Ανακοίνωση της Λαϊκής Σοσιαλιστικής Συμμαχίας
Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη σύγχυση σχετικά με τα γεγονότα που συνδέονται με την εκδίωξη του Μόρσι. Σύγχυση που προκαλείται, κυρίως, από την κυβέρνηση των ΗΠΑ που έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να στρέψει τα μάτια του κόσμου στο ρόλο του Στρατού. Ο Στρατός παρενέβη μόνο την ύστατη στιγμή ενός προτσές που είχε ξεκινήσει ο λαός, από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν ο πρόεδρος -που τώρα καθαιρέθηκε- ανέλαβε απεριόριστες εξουσίες και έβαλε τον εαυτό του και τις αποφάσεις του πάνω από κάθε λογοδοσία καταργώντας, έτσι, τη δημοκρατική διαδικασία. Η λεγόμενη «δημοκρατική διαδικασία» που ξεκίνησε με μια προβληματική συνταγματική διάταξη το 2011 έληξε με μια άλλη συνταγματική διάταξη τον Νοέμβριο του 2012, θέτοντας τον καθαιρεμένο πρόεδρο πάνω από κάθε νόμο και κηρύσσοντας τις αποφάσεις του μη υποκείμενες σε έλεγχο από οποιοδήποτε δικαστήριο.
Η προσπάθεια να ισχυριστούν ότι πρόκειται για στρατιωτικό πραξικόπημα όχι μόνο προσπαθεί να απονομιμοποιήσει την κινητοποίηση της 30ής Ιουνίου αλλά κυρίως αντανακλά μια βαθιά και συνειδητή αδιαφορία για την επιθυμία πάνω από 22 εκατομμυρίων Αιγυπτίων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κίνησης νεολαίας «Εξέγερση» και υπέγραψαν την έκκληση που καλεί για πρόωρες προεδρικές εκλογές. Αδιαφορεί, επίσης, για τους πάνω από 30 εκατομμύρια Αιγυπτίους που ξεχύθηκαν στους δρόμους στις 30 Ιουνίου μετά την άρνηση του Μόρσι και της κυβέρνησής του να παραιτηθούν και να υπακούσουν στην επιθυμία του λαού.
Οι ΗΠΑ δεν συγκράτησαν την επιθυμία τους να ενισχύσουν τη συνέχιση του ανίκανου, προδοτικού και αιμοσταγούς δικτατορικού καθεστώτος των Αδελφών Μουσουλμάνων και απείλησαν με διακοπή της βοήθειας, καθώς και με απευθείας στρατιωτική επέμβαση. Μια κυβέρνηση που, αν και κυβερνούσε με τη Βουλή σε διάλυση, συνέχισε να εκδίδει νόμους που καταπατούσαν κάθε δικαίωμα που ο λαός είχε δώσει το αίμα του για να αποκτήσει και επιτιθόταν κυρίως κατά των δικαστών, της κοινωνίας των πολιτών, των ΜΜΕ και των ανεξάρτητων συνδικάτων.
Πλήρης υποστήριξη
Η Λαϊκή Σοσιαλιστική Συμμαχία διακηρύσσει την πλήρη υποστήριξή της για την ανατροπή της σεχταριστικής δικτατορικής εξουσίας του Μόρσι, θεωρεί ότι η 30ή Ιουνίου είναι μια γνήσια λαϊκή επανάσταση, μια επανάσταση που αντανακλά την επιθυμία των εκατομμυρίων ανθρώπων που ξεχύθηκαν στους δρόμους -σε αριθμούς που δεν έχουμε δει ποτέ πριν στην Ιστορία της ανθρωπότητας- απαιτώντας ελευθερία. Είναι ένα γεγονός που θα έπρεπε να γιορτάζεται από τους λαούς όλου του κόσμου. Διακηρύσσουμε ότι η εξέγερση είναι άλλη μια φάση της επανάστασης της 25ης Ιανουαρίου 2011. Η επανάσταση έγινε όμηρος της προηγούμενης ηγεσίας του Στρατού και της θρησκευτικής Δεξιάς, την οποία βοήθησε η κυβέρνηση των ΗΠΑ προκειμένου να διαφυλάξει τα συμφέροντά της. Τα ανικανοποίητα συνθήματα αυτής της επανάστασης συνεχίζουν να είναι «ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρώπινη αξιοπρέπεια» για όλους τους ανθρώπους. Η επανάσταση συνεχίζει να αντανακλά τη γνήσια επιθυμία του λαού να ζήσει με πραγματική δημοκρατία, όπου τα δικαιώματά του ως ίσων πολιτών θα γίνονται σεβαστά, θα τηρούνται και θα προστατεύονται.
Πιστεύουμε ότι η επανάσταση θα έχει μια μεγάλη επίδραση όχι μόνο στην Αίγυπτο αλλά σε ολόκληρη την περιοχή και τον κόσμο. Έχει καταφέρει ένα σημαντικό χτύπημα σε μια από τις πιο απεχθείς στρατηγικές που επινοήθηκαν από τις υπηρεσίες των ΗΠΑ σε συνεργασία με την Τουρκία και το Ισραήλ, μετά την πτώση των μισο-δυτικοποιημένων δικτατοριών. Η νέα στρατηγική ήταν η οικοδόμηση μιας συμμαχίας με τους «λεγόμενους μετριοπαθείς» ισλαμιστές, περιφερειακά και παγκόσμια.
«Αδελφοί και Σία» όπου οι ΗΠΑ και η Τουρκία θα είχαν το πάνω χέρι. Αυτή είναι η άλλη πλευρά της στρατηγικής του Μπους για τον πόλεμο των πολιτισμών, όπου οι Άραβες και οι μουσουλμάνοι παρουσιάζονταν ως ο πιο επικίνδυνος εχθρός του κόσμου. Και στις δύο στρατηγικές οι Άραβες παρουσιάζονται ως «οι άλλοι» με μια κουλτούρα που δεν είναι συμβατή με δημοκρατία και ελευθερία.
Η επανάσταση στην Τυνησία πρώτα και μετά στην Αίγυπτο δημιούργησε ένα τσουνάμι που εξαπλώθηκε σε όλο τον αραβικό κόσμο αλλά και σε όλο τον κόσμο. Μέσα από αυτό, άντρες και γυναίκες χέρι με χέρι, κατέστρεψαν τον οριενταλιστικό ιμπεριαλιστικό μύθο και στερεότυπο για τους Άραβες.
Κόντρα στη στρατηγική για την περιοχή
Η επανάσταση τώρα βρίσκεται σε άμεση αντιπαράθεση με τη στρατηγική που επινοήθηκε για την περιοχή ως μέρος της «νέας τάξης πραγμάτων». Η στρατηγική της κυβέρνησης Ομπάμα είχε σκοπό να εδραιώσει τη σεχταριστική δύναμη των Αδελφών Μουσουλμάνων στην εξουσία μέσω την κάλπης και να τους ενσωματώσει στις λεγόμενες δημοκρατίες και επομένως να ακυρώσει τους πιθανούς κινδύνους για τα δυτικά συμφέροντα. Αυτό που δεν υπολόγιζαν ήταν ότι θα απορριπτόταν από τον ίδιο το λαό που διέβλεψε τι θα σήμαινε η εξουσία τους για τα όνειρά του για δημοκρατία.
Οι αντιδημοκρατικές και σεχταριστικές πολιτικές όχι μόνο περιόρισαν τα δικαιώματα των χριστιανών στη χώρα αλλά επηρέαζαν και μη-σουνίτες μουσουλμάνους πολίτες. Μετά από ένα συνέδριο επίδειξης της πλήρους κυριαρχίας των Αδελφών Μουσουλμάνων και των συμμάχων τους, κήρυξαν πόλεμο στους σιίτες και κάλεσαν για τζιχάντ στη Συρία. Λίγες μέρες μετά, σιίτες σε μια φτωχογειτονιά τραβήχτηκαν βίαια έξω από τα σπίτια τους και χτυπήθηκαν μέχρι θανάτου. Ταυτόχρονα, οι γυναίκες περιθωριοποιήθηκαν και έγιναν στόχος κακοποίησης και βίας, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για το σταμάτημα της επανάστασης.
Με τη δυσαρέσκεια και το μίσος προς την εξουσία τους να φουντώνει από την πλειοψηφία του λαού, το τέλος της επιταχύνθηκε από την απόλυτη συμμόρφωση και αποδοχή των χειρότερων συνταγών του ΔΝΤ και του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, που σε ένα μόλις χρόνο σχεδόν πολλαπλασίασε την ανεργία και έκανε τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες του λαού να φτάσουν στο χειρότερο σημείο που βρίσκονταν ποτέ. Ωστόσο, η νεολαία που ήταν η καρδιά της επανάστασης της 25ης Ιανουαρίου μαζί με τα νέα κόμματα που συγκροτήθηκαν και δυναμώνουν, τα ανεξάρτητα συνδικάτα και εργατικά κινήματα, καθώς και τις λαϊκές Τοπικές Επιτροπές, οι οποίες γίνονται ένας πυρήνας λαϊκής δύναμης, συνέχισαν να αγωνίζονται εναντίον τους, δημιουργώντας ένα πλατύ μέτωπο των δυσαρεστημένων και στερημένων από δικαιώματα ενάντια στην φονταμενταλιστική κυβέρνηση και τους συμμάχους της.
Η 30ή Ιουνίου αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο και πιο γνήσιο δημοψήφισμα και έχει αναγκάσει τους πάντες να το ακούσουν. Ο αιγυπτιακός στρατός με τη νέα ηγεσία του ανταποκρίθηκε στις μάζες και εκδίωξε τον Μόρσι, όρισε το σχηματισμό μιας προσωρινής κοσμικής κυβέρνησης υπό τον επικεφαλής του συνταγματικού δικαστηρίου, για ένα νέο οδικό χάρτη και διαδικασία για νέες εκλογές που θα πρέπει να πραγματοποιηθούν σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ασφάλειας και όχι υπό την εξουσία και τρομοκρατία των σεκταριστικών δυνάμεων των Αδελφών Μουσουλμάνων.
Ο αγώνας δεν έχει τελειώσει. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχίζουν να πιέζουν το στρατό και να απειλούν με εναλλακτικές επιλογές, υπό την επίφαση της εκλογικής δημοκρατίας, ενώ ο Μόρσι και οι σύμμαχοι του επιχειρούν προκαλέσουν ένα λουτρό αίματος, στοχεύοντας πολίτες και χριστιανούς σε εκδίκηση για την εξέγερση της 30ής Ιουνίου.
Αγαπητοί σύντροφοι. Σας καλούμε να υποστηρίξετε το δεύτερο κύμα της αραβικής επανάστασης, είμαστε σε ένα νέο σταυροδρόμι… Οι άνθρωποι ψάχνουν για νέες μορφές άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας με κοινωνική δικαιοσύνη. Οι εχθροί είναι πολλοί, γι’ αυτό καλούμε όλους τους συμμάχους μας και συντρόφους να σταθούν μαζί μας. Μαζί θα θριαμβεύσουμε ενάντια στον παγκόσμιο καπιταλισμό και όλους τους διαφορετικούς τοπικούς συμμάχους ανεξάρτητα από το ποια περιβολή ή θρησκεία ισχυρίζονται ότι έχουν για να υπηρετήσουν τον παγκόσμιο καπιταλισμό.
