Mε όχημα την ποίηση: ΕΖΡΑ ΠΑΟΥΝΤ (1885-1972)
Κάντο Ι
Και τότε κατηφορίσαμε στο καράβι,
Κυλήσαμε την καρένα στη θάλασσα του Θεού,
Σηκώσαμε τ’άλμπουρο και το πανί στο μελανό τούτο καράβι,
Και το φορτώσαμε μ’αρνιά, φορτώσαμε...
Με όχημα την ποίηση: Γκιγιώμ Απολλιναίρ (1880 – 1918)
Ακούω
Ακούω το θόρυβο της πολιτείας
Κι’ αιχμάλωτος δίχως ορίζοντα
Δε βλέπω παρά ουρανό επίμονο
Και τους γυμνούς της φυλακής μου τοίχους. Η ημέρα φεύγει κύτα την που φλέγεται
Ένα...
Με όχημα την ποίηση: Τζώρτζια Ντάγκλας Τζόνσον (1880-1966)
Της γυναίκας η καρδιά
Της γυναίκας η καρδιά ξεμυτάει με την αυγή,
Αβάσταχτη αλαφροφτερώντας, μοναχό πουλί,
Τα πυργιά, τις λαγκαδιές της ζωής πανωγυρνά,
Στον ντόρο των αντιλάλων, σπίτι...
Με όχημα την ποίηση: Κλωντ Μακ Κευ (1889-1948)
Σαν πρέπει να πεθάνουμε
Σαν πρέπει να πεθάνουμε – μην ειν’ σαν τα καπριά
Κυνηγητά, φραγμένα σε μεριά ντροπιαστική,
Με γύρω ν’αλυχτάν’ λυσσάρια, λιμάρια τα σκυλιά,
Τη μοίρα...
Με όχημα την ποίηση: Λι Χο (791-817)
Μπαλάντα: Ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα
Η λευκή ανταύγεια επιστρέφει στους Δυτικούς Λόφους,
το άνθος του ίασπι πετά ψηλά μες στο διάστημα,
πότε θα δοθεί ένα τέλος στο...
Mε όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)
Πάσχα των Ελλήνων ΧΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Άνεμος, άνεμος χαράς με ζώνει, με κυκλώνει,
άνεμος σει τα σπλάχνα μου, στα στήθη μου σκιρτά,
κι όπως νερώνε βροντισμός, κι ως...
Με όχημα την ποίηση: Αθανάσιος Αβελλιος (1924 – 2007)
Οι Θεσπιείς στις Θερμοπύλες
Κάποιοι ξέρουν και λένε μεγάλα λόγια
ή μπορούν και πράττουν τα μεγάλα.
Υπάρχουν άλλοι που δεν θέλουν να ειπούν κανένα λόγο
μα τα μεγάλα...
Με όχημα την ποίηση: Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
Πρωτοχρονιάτικο
Σαράντα σβέρκοι βωδινοί με λαδωμένες μπούκλες,
σκεμπέδες σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες
ξετσίπωτοι ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι
ντυμένοι στα μαλάματα κ’ επίσημοι κι ωραίοι. Σαράντα λύκοι με προβιά (γι’...
Με όχημα την ποίηση: Φρίντριχ Χαϊντερλιν (1770-1843)
Ανάμνηση
Φυσάει ο γραίγος
Ο πλέον αγαπημένος μου απ’ όλους τους ανέμους
Γιατί πνεύμα φλογερό
Στους ναυτικούς υπόσχεται και καλό ταξίδι.
Μόνο πήγαινε τώρα και χαιρέτησε
Τον ωραίο Garonne
Και τους...
Με όχημα την ποίηση: Πατρικ Καβανα (1904-1967)
H Μεγάλη Πείνα
XIII O κόσμος παρατηρεί
Και λέει για το χωριάτη:
«Ο χωριάτης δεν έχει καθόλου στενοχώριες.
Στα λυρικά χωραφάκια του
Οργώνει και σπέρνει
Τρώει φρέσκια τροφή
Ερωτεύεται φρέσκιες γυναίκες
Είναι αφέντης...
