, Β΄, Γ΄, Δ’,  Ε’, ΣΤ’, Ζ’, H' Γυρίζοντας από την Τσεχοσλοβακία όπου πήγε για την πρεμιέρα του έργου του στην Πράγα, ο Πάρνης, με μεγάλη...

Από τα τάγματα εργασίας των νεοΤούρκων ...

Η Δεξιά ήτανε μαύρη, κατάμαυρη. Απ’ όπου κι αν την έπιανες, λέρωνες τα χέρια σου.

Ρόλινγκ Στόουνς: Θέλαμε να γίνουμε μαύροι!

Περιμένοντας τους Ρόλινγκ Στόουνς
Περίμενα τους Στόουνς στο φουαγέ του Χίλτον. Το προηγούμενο βράδυ, είχαμε κατεβεί στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, γιατί είχε διαδοθεί ότι οι Ρόλινγκ Στόουνς θα φτάσουν γύρω στα μεσάνυχτα. Είχαμε πάει με τα λεωφορεία από τις γειτονιές, γιατί κανένας τότε δεν είχε αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα, ξέροντας ότι, αν αργούσαμε να επιστρέψουμε, θα κάναμε τα δεκαέξι χιλιόμετρα ως το Σύνταγμα με τα πόδια. Λιγότερο ποδαρόδρομο θα έκαναν όσοι έμεναν στη Νέα Σμύρνη ή την Καλλιθέα, ενώ όσοι έμεναν σε Περιστέρι ή Ν. Ιωνία θα περπατούσαν μέχρι το πρωί!

Χαίρε, Σπύρο!

Ο Σπύρος Μαρίνης ανήκει στο είδος των ανθρώπων που εκτιμώ. Βιοπαλαιστής, έντιμος, ζεστός, συνεπής. Η ψυχούλα του το ξέρει πόσο του κοστίζει αυτό σωματικά...