περίπτερο ιδεών

Ήταν γύρω στο 1970. Στις Τζιτζιφιές, στην παραλιακή ζώνη. Οι Τζιτζιφιές ήταν τότε παραθαλάσσιες. Μετά, με την αναδιαμόρφωση/παραμόρφωση όλου του παραλιακού μετώπου, από το Φαληρικό Δέλτα ως την Καστέλα, η θάλασσα εξαφανίστηκε από το αστικό τοπίο.

Ο υπαρκτός καπιταλισμός επαναφέρει, νοσταλγικά, τον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Την ώρα που γιορταζόταν με πυροτεχνήματα, αφιερώματα και πανηγύρια, η επέτειος των 20 χρόνων από την πτώση του Τείχους και την ένωση των δύο Γερμανιών, μια πανεπιστημιακή έρευνα έδειχνε ότι η πλειοψηφία των «Όσις», των Ανατολικογερμανών, σε όλες τις ηλικίες, νοσταλγούσε το προηγούμενο καθεστώς έχοντας ανακαλύψει «ιδίοις όμμασι» ότι η ευημερία στον καπιταλισμό δεν ανήκει σε όλους. Νοσταλγία που απεικονίζεται και στο εκλογικό αποτέλεσμα, που δείχνει ότι οι «νοσταλγοί» της Ανατολικής ταυτίζονται σιωπηρά με τους απογοητευμένους της Δυτικής.

Οι μηχανισμοί προπαγάνδας ενεργοποιούνται για να νομιμοποιήσουν τους πολέμους που γίνονται με το πρόσχημα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Jean Bricmont, εξετάζει τις μεθοδεύσεις για τη δημιουργία αυτού του απαραίτητου υπόβαθρου, για τη διεξαγωγή των σύγχρονων πολέμων και κάνει συγκρίσεις με τα αντίστοιχα μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν για τη στήριξη της αποικιοκρατίας και των πολέμων, πραξικοπημάτων και εισβολών σε ανεξάρτητες χώρες, με πρόσχημα την πρόληψη ή καταστολή της κομμουνιστικής απειλής.