Τα δύο πολιτικά κόμματα που συμμετείχαν σε κυβέρνηση συνασπισμού και εφάρμοσαν ένα σκληρό και επώδυνο μέτρο περικοπών, είδαν τα ποσοστά τους να μειώνονται κατά πολύ. Το κεντροδεξιό κόμμα «Ένωση της Πατρίδας» με ηγέτη τον πρώην πρωθυπουργό Andrius Kubillius συγκέντρωσε μόνο το 15%, ενώ το «Φιλελεύθερο Κίνημα» το 9% των ψήφων, και αναδείχτηκαν στην τρίτη και τέταρτη θέση αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής, το Εργατικό Κόμμα αναδείχτηκε πρώτη πολιτική δύναμη συγκεντρώνοντας περίπου το 20% των ψήφων, με τους Σοσιαλδημοκράτες να ακολουθούν κατά πόδας αποσπώντας ποσοστό 18,5%. Και τα δύο κόμματα έχουν υποσχεθεί ότι δεν θα υιοθετήσουν την πολιτική σκληρής λιτότητας των προκατόχων τους, αλλά και ότι θα «επανεκκινήσουν» τις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο επικεφαλής του Εργατικού Κόμματος, επιχειρηματίας με έντονες σχέσεις με τη Ρωσία, Victor Uspaskich, έκανε φανερή την πρόθεσή του να διαθέσει πόρους ώστε να προκληθεί οικονομική ανάπτυξη, να αυξήσει τον βασικό μισθό και να αυξήσει επίσης τη φορολογία για τους έχοντες.
Παρόλα αυτά, δεν θα πρέπει να παραλειφθεί το γεγονός ότι ήδη η ρητορική των νικητών έχει μαλακώσει. Ο πιθανότερος συνεργάτης των Εργατικών σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, ο Algirdas Butkevicius, πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, τόνισε ότι «ο επόμενος προϋπολογισμός δεν θα περιέχει επαναστάσεις» και επίσης ότι «η επόμενη κυβέρνηση δεν πρέπει να θέσει σε κίνηση την οικονομία ξοδεύοντας δανεικά». Στο παρελθόν ο ίδιος παραιτήθηκε από τη θέση του ως υπουργός Οικονομικών λόγω αυξημένων κρατικών δαπανών.
Την ίδια μέρα με τη δημοσίευση των επίσημων εκλογικών αποτελεσμάτων, τα δύο πρώτα κόμματα καθώς και το δεξιό Κόμμα Τάξης και Δικαιοσύνης συναντήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών σε κεντρικό ξενοδοχείο της πρωτεύουσας Βίλνιους, προκειμένου να διαβουλευθούν σχετικά με τη δημιουργία κυβέρνησης συνασπισμού. Οι συμμετέχοντες παρέμειναν φειδωλοί στις δηλώσεις τους μετά τη συνάντηση.
Πρέπει πάντως να επισημανθεί το γεγονός ότι οι λιθουανικές εκλογές διεξάγονται σε δύο στάδια. Εβδομήντα από τα 141 μέλη του Κοινοβουλίου εκλέγονται στον πρώτο γύρο, από λίστα. Τα υπόλοιπα 71 εκλέγονται στο δεύτερο γύρο, απευθείας, μέσω μονοεδρικών περιφερειών, διαδικασία που θα λάβει χώρα στις 28 Οκτωβρίου.
Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε
Στην οικονομική κρίση πρέπει να αναζητήσει ασφαλώς κανείς τα αίτια της πολιτικής αλλαγής στη Λιθουανία. Όλα ξεκίνησαν το 2009, χρονιά κατά την οποία, λόγω της οικονομικής κρίσης, επλήγη σφοδρά η χώρα, που είδε το ΑΕΠ της να μειώνεται κατά 15% μέσα σε ένα έτος. Το γνωστό «πικρό φάρμακο» εφαρμόστηκε από τη συντηρητική κυβέρνηση συνασπισμού του απερχόμενου πρωθυπουργού Andrius Kubilius. Μείωση μισθών, αύξηση φορολογίας, απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και γενικό «ξήλωμα» του κράτους, μείωσαν μεν το έλλειμμα, προκαλώντας το θαυμασμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αύξησαν την εξαθλίωση. Η ανεργία βρίσκεται πάνω από το 13%, ένας στους 5 ανθρώπους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ο βασικός μισθός είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη (194 ευρώ καθαρά), και για πρώτη φορά η χώρα, λόγω της μαζικής οικονομικής μετανάστευσης που γνωρίζει, είδε τον πληθυσμό της να πέφτει κάτω από το «ψυχολογικό όριο» των τριών εκατομμυρίων.
«Όχι» για το εργοστάσιο
Ένα δυνατό «όχι» εισέπραξε η απερχόμενη κυβέρνηση και στο παράλληλο δημοψήφισμα που διοργάνωσε και το οποίο αφορούσε την κατασκευή εργοστασίου ατομικής ενέργειας. Υπενθυμίζεται ότι η παύση λειτουργίας του σοβιετικού πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ενέργειας Ignalina, έφερε τη Λιθουανία στην ενεργειακή αγκαλιά της Ρωσίας. Ως αντίδραση η λιθουανική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεση κατασκευής νέου εργοστασίου ατομικής ενέργειας, σε συνεργασία με την Λετονία, την Εσθονία και την Ιαπωνική εταιρεία Hitachi. Οι Λιθουανοί αποφάνθηκαν αρνητικά σε ποσοστό 64,78%.
