fbpx

Οι επιθέσεις στο Παρίσι: ένα προαναγγελθέν χρονικό

Του Patrick Howlett-Martin*   Τον Σεπτέμβριο του 2007, ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί φιλοξένησε πλουσιοπάροχα επί ένα πενθήμερο τον Μουαμάρ Καντάφι, υπογράφοντας μαζί του συμφωνίες στρατιωτικής...

το θαύμα του καπιταλισμού: Ρωσία, Πόλεμος ενάντια στην Επανάσταση

Οι ιμπεριαλιστές που διεξήγαγαν μεταξύ τους έναν από τους δολοφονικότερους πολέμους στην ανθρώπινη ιστορία (1914-18), προσπάθησαν να ανατρέψουν την επανάσταση, για να διαμοιράσουν τη Ρωσία μετά την καθαίρεση του τσάρου, για να μη χάσουν τα δάνεια που είχαν δώσει στο παλιό καθεστώς, αλλά και για να αποτρέψουν την επέκταση της επανάστασης στη Δύση.

Στημένα παιχνίδια υποβιβασμού της Ελλάδας στην Γ΄ Εθνική!

Είναι αρκετά σαφές ότι οι ισχυροί της Ευρώπης, υπεύθυνοι για την αποδομητική οικονομική κρίση, κατατρώνε τους πιο αδύνατους.

Μόνο το όνομα λείπει από τη βαλκανική μας πολιτική;

«Τουρκαλάδες», «Εαμοβούλγαροι», «κλέφτες Αλβανοί», «Ουκρανέζες πουτάνες», «Ρωσίδες χορεύτριες» και τώρα «Γυφτοσκοπιανοί». Χαρακτηρισμοί φορτισμένοι εντελώς αρνητικά με τους οποίους δηλητηριάστηκαν οι σχέσεις του λαού μας...

ΗΠΑ: Έθνος Φυλακή (μέρος 6ο)

Τον Σεπτέμβρη του 1971, περίπου χίλιοι κρατούμενοι στις φυλακές Άττικα της Νέας Υόρκης, εξεγέρθηκαν μετά από την εν ψυχρώ δολοφονία του ακτιβιστή των Μαύρων Πανθήρων Georges Jackson από φύλακες στο Σαν Κουέντιν της Καλιφόρνιας, ζητώντας καλύτερες συνθήκες απονομής της δικαιοσύνης και εγκλεισμού τους. Τελικά, ο κυβερνήτης Νέλσον Ροκφέλερ, διέκοψε τις διαπραγματεύσεις που βρίσκονταν σε καλό δρόμο και διέταξε την αστυνομία να ανακαταλάβει βίαια τη φυλακή, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν από τα πυρά της αστυνομίας 29 κρατούμενοι και 10 όμηροι φύλακες. 40 χρόνια από την εξέγερση, η κατάσταση στις αμερικανικές φυλακές και εν γένει στη λειτουργία της δικαιοσύνης και στο επίπεδο προστασίας των δικαιωμάτων των Αμερικανών πολιτών, έχει χειροτερέψει δραματικά.

Λιβύη: Ανθρωπιστικοί βομβαρδισμοί και αριστεροί τυχοδιωκτισμοί

Εσείς εισβάλετε στο Μπαχρέιν. Εμείς διώχνουμε τον Μουαμάρ Καντάφι από τη Λιβύη. Αυτή, εν συντομία, είναι η ουσία μιας συμφωνίας που κλείστηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα και τον Οίκο των Σαούντ. Δύο ξεχωριστές διπλωματικές πηγές στα Ηνωμένα Έθνη επιβεβαιώνουν ότι η Ουάσινγκτον, μέσω της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, έδωσε το πράσινο φως στη Σαουδική Αραβία να εισβάλει στο Μπαχρέιν και να συντρίψει το δημοκρατικό κίνημα στη γειτονική χώρα σε αντάλλαγμα για το «ναι» της Αραβικής Λίγκας στη δημιουργία απαγορευμένης ζώνης πτήσεων πάνω από τη Λιβύη, η κύρια λογική που οδήγησε στην απόφαση 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

(Από το άρθρο τού Pepe Escobar «Αίμα στους δρόμους τού Μπαχρέιν», Asian Times)

Ωστικό κύμα: Έρχεται κι ας μην φαίνεται…

Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα, μου θυμίζει, στην κυριολεξία, σκηνικό θεάτρου.

«Εμείς» να δώσουμε ζωή στις γειτονιές!

Προσωπικά, λυπάμαι που προτάσεις και ιδέες που προέρχονται έξω από κόμματα και οργανώσεις δεν εισακούονται από κορυφαία στελέχη. Ευτυχώς, είναι παρηγορητικό ότι υπάρχει κόσμος που ακούει. Και αν αργεί η Αριστερά, οι πολίτες σπεύδουν. Έχοντας γράψει στο Περίπτερο Ιδεών για την ανάγκη ξεμπροστιάσματος των βουλευτών σε επίπεδο εκλογικής τους περιφέρειας, προκειμένου να βαθύνει το ρήγμα στους κόλπους των κομμάτων εξουσίας, χάρηκα που, πριν λαλήσει τρις, πολίτες της Πιερίας και του Ηρακλείου Κρήτης έστειλαν εξώδικα κατά των τοπικών βουλευτών ζητώντας τους ευθύνες! Μπράβο τους!

Ακρωτηριασμοί οργάνων και συνειδήσεων

Τι είναι η περιτομή; Ρωτάει ο ένας πιτσιρικάς. Σου κόβουν το μισό πουλί, απαντάει ο άλλος. (αμφότεροι από μουσουλμανικές οικογένειες, από την ταινία «Ο...

Η γιαβουκλού και ο φούφουτος

Μπορώ να φανταστώ πόσο περιπετειώδες είναι το ταξίδι στην ιστορία των λέξεων που βιώνει ακατάπαυστα ο Νίκος Σαραντάκος, κρίνοντας από την απόλαυση που νιώθω διαβάζοντας τα ευρήματά του.