Τοξοβόλος Άρτεμις από την Ισλανδία
Στην Ισλανδία, μια χώρα που καταψήφισε με δημοψήφισμα το 2010 την αποπληρωμή του χρέους της, φυλακίζοντας τραπεζίτες για οικονομικές απάτες, τελευταία σημειώνεται αναβίωση της...
www.forfree.gr τ. 34
ΜΟΥΣΙΚΗΣάββατο 9/10Αθήνα, ΕξάρχειαIndy Free Festival Live με τους: Hollogramme, Circassian, Antinomia, Dustbowl, The Boy, MC Yinca, Lord 13, Θ. Ανεστόπουλο, Lost Bodies, Fundraca και...
Ανθρωπιστικές σπουδές – Προβλήματα και προβληματισμοί | Μέρος Α’
του Θανάση Μουσόπουλου* Η τρέχουσα διετία του 2021 και του 2022, εκτός της πανδημίας και της γενικότερης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής) κρίσης, περιείχε για...
Πολιτισμός & Βαρβαρότητα (φ.286)
Του Ηρόστρατου Μια βόλτα στη Σύρο Είχα την τύχη να βρεθώ πριν από λίγες μέρες στη Σύρο, όπου παρακολούθησα ένα εργαστήρι δημιουργικής γραφής. Διοργανωτής η Αναπτυξιακή...
Το γλυκό πουλί της νιότης
Ο 29χρονος Τσανς Γουέιν, ζιγκολό και αποτυχημένος ηθοποιός που αρνείται να αντιμετωπίσει τη μοίρα του και την πραγματικότητα, επιστρέφει στην πόλη που γεννήθηκε το Σαν Κλάουντ (Άγιο Σύννεφο), μια παραθαλάσσια κωμόπολη της Φλόριντα, συντροφιά με μια παλιά δόξα του κινηματογράφου, βυθισμένη στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, την Αλεξάνδρα Πρίνσες (Πριγκίπισσα) ντε Λάγο, πιστεύοντας αφελώς και επιπόλαια ότι θα ξανασμίξει με την παιδική του αγάπη, την Χέβενλι (Παραδεισένια), κόρη του ντόπιου διεφθαρμένου μεγαλοεπιχειρηματία και αφεντικού της πόλης.
Με κόντρα τον καιρό: Πέρα από την ελληνική τραγωδία
Του Ζαχαρία Ρουστάνη. Αφέλεια και επιπολαιότητα, ακόρεστο πάθος, απληστία, οπορτουνισμό και ματαιοδοξία, πώς να χαρακτηρίσεις τη σκανδαλώδη προσδοκία της Γλαύκης;
Για τη νέα δουλειά του Σταμάτη Μορφονιού: «Ένα ηλιόλουστο πρωινό στην ουτοπία»
του Κώστα Γκιώνη Τον Σταμάτη Μορφονιό τον «συνάντησα» στα μοναχικά ηλεκτρονικά στενοσόκακα τις μέρες του πειράματος του εγκλεισμού με αφορμή τον covid. Ήταν μια μεγάλη...
Νίκος Λεβέντης: Η Ποίηση έχει πάψει να μιλά στις ψυχές των ανθρώπων…
Συνέντευξη στον Σταμάτη Μαυροειδή.
Ο Νίκος Λεβέντης πρωτοεμφανίσθηκε στα γράμματα στις αρχές της δεκαετίας του '70 με το Ουράνιο Μέλλον, μία συλλογή που μάλλον δεν συμβάδιζε με το ποιητικό κλίμα της εποχής. Μετά τη γνωριμία του στο Παρίσι με τον Κωστή Παπαγιώργη και τον Αντώνη Ζέρβα, αποφασίζουν από κοινού την έκδοση ενός αριστοκρατικού περιοδικού με τον τίτλο Χώρα που έμελλε να είναι ολιγόζωο (1976-1977). Έκτοτε, γράφει και εκδίδει ποιητικές συλλογές χωρίς και ποτέ να ενοχλείται από την περιορισμένη υποδοχή των γραπτών του.
Πνεύμονες – Lungs
του Ντάνκαν Μακ Μίλαν σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λάλου της Χριστίνας – Βαλεντίνας Θάνου Πνεύμονες– Lungs είναι η ιστορία αγάπης ενός σύγχρονου ζευγαριού. Ένας άντρας και μια...
Ντοστογιεφσκικές παραλλαγές αλά Γούντι Άλεν
Για τη νέα ταινία Παράλογος άνθρωπος Της Ιφιγένειας Καλαντζή* Η ανατροφοδότηση μιας πετυχημένης συνταγής, που κάνει τις ταινίες του Γούντι Άλεν να μοιάζουν, δεν αποτελεί ρουτινιάρικη...
