Στον κλοιό του αργού βασανισμού
Δίκη Χ.Α.: Μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί
Ιδιωτικοποίηση Κοινωφελών Επιχειρήσεων
Κύκνειο άσμα του συναινετικού συνδικαλισμού ή απαρχή ταξικής ανασύνθεσης του κινήματος; Του Ανέστη Ταρπάγκου.
Η αποκρατικοποίηση των ΔΕΚΟ ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ (του εκσυγχρονισμού και της αναδιάρθρωσης) με μια μακροχρόνια και σταθερή επιδίωξη τη μετοχοποίηση ενός μεγάλου -ωστόσο μειοψηφικού- πακέτου του μετοχικού τους κεφαλαίου (ΔΕΗ, ΟΤΕ κ.λπ.). Στην πενταετία της κυβερνητικής διαχείρισης της Ν.Δ., συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωφελών επιχειρήσεων, καταλήγοντας στη μεταβίβαση της πλειονότητας του μετοχικού τους κεφαλαίου στις ιδιωτικές επιχειρήσεις (λ.χ. ΟΤΕ στη Γερμανική Τηλεφωνία) ή στην ολοκληρωτική τους εκχώρηση στο ιδιωτικό κεφάλαιο (π.χ. Ολυμπιακή Αεροπορία).
Ακόμα και τον Ναό του Ποσειδώνος;
Λαϊκή εξέγερση τώρα!
Συγκρότηση και δράση της διεθνούς ΕΛΕ
ΣΥΡΙΖΑ των απογοητευμένων μελών
Όσο περισσότερο συζητώ με συντρόφισσες και συντρόφους που είτε συμμετείχαν ως αντιπρόσωποι στο 1ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, είτε απλώς ενημερώθηκαν για τις διαδικασίες και τις αποφάσεις του, διαπιστώνω ότι ένα πολύ σημαντικό ποσοστό δηλώνει λίγο ή πολύ απογοητευμένο, γιατί δεν εκπληρώθηκαν οι όποιες προσδοκίες του.
Χειραφέτηση μέσα από θεσμούς πραγματικής δημοκρατίας
Καιροί χαλεποί για τον τόπο μας. Η πλειονότητα των συμπολιτών μας με λίγη, έστω, σκέψη, καταλαμβάνονται από δυσφορία, από αίσθημα ανασφάλειας και ανησυχίας για το απρόοπτο.
Τι Αριστερά θέλουμε, ποια Αριστερά μπορούμε;
Αν μιλήσουμε και για τη μερίδα εκείνη των συντρόφων μας (με την ευρύτατη έννοια του όρου) που θέλουν να αυτοαποκαλούνται κομμουνιστές, τότε τα πράγματα αλλάζουν δραματικά.
Επιστολή στον γ.γ. του ΚΚΕ
Σύντροφε Δημήτρη Κουτσούμπα, έχω την εντύπωση πως γνωρίζεις τα πολλά και δυσβάσταχτα οικονομικά και πολιτικά προβλήματα στο λαό και τη χώρα μας.