Χόρχε Σεμπρούν: Ο τρόπος για να αντέξει κανείς τη φρίκη είναι η λογοτεχνία
«Το καλοκαίρι του 1939 παραήταν σύντομο. Σηματοδότησε το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, του πολέμου της εφηβείας μου, και το ξεκίνημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του πολέμου της νεότητάς μου. Η Ιστορία καθόρισε και τη δική μου ιστορία. Ίσως να ήταν όλα διαφορετικά αν είχα γεννηθεί μερικά χρόνια νωρίτερα ή αργότερα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έκανα επιλογές. Έκανα. Μέσα, όμως, σε ένα πολύ συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο».
Με κόντρα τον καιρό: Η γλώσσα της Αριστεράς
Την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκα στη Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Χαλανδρίου. Πρέπει να πω ότι σε τριάντα χρόνια δράσης στην περιοχή ήταν από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που είδα ποτέ. Πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών και αποχρώσεων. Ποικίλες και οι τοποθετήσεις. Οι ομιλητές έπαιρναν ένα χαρτάκι με αριθμό και η σειρά έβγαινε με κλήρωση. Μπορούσε ο καθένας να κάνει προτάσεις και να τις θέσει σε ψηφοφορία…
Πολιτισμός & βαρβαρότητα
-Δεν θα διαβάσεις αγόρι μου το άρθρο μου για το…
-Αργότερα! Τώρα πάω στον Κωνσταντίνο.
Καταλαβαίνετε την πίκρα του πατέρα…
Ως δυναμικός άνθρωπος αποφάσισα να αντιδράσω:
Χιούμορ εσύ ταξιτζή;
Χιούμορ κι εγώ!
Αληθινές ιστορίες εσύ;
Αληθινές ιστορίες κι εγώ.
Κι έτσι γεννήθηκε η στήλη του Ηρόστρατου. Θα αφήσω το όνομά μου στην ιστορία διά της κατεδαφίσεως/πυρπολήσεως!
Καθώς η Παιδεία γυρίζει δεκαετίες πίσω, το Μάθε παιδί μου γράμματα, ξαναγίνεται επίκαιρο. Έτσι, επιστρέφει στις αίθουσες για να δουν οι νεότεροι το… μέλλον τους επί της οθόνης. Θυμήθηκα κι εγώ το Μουσείο στην ταινία με το έκθεμα - κονσερβοκούτι από το «συμμοριτοπόλεμο». Προτείνω, αν γυριστεί σίκουελ της ταινίας να υπάρχουν εκθέματα με αβγά, γιαούρτια και ντομάτες με ταμπελίτσα: «Με αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ τρομοκρατούσε τους ανθρώπους που προσπαθούν να σώσουν τη χώρα»!
Με 811.000 ανέργους, άλλη μια ταινία γίνεται επίκαιρη και επιστρέφει. 50 χρόνια μετά, η Συνοικία το Όνειρο του Αλέκου Αλεξανδράκη, άρχισε προβάλλεται από τις 9 Ιουνίου, αποκλειστικά, στον κινηματογράφο Ζέφυρο, τιμώντας την περιοχή των Άνω Πετραλώνων, όπου γυρίστηκε.
Καθώς όλα γυρίζουν προς τα πίσω, θυμήθηκα και τα παλιά ανέκδοτα με τους «ελέφαντες». Σήμερα τους έχει αντικαταστήσει ο… Τσακ Νόρις, που κάνει θραύση στο Διαδίκτυο. Μερικά δείγματα του ιδιότυπου χιούμορ:
Ο Τσακ Νόρις ξέρει ΠΟΥ πάει ο Καραμήτρος.
Ο Χριστός δεν αναστήθηκε... Απλά ο Τσακ Νόρις του έδωσε μια 2η ευκαιρία.
Γιατί ο πλανήτης Άρης δεν κατοικείται; Γιατί ο Τσακ Νόρις είναι Παοκτζής.
Ο Τσάκ Νόρις έχει μόνο ένα χέρι. Το πάνω χέρι.
O Tσακ Νόρις εχει πιει internet cafe
Εμείς το ανέκδοτο το κάναμε υπουργό Πολιτισμού. Ο κολοσσός των γραμμάτων, των τεχνών και του τουρισμού έκανε την τιμή στους ηθοποιούς του θεάτρου να τους δεχτεί σε συνάντηση. Κατόπιν αυτού προβλέπεται θεατρικός οργασμός με νέα ολόφρεσκα έργα:
-Περιμένοντας τον Παύλο
-Γερουλάνος και Ιουλιέττα
-Η φάρμα των Γερουλάνων
-Παραμύθι χωρίς νόημα
«…Τα πρώτα του λογοτεχνικά κείμενα είναι γραμμένα στα αγγλικά, με μεταφραστή προς τα ελληνικά, αρχικά, τον Ερρίκο Μπαρτζινόπουλο και επιμελητές τον Θανάση Νιάρχο και τον Χριστόφορο Λιοντάκη, και αργότερα τον ίδιο…». Τα γράφει ανερυθρίαστα για τον εαυτό του ο Νίκος Παπανδρέου. Εγώ, πάλι, γιατί είχα την εντύπωση πως η λογοτεχνία έχει σχέση με τη γλώσσα; Αφορμή για τις σκέψεις η κοινή έκδοση βιβλίου με τον Βασίλη Βασιλικό. Ο συγγραφέας του Ζ με τον… ανύπαρκτο συγγραφέα!
Δεν γνωρίζω τα παρασκήνια, ούτε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, όμως η διαμάχη Κέδρου-Άλκης Ζέη με αφορμή τη μετακίνηση της αγαπημένης συγγραφέως στο Μεταίχμιο, μου φέρνει μια θλίψη και σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής…
Τρέμε ταξιτζή!
Από τη γλυπτική στην πόλη των Ονείρων
Η σύνοψη ως εγκόλπιο
Πρώτη ύλη: Η σκακιέρα της κριτικής
Θεόδωρος Ντόρρος, ένας μυστηριώδης υπερρεαλιστής
Στο δρόμο αρχίζουν όλα.
Ανάμεσα στους περιπατητές.
Του Κώστα Στοφόρου
Με κόντρα τον καιρό: 32 διανοούμενοι, συνιστούν… Μνημόνιο
Μπέλα Ταρ: «Δεν υπάρχει κανένας λόγος για συμβιβασμούς, μη φοβόσαστε τίποτα…»
Της Ιφιγένειας Καλαντζή*
«Άρχισα να κάνω ταινίες, γιατί οι λέξεις δεν ήταν αρκετές!», δήλωσε με την αφοπλιστική του απλότητα ο Ούγγρος σκηνοθέτης Μπέλα Ταρ, που βρέθηκε για τρίτη φορά στην Αθήνα, προσκεκλημένος της New Star. Προσιτός και ειλικρινής, όπως και οι ταινίες του, στις τρεις διαλέξεις που έδωσε στις αρχές της βδομάδας, ανέπτυξε με απλές αλλά ουσιαστικές λέξεις την κοσμοθεωρία του και τις θέσεις του για όλες τις συνιστώσες της δουλειάς του.
