Η βδομάδα μετά το δημοψήφισμα ήταν κρίσιμη. Παραθέτουμε ορισμένες τοποθετήσεις του Ρούντι Ρινάλντι μέσα στα όργανα και τις συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ που έγιναν εκείνες τις μέρες. Σε αυτές υπάρχουν αρκετές εκτιμήσεις εν θερμώ για όσα συνέβαιναν εκείνες τις στιγμές. Στις 20 Ιουλίου θα ακολουθήσει η παραίτησή του από την Πολιτική Γραμματεία και στις 30 Ιουλίου η παραίτηση 17 μελών της Κ.Ε. Τα υλικά αυτά μπορείτε να τα βρείτε στο βιβλίου του Ρ. Ρινάλντι «Άσχημη περίοδο διαλέξατε να διαφωνήσετε…», εκδόσεις Α/συνεχεια, 2016.
«Το τίμημα θα είναι βαρύ»
Τοποθέτηση στην κοινή συνεδρίαση Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, 10/7/2015
Πρώτο: Καταρχάς, υπάρχουν πολλά προβλήματα διαδικασίας. Δεν είμαστε όργανο. Η Πολιτική Γραμματεία θα μπορούσε να συνεδριάσει ξέχωρα νωρίτερα και να πάρει μια απόφαση. Είναι ακατανόητη η σπουδή να γίνουν όλα μέσα σε μια μέρα, σε ένα άρθρο, όταν υπάρχει κυβέρνηση, διαπραγματευτική ομάδα και κυρίως απόφαση του λαού μέσα από δημοψήφισμα. Τι «θωράκιση» μας ζητιέται και τι εξουσιοδότηση των 4 (πρωθυπουργό, αντιπρόεδρο, υπουργό Οικονομικών και υπουργό Επικρατείας); Εδώ, πέρα από την εξουσιοδότηση, μας μοιράσατε ένα κείμενο στα αγγλικά και θέλετε, με διαδικασίες εξπρές, να το περάσετε σήμερα σαν νόμο της Βουλής. Αναρωτιέμαι: Είναι δική μας ιδέα ή μας το επιβάλλουν οι δανειστές; Το θεωρούν κι αυτό προαπαιτούμενο για συμφωνία;
Δεύτερο: Εδώ και καιρό έχουμε διατυπώσει μια διαφωνία για τον τρόπο που γίνεται η διαπραγμάτευση, για τη γενική πολιτική πορεία του κυβερνητικού σχήματος, για πολλές επιλογές οι οποίες μας έχουν οδηγήσει σε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο σημείο. Η χώρα βρίσκεται ήδη σε τροχιά χρεοκοπίας. Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη από τις 20 Φλεβάρη. Από τότε κινούμασταν σε μνημονιακή τροχιά και η κυβέρνηση είχε προειδοποιηθεί για την ανάγκη αλλαγής πορείας, επέμενε όμως στο «πάση θυσία συμφωνία». Ακόμα και για τα όσα ακολούθησαν το δημοψήφισμα και το ηχηρό «Όχι» του λαού, δεν μπορούμε να είμαστε διόλου ευχαριστημένοι: συμβούλιο αρχηγών, αποπομπή-παραίτηση Βαρουφάκη για εξευμενισμό της τρόικας, συναντήσεις με Σταύρο Θεοδωράκη που μάλλον προαλείφεται για κυβερνητικός εταίρος. Και τώρα, μας φέρνετε ένα 3ο Μνημόνιο, πολύ χειρότερο από την πρόταση που απέρριψε ο λαός με το δημοψήφισμα και μας συνιστάτε να το ψηφίσουμε ως «θωράκιση» και αναγκαίο συμβιβασμό. Και μάλιστα με τις διαδικασίες που επιλέχθηκαν.
Τρίτο: Η λέξη-κλειδί για όσα συμβαίνουν ειπώθηκε χθες. Η λέξη είναι «Πουέρτο Ρίκο». Ανερυθρίαστα, ο Σόιμπλε συνομιλώντας με τον ομόλογό του των ΗΠΑ, του είπε: «Δεν καταλαβαίνεις τι είναι νομισματική ένωση. Πάρε την Ελλάδα και δώσε σ’ εμάς το Πουέρτο Ρίκο». Το αισχρό δεν έγκειται στο ότι μας συγκρίνει με μια άλλη χώρα, αλλά είναι προσβλητικός και για τις δύο χώρες και δείχνει πώς συμπεριφέρονται οι ιμπεριαλιστές στις αποικίες τους. Κανένας από εμάς δεν θίχτηκε για να του απαντήσει; Κανείς δεν το άκουσε; Δεν καταλαβαίνετε ότι παραμένουμε στην ποιότητα «αποικία χρέους» και μας το πετάνε στα μούτρα χωρίς να αντιδράμε;
Τέταρτο: Είναι άχαρο και ντροπιαστικό η Αριστερά να προτείνει στον λαό ένα 3ο Μνημόνιο και μάλιστα τόσο βαρύ και επαχθές. Αυτό που δεν μπορούσε να κάνει οποιαδήποτε καθαρόαιμη μνημονιακή δύναμη, να το κάνει η ίδια η Αριστερά. Θα το πληρώσουμε αυτό και το τίμημα θα είναι βαρύ.
Η Αριστερά δεν πρέπει να φορτωθεί ένα 3ο Μνημόνιο, νομίζοντας ότι σώζει τη χώρα, ενώ είναι σαφές ότι την καταστρέφει, την παραδίδει στους τροϊκανούς. Άλλος είναι ο ρόλος της, άλλη πρέπει να είναι η πολιτική της, ιδιαίτερα μετά το 61% του δημοψηφίσματος. Όποιος εφάρμοσε μνημονιακές πολιτικές φθάρθηκε γρήγορα. Το ίδιο θα πάθει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι αυταπάτη ότι οι δανειστές-λύκοι θα σταματήσουν απλά σε μια συμφωνία. Αυτοί προωθούν τη στρατηγική τους: θέλουν και θα επιδιώξουν την πολιτική ασφυξία, την εξαφάνιση της άλλης εναλλακτικής δυνατότητας. Θα μας προσαρμόσουν στο κρεβάτι του μνημονιακού «Προκρούστη» και θα συντελεστεί μια μετάλλαξή μας.
Πέμπτο: Έχουμε μπει στην «επόμενη μέρα». Τίποτα δεν θα είναι ίδιο από τη Δευτέρα στη χώρα μας. Όλα έχουν αλλάξει, όλα αλλάζουν ραγδαία και σε βάρος του λαού. Η χώρα έχει μπει σε τροχιά χρεοκοπίας και δεν σώζεται με μνημόνια και με Grexit. Να ειπωθεί όλη η αλήθεια στον λαό. Δημοκρατική αντιμνημονιακή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας μέσα από γενναίο ανασχηματισμό. Να σταματήσει η Βουλή να επικυρώνει ό,τι διατάσσουν οι εκβιαστές δανειστές (η Βουλή δεν είναι ΚΕΠ που σφραγίζει απλά έγραφα, αλλά χώρος άσκησης κυριαρχίας). Μαζί με τον λαό, χάραξη πολιτικής διεξόδου για τη χώρα.
Σε σημείο καμπής
Δήλωση για τις εξελίξεις, 13/7/2015
Κανείς δεν είχε εντολή να αποφύγει το Grexit σβήνοντας το Greece. Η «αποικία χρέους» συνεχίζεται. Τα μνημόνια κυβερνούν την Ελλάδα. Ο λαός θα δυστυχήσει στο έπακρο. Το ερώτημα είναι αν η ίδια η χώρα θα επιβιώσει. Η Βουλή μετατρέπεται σε καθ’ υπαγόρευση τυπικό πρωτοκολλητή διαταγμάτων. Η τρόικα είναι εδώ. Η κυβέρνηση Τσίπρα χρεώνεται ιστορικές ευθύνες με την κατάπτυστη νεοαποικιοκρατική συμφωνία-μνημόνιο που φέρνει. Δεν σώζει τη χώρα, την βυθίζει ακόμα πιο πολύ. Οδηγεί τον πολιτικό φορέα σε μνημονιακή μετάλλαξη. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής: Από τη μια, χρεοκόπησε η στρατηγική της ευρωπαϊκής οπτικής του ΣΥΡΙΖΑ που θα πετύχαινε «αμοιβαία επωφελή συμφωνία», όπως και η αντιμνημονιακή ρηχότητα που καλλιεργήθηκε με ευθύνη του, δηλαδή η λογική της ανάθεσης και της εύκολης λύσης με τους δανειστές. Από την άλλη, είναι αναγκαίος ο πικρός και εξαιρετικά δύσκολος –στην κατανόηση και στην πράξη– επαναπροσανατολισμός της κοινωνικής πάλης και αμφισβήτησης στα νέα δεδομένα. Έτσι κι αλλιώς ο αγώνας για τη διέξοδο της χώρας συνεχίζεται.
«Τέλος εποχής»
Τοποθέτηση στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, 14/7/2015
Νομίζω ότι είμαστε σε μια στιγμή πολύ σημαντική, ιστορική. Μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται. Μπήκε η υπογραφή και μιλάμε για χώρα, για κράτος, δεν μιλάμε για το τι γίνεται μέσα σε μια εσωκομματική διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι ο εισαγωγέας, ο αντιπρόσωπος ενός καινούργιου μνημονίου, του χειρότερου μνημονίου που ήρθε, έχει έρθει με υπογραφή δική μας κι αυτό θα το χρεωθούμε και θα το πληρώσουμε πάρα πολύ ακριβά, θέλουμε δε θέλουμε.
Δεύτερο πράγμα. Πάμε με κυβέρνηση ειδικού σκοπού μαζί με άλλους, άμεσα, από αύριο; Ή ψηφίζονται όλα από όσους θέλουν να ψηφίσουνε, πρωθυπουργός ο Τσίπρας μέχρι όσο αντέξει και Σεπτέμβρη βλέπουμε τι γίνεται, τι δεν γίνεται; […] Από τη στιγμή που μπαίνουν οι τζίφρες, τέλος. Μη συζητάτε, τελείωσε. Είναι τέλος εποχής και είναι σημάδι ανεξίτηλο. […] Δεν σώζεται με κάποια τέτοια πράγματα, με μια τακτική περιμένω και βλέπω από Σεπτέμβρη τι γίνεται. Δεν σώζονται έτσι. Διότι έρχεται ένα καθεστώς επιτροπείας και αποικιακής κηδεμονίας στη χώρα και δεν έπρεπε να μπει η υπογραφή. Ό,τι και να σας κάνανε εκείνο το βράδυ, μα ό,τι και να σας κάνανε. Συνεπώς, αυτή τη στιγμή, αν θέλουμε να σώσουμε την αξιοπρέπεια της Αριστεράς είναι παραίτηση και «συγγνώμη» από τον ελληνικό λαό. Τέλος. Εκεί πέρα είναι το πράγμα.
Χρονολόγιο
26 Ιουνίου: Διάγγελμα Τσίπρα για διενέργεια δημοψηφίσματος
28 Ιουνίου: Κλείνουν τράπεζες και χρηματιστήριο, επιβάλλονται τα capital controls
3 Ιουλίου: Συγκλονιστική συγκέντρωση στο Σύνταγμα υπέρ του «Όχι»
5 Ιουλίου, Δημοψήφισμα: Αποτέλεσμα 61% «Όχι», 39% «Ναι»
6 Ιουλίου: Σύσκεψη αρχηγών κομμάτων, ανατροπή του «Όχι»
10 Ιουλίου: Ψήφιση στη Βουλή προαπαιτούμενων όρων που έθετε η τρόικα
13 Ιουλίου: Υπογραφή Τσίπρα-Τσακαλώτου της συμφωνίας με τρόικα
14 Αυγούστου: Αιφνιδιαστικό άνοιγμα της Βουλής και ψήφιση τρίτου μνημονίου από 222 βουλευτές
20 Αυγούστου: Προκήρυξη εκλογών από τον Τσίπρα για τον Σεπτέμβριο
