Αυτή η ερημική κολόνα, εγκαταλελειμμένη στο ύψος της
Η χρήση και η κατάχρηση της Ιστορίας
«Δε μασάμε»;
Εμπρός προς τα…πίσω!
Ναύτης άγρυπνος
Τι λένε οι ΗΠΑ για την Ελλάδα
Κάποτε ήταν μία αμυγδαλιά… Κι ύστερα έγιναν πολλές!
Της Αγγελικής Ντουσάκη
Η πολιτική στο σανίδι
Το τέλος(;) της πολιτικής
Του Δημήτρη Μπελαντή.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 παρατηρείται στο επίπεδο της ελληνικής πολιτικής σκηνής μια έντονη κρίση και παρακμή της παραδοσιακής πολιτικής διαμεσολάβησης. Παρά τη διαφορετική ιστορική καταγωγή και τους διαφορετικούς κοινωνικούς δεσμούς των (αστικών) πολιτικών κομμάτων, παρά τις διαφορετικές εξαγγελίες και υποσχέσεις πριν από τις εκλογές, παρά τον έντονο καταγγελτικό λόγο κατά του αντιπάλου, η πολιτική που ασκείται από το εκάστοτε κυβερνών κόμμα είναι σε βασικές γραμμές η ίδια: προώθηση του νεοφιλελευθερισμού, μέτρα και κατευθύνσεις για την ανατροπή του ταξικού συσχετισμού δύναμης υπέρ του κεφαλαίου και σε βάρος της εργασίας και ενίσχυση των αμυντικών μηχανισμών κατά των λαϊκών αντιδράσεων.
