πολιτισμός

Θαυμάζω την ψυχραιμία με την οποία απάντησε η κ. Ξ. Κουναλάκη (Καθημερινή 13/5/11) στο άρθρο του κ. Μ. Κατσίγερα (Καθημερινή 11/5/11) με τίτλο Εκτός πολιτεύματος.

Tweets from Tahrir: Egypt’s Revolution as it Unfolded, in the Words of the People, Nadia Idle and Alex Nunns, O/R Books, Νέα Υόρκη 2011, σελ. 240.

…Τα πρόσωπα όλο και πιο σκοτεινά στον Ηλεκτρικό. Τα βλέμματα εχθρικά. Οι γυναίκες σφίγγουν τις τσάντες τους. Τα μεγάφωνα μας καλούν να προσέχουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα… Οι συζητήσεις ποτίζονται από ένα μίσος που ξυπνά… Στους σταθμούς ζητιάνοι. Επιδεικνύουν τα μωρά ή τις αναπηρίες τους. Στο τρένο ψεύτικες ιστορίες: «Είμαι ο Γιώργος που είδατε στην Τατιάνα Στεφανίδου»…

Είναι εκπληκτικός ο όγκος των παραδεδεγμένων που ανατρέπονται όταν ξαναπιάσεις κάποια βιβλία. Το ένα, που το θεωρούσες θεμελιώδες, αποκαλύπτει την υφή του – που ήταν η πόζα ή η προσποίηση. Το άλλο μπορείς να το κρίνεις διά των επιπτώσεών του: ξέρεις πια πόσων αναμασημάτων υπήρξε η πηγή και το άλλοθι. Το τρίτο, που το ξεπέταξες, κρατούσε ζηλότυπα το μυστικό του – και τώρα το φανερώνει: είχες παρακάμψει μια σπουδαία δουλειά. Το τέταρτο ήταν όντως σπουδαίο – αλλά όχι για το λόγο που πίστευες κ.λπ.... Και υπάρχουν, εννοείται, βιβλία ακλόνητα...

Ο νεαρός Ελύτης ομολόγησε πως, όταν μιλούσε για τον ήλιο, ένα μεγάλο τριαντάφυλλο κατακόκκινο μπερδευόταν, συχνά, αν όχι πάντα, στη γλώσσα του – αλλά δεν του ήταν βολετό (του Eλύτη) να σωπάσει... Tο σύμπτωμα αυτό οφείλεται, υποθέτω, σε κάποιον ιό – που, με τον καιρό μεταλλάχτηκε: Tο κατακόκκινο τριαντάφυλλο μπερδεύεται πια στη γλώσσα του ποιητή για ό,τι κι αν μιλήσει.

Το 1975, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (ΚΑΣ) αρνήθηκε το αίτημα του Μουσείου της Καρλσρούης για την εξαγωγή ευρημάτων από ελληνικά Μουσεία, ώστε να εκτεθούν σε μεγάλη περιοδική έκθεση που ετοιμαζόταν στο γερμανικό μουσείο. Μάλιστα, τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου πήραν την απόφαση σε αντιπαλότητα με την εκπεφρασμένη επιθυμία της κυβέρνησης Καραμανλή να ενδώσει στις πιέσεις της γερμανικής κυβέρνησης. Την ιστορία μάς θύμισε πριν από λίγες μέρες ο Κόλιν Ρένφριου, σημαντικός αρχαιολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, στη διάλεξή του στην Αθήνα, με θέμα την αρχαιοκαπηλία και το διεθνές εμπόριο αρχαιοτήτων.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Σπανός» το περιοδικό Αστερίξ. Όχι οι αυτοτελείς ιστορίες, που έθρεψαν τις καταλήψεις του ’79, αλλά το περιοδικό, με ποικίλες ιστορίες, που συνεχίζονταν από τεύχος σε τεύχος: Οι περιπέτεις του Αστερίξ, ο Δαίμων της Καραϊβικής – και φυσικά Μπλιούμπερι, το πρώτο γουέστερν που διάβαζα όπου οι Ινδιάνοι ήσαν καλοί.