Το πέταγμα της πεταλούδας
Του Νίκου Μπελαβήλα. Οι πλατείες των πόλεων είχαν πάψει από πολύ καιρό να είναι αυτό που για αιώνες ήσαν: τόποι συνάθροισης αλλά και μαζικής πολιτικής έκφρασης των πολιτών. Πάει καιρός που αυτοί οι δημόσιοι χώροι έπαψαν να λειτουργούν ως πεδία πολιτικών εκδηλώσεων. Μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, μία-δύο φορές το χρόνο, σε ασφυκτικά πλαίσια τάξης, διαδηλώσεις ή συγκεντρώσεις τύχαινε να βρεθούν καμιά φορά σε καμιά κεντρική πλατεία.
Αφήστε τον Ρωμανό να γίνει Μελωδός
Της Βέρας Δαμόφλη Έτσι το έχουν αυτοί. Το σκάει ο Ξηρός την πληρώνει ο Ρωμανός. Με δική του ευθύνη. Άλλοι δεν έχουν να φάνε κι...
Στη γιορτή του αύριο
Της Αγγελικής Ντουσάκη Πώς μπόρεσες να λείψεις; Πώς γίνεται να μην ήσουν εκεί; Εκεί που καθοριζόταν το αύριο. Εκεί που παιζόταν κορώνα γράμματα η ίδια η ζωή. Εκεί...
Με αφορμή τη φωτογραφία των φαντάρων
Του Δημήτρη Γκάζη Μια φωτογραφία με επτά φαντάρους αλβανικής καταγωγής να σχηματίζουν τον δικέφαλο αετό, έγινε η αφορμή για έντονες συζητήσεις τις προηγούμενες μέρες. Πρόκειται...
Βουτσάς, μια άλλη μορφή του λαϊκού νεανία
του Βασίλη Κεχαγιά Ίσως ο Κώστας Βουτσάς να αποτελεί την πλέον εμβληματική αρσενική φυσιογνωμία, αυτού που καταχρηστικά θα ονομάζαμε «σύστημα Δαλιανίδη». Διότι κινηματογραφικός εφευρέτης του...
Ευθύνες που δεν παραγράφονται
θητεία τυμβωρύχου εκτελεί ο Ιοβόλος Και τώρα η ερώτηση είναι διπλή: Πρώτον, τι κάνουμε; Δεύτερον, υπήρχε άλλος δρόμος; Προφανώς η συζήτηση αυτή θα διαρκέσει. Είναι...
Η ασυναρτησία…
Το 1948, ο Ζακ Ελλύλ έγραψε το βιβλίο «Παρουσία στον Σύγχρονο Κόσμο. Προβλήματα του μεταχριστιανικού πολιτισμού». Αναδημοσιεύουμε σήμερα ορισμένα αποσπάσματα που διαβάσαμε στο dangerfew.blogspot.com,...
Mε όχημα την ποίηση: Ρομπέρτο Μπολάνο (1953-2003)
Βρώμικος, κακοντυμένος
Στο δρόμο των σκυλιών η ψυχή μου συνάντησε
την καρδιά μου. Κατεστραμμένος, αλλά ζωντανός,
βρώμικος, κακοντυμένος και γεμάτος αγάπη.
Στο δρόμο των σκυλιών, εκεί που κανείς...
Της επιστήμης και της κοινωνίας (φ.437)
Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας Βουνά
Όπως είναι γνωστό, οι στατιστικές πατάνε πάνω σε ορισμούς και στη προκειμένη περίπτωση ο ορισμός του βουνού είναι αποφασιστικής σημασίας για να...
Στα χρόνια του Πωλ του Α΄ τ.3
Πόσο δίκιο έχει ο λαός μας! «Ουδείς μωρότερος των ιατρών αν δεν υπήρχαν οι διδάσκαλοι»... Ακριβώς! Καλά τους έχουμε στο υπουργείο να σηκώνουν τα τηλέφωνα! Και ούτε γι’ αυτό δεν είναι ικανοί! Ούτε γι’ αυτό! Ακούστε τι θυμήθηκαν οι κύριοι φιλόλογοι: το Δημοσθένη και τους Φιλιππικούς του και το χάλκινο άγαλμα που του έστησε ο δήμος των Αθηναίων. Και το περίφημο επίγραμμα που χαράχτηκε στη βάση του ανδριάντα: «Αν, Δημοσθένη, είχες δύναμη τόση, όσο νου, τότε δε θα σκύβανε ποτέ σε Μακεδόνων σπαθί οι Έλληνες». Οπότε, είναι, λέει, ντροπή για την πόλη της Παλλάδας να φιλοξενήσει το άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ακούστε πράγματα! Οι μεμψίμοιροι φιλόλογοι!
