Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Οι άνθρωποι άνω των 80 ετών που διατηρούν σχεδόν άθικτη τη μνήμη τους, διαθέτουν στον εγκέφαλό τους «σούπερ» νευρώνες, σημαντικά μεγαλύτερους σε μέγεθος από τον μέσο όρο των συνομηλίκων τους, αλλά και πιο υγιείς, αποκαλύπτει για πρώτη φορά μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής και νευροψυχολογίας Ταμάρ Γκέφεν της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό νευροεπιστήμης Journal of Neuroscience, συμπέραναν ότι «οι μεγαλύτεροι νευρώνες συνιστούν βιολογική “υπογραφή” της πορείας της Σούπερ-Γήρανσης» (Super-Aging).
Μετά θάνατον συγκριτική μελέτη του εγκεφάλου έξι ατόμων με πολύ καλή μνήμη που πέθαναν σε μέση ηλικία 91 ετών, επτά ανθρώπων που πέθαναν σε μέση ηλικία 89 ετών και είχαν την τυπικά εξασθενημένη μνήμη για την ηλικία τους, έξι ατόμων που πέθαναν σε μέση ηλικία 49 ετών και πέντε ανθρώπων στο αρχικό στάδιο Αλτσχάιμερ, έφερε στο φως στην πρώτη ομάδα, στην εγκεφαλική περιοχή της μνήμης τους που επηρεάζεται ιδιαίτερα από την άνοια (στον ενδορρινικό φλοιό), την ύπαρξη νευρώνων που είναι μεγαλύτεροι ακόμη και από άτομα κατά 20 έως 30 χρόνια νεότερα στην ηλικία.
Διαπιστώθηκε ότι οι ηλικιωμένοι με θαυμάσια μνήμη (οι λεγόμενοι «super-agers») είχαν νευρώνες κατά περίπου 10% μεγαλύτερους από τους αντίστοιχους νευρώνες στους ανθρώπους που πέθαναν σε παρόμοια ηλικία αλλά είχαν χειρότερη μνήμη. Επίσης οι «super-agers» είχαν νευρώνες περίπου 5% μεγαλύτερους από όσους πέθαναν σε ηλικία 40 χρόνια νεότερη. Αυτοί οι υπερ-νευρώνες, πέρα από το ασυνήθιστο μέγεθός τους, δεν εμφανίζουν επίσης «πλάκες» τοξικών πρωτεϊνών, που αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παθολογικό γνώρισμα της νόσου Αλτσχάιμερ.
«Η αξιοσημείωτη παρατήρηση ότι οι άνθρωποι αυτοί εμφανίζουν μεγαλύτερους νευρώνες ακόμη και από τους νεότερους, μπορεί να υποδηλώνει ότι τέτοια μεγάλα νευρικά κύτταρα ήταν παρόντα ήδη από τη γέννησή τους και διατηρήθηκαν δομικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους», ανέφερε η δρ Γκέφεν.
Η Ελληνίδα επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας Αλεξάνδρα Τουρούτογλου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η οποία εδώ και χρόνια μελετά τους «super-agers», δήλωσε στο περιοδικό New Scientist, ότι η νέα μελέτη «έρχεται να προστεθεί στις αυξανόμενες ενδείξεις ότι οι super-agers διαφέρουν από τους τυπικούς ενήλικες σε πολλαπλά επίπεδα του εγκεφάλου. Το δείγμα (της μελέτης) είναι σχετικά μικρό, όμως αυτό είναι κατανοητό».
Η θερινή ώρα
Οι επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης μπορούν να μετριαστούν αν η θερινή ώρα συνεχίσει να εφαρμόζεται και τον χειμώνα, προτρέπουν επιστήμονες στην Ιταλία.
Εκτός από εξοικονόμηση ενέργειας, η μονιμοποίηση της θερινής ώρας θα περιόριζε τη ρύπανση και τις εκπομπές άνθρακα και θα βελτίωνε τη δημόσια υγεία, δήλωσε στο Reuters o Αλεσάντρο Μιάνι, πρόεδρος του Ιταλικού Συλλόγου Περιβαλλοντικής Ιατρικής (Sima).
Όπως συμβαίνει και στις περισσότερες άλλες χώρες, η Ιταλία γυρίζει τα ρολόγια μια ώρα πίσω κάθε φθινόπωρο, ώστε να ξημερώνει νωρίτερα, και τα επαναφέρει στην κανονική ώρα την άνοιξη, οπότε γίνονται φωτεινότερα τα απογεύματα και εξοικονομείται ενέργεια.
Η διατήρηση της θερινής ώρας όλο τον χρόνο θα επέτρεπε στην Ιταλία να εξοικονομεί μισό δισ. ευρώ τον χρόνο με τις σημερινές τιμές του φυσικού αερίου, και θα περιόριζε τις εκπομπές κατά 200.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ανά έτος.
«Επιπλέον, το φως αυξάνει τη διαθεσιμότητα της σεροτονίνης, η οποία τονώνει τη διάθεση, και δίνει την ευκαιρία για μια επιπλέον ώρα δραστηριότητας σε εξωτερικούς χώρους με πιθανά θετικά οφέλη για την υγεία» είπε ο Μιάνι.
Το 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ψήφισε να καταργηθεί από το 2021 η υποχρέωση αλλαγής ώρας στα κράτη-μέλη δύο φορές το χρόνο, δίνοντάς τους το περιθώριο να αποφασίζουν μόνα τους για θερινή ή κανονική ώρα.
Ωστόσο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να καταλήξουν σε κοινά αποδεκτή λύση και περιμένουν τώρα μελέτη επιπτώσεων που ετοιμάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι ετοιμάζει πακέτο μέτρων πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για να θωρακίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις από το σοκ των λογαριασμών, με τον κύριο σύνδεσμο επιχειρήσεων της χώρας να προειδοποιεί για «οικονομικό σεισμό».
Ο Sima, ο οποίος διατηρεί γραφεία σε ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο και Αυστρία, εστιάζεται σε έρευνες για την ποιότητα του νερού και του αέρα, την επιδημιολογία και τις επιπτώσεις της υποβάθμισης του περιβάλλοντος στην υγεία.
Οι υπολογισμοί του βασίστηκαν σε επίσημα στοιχεία για τις εκπομπές άνθρακα και την κατανάλωση ενέργειας σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, δεδομένα που παραχώρησε η κρατική εταιρεία GSE και ο διαχειριστής του δικτύου ηλεκτροδότησης Terna, ανέφερε ο Μιάνι.
Η πανδημία έχει ιστορικούς αντιπάλους
Ο εμβολιασμός έχει μακρά ιστορία αποτελώντας βασικό όπλο για την πρόληψη των περισσότερων μεταδοτικών νόσων που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, αποτρέποντας έτσι εκατομμύρια θανάτους ετησίως.
Μέχρι και τον 19ο αιώνα, οι μολυσματικές ασθένειες και οι μολύνσεις πληγών ήταν η υπ’ αριθμόν ένα αιτία θανάτου παγκοσμίως. Ειδικά η ευλογιά. Ο Άγγλος ιστορικός Τόμας Μακόλεϊ (1800-1859) περιγράφοντας τις επιπτώσεις της ασθένειας έγραφε πως η ευλογιά «γέμιζε τα νεκροταφεία με πτώματα και βασάνιζε εφόρου ζωής όσους είχαν γλιτώσει».
Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι είχαν παρατηρήσει πώς μπορούσε να καταπολεμηθεί η πανούκλα. Υπάρχουν αναφορές από την Ινδία, την Κίνα ή την Κωνσταντινούπολη πως όσοι επέζησαν από μια λοιμώδη ασθένεια προστατεύονταν από περαιτέρω μολύνσεις.
Το ίδιο συνέβαινε και όταν υγιή άτομα ήρθαν σε επαφή με εξασθενημένες μορφές του ιού. Στην Κίνα, ήδη από το 1.000 π.Χ. οι αποξηραμένες κρούστες ευλογιάς αλέθονταν σε γουδί και η σκόνη χορηγούταν ως φάρμακο.
Από το 1864, όταν ο Γάλλος χημικός Λουί Παστέρ παρουσίασε τη θεωρία των μικροβίων για να εξηγήσει τον τρόπο μετάδοσης των επιδημιών, έως και την ανάπτυξη του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου το 1940, μπήκαν οι βάσεις για την έρευνα των ιών που μολύνουν τον άνθρωπο και εν συνεχεία την ανάπτυξη των εμβολίων.
Τον 19ο αιώνα ήδη τα ευρωπαϊκά κράτη ξεκίνησαν προγράμματα εμβολιασμού με πρωτοπόρο τη Γερμανία και συγκεκριμένα την περιοχή της Έσσης το 1807, ενώ το 1874 κατέστη υποχρεωτικός ο εμβολιασμός κατά της ευλογιάς.
Εξ αρχής υπήρξαν προβληματισμοί αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και το κατά πόσον είναι επιβλαβή για την υγεία. Οι πρώτες αντιεμβολιαστικές οργανώσεις στη Γερμανία ιδρύθηκαν το 1869 στη Λειψία και τη Στουτγκάρδη.
Την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, η Ένωση Ράιχ (RDI) εναντίον του εμβολιασμού είχε περίπου 300.000 μέλη. Από τη δημιουργία των πρώτων εμβολίων έως και σήμερα πολλές ασθένειες μεταδίδονται επανειλημμένα στους εμβολιασμένους λόγω κακής υγιεινής και άγνοιας ενώ αλλεργικές αντιδράσεις προκάλεσαν θανάτους.
Μόλις τον 19ο αι. η επιστημονική κοινότητα συνειδητοποίησε ότι μερικές φορές ήταν απαραίτητος ένας δεύτερος εμβολιασμός.
Οι θεωρίες συνωμοσίας επί του θέματος ανθούν. Από τη μία πλευρά θεωρείται πως υπάρχει η φαρμακοβιομηχανία που εξαπλώνει τις ασθένειες για να επωφεληθεί οικονομικά. Από την άλλη πλευρά υπάρχει και η υποτιθέμενη παγκόσμια συνωμοσία που θέλει να υποτάξει τον παγκόσμιο πληθυσμό μέσω του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα δύο γερμανικά κράτη ακολούθησαν ξεχωριστούς δρόμους όσον αφορά τον εμβολιασμό. Στην Ανατολική Γερμανία οι άνθρωποι εμβολιάζονταν συστηματικά κατά της ευλογιάς, της ιλαράς, της φυματίωσης και άλλων νόσων.
Η γερμανική επανένωση έφερε και το τέλος του υποχρεωτικού εμβολιασμού. Μόνο από το 2020 ο εμβολιασμός κατά της ιλαράς είναι υποχρεωτικός στη Γερμανία για όλους τους πολίτες που γεννήθηκαν μετά το 1970 και εργάζονται σε κοινοτικούς οργανισμούς ή περιθάλπονται εκεί. Αυτό ισχύει επίσης για ιατρικά ιδρύματα και υπηρεσίες διάσωσης.
Πηγή: Deutsche Welle
