Αφιέρωμα: Μήνυμα του αντιπροέδρου της Βολιβίας, Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα στην ευρωπαϊκή Αριστερά
Να αγωνιστούμε για μια νέα κοινή λογική: προοδευτική, επαναστατική και οικουμενική
Δεκάδες αντιπροσωπείες, πολιτικοί ηγέτες και προσωπικότητες απ’ όλο τον κόσμο παραβρέθηκαν στο 4ο Συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη από τις 13 ως τις 15 Δεκεμβρίου 2013, και απηύθυναν χαιρετισμό. Κατά κοινή ομολογία, ένας από τους ομιλητές ξεχώρισε: ο Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, Αντιπρόεδρος του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας.
Διόλου τυπικός, με συντροφική ειλικρίνεια και με φανερή την έγνοια του για μια επιτυχή πορεία της Αριστεράς στην Ευρώπη, ο εκπρόσωπος αυτής της «μακρινής» χώρας κατάφερε να μιλήσει με ουσιαστικό τρόπο στην καρδιά και το νου των συνέδρων και του κοινού. Μεταφέροντας πλούσιες θεωρητικές επεξεργασίες, μα και την εμπειρία από την έμπρακτη δοκιμασία τους στο «εργαστήρι» της Λατινικής Αμερικής, η μισάωρη ομιλία του αποτέλεσε πραγματικά τροφή για σκέψη.
Όλη η ομιλία του Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα: Μήνυμα στην ευρωπαϊκή Αριστερά
Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα: Βασικός νους του βολιβιάνικου πειράματος
Πολιτική θεολογία χωρίς θεό
Ο κοσμοπολιτισμός
Αφιέρωμα: Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο μετά την τρόικα
Υπό τον τίτλο Πώς μπορούμε να φτάσουμε σε ένα ξέφωτο μετά την τρόικα, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας στο αμφιθέατρο της Τεχνόπολις, στο Γκάζι, πολιτική εκδήλωση που διοργάνωσε η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ).
Η μεγάλη προσέλευση κόσμου έδειξε ότι το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, καθώς είναι διάχυτος ο προβληματισμός και η αγωνία για τις προοπτικές του αγώνα που δίνει ο ελληνικός λαός εδώ και δυόμισι χρόνια, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να κινηθεί μια αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα προκειμένου να δοθεί διέξοδος. Τα ζητήματα πλέον έχουν βγει από το πλαίσιο της φωτογραφικής αποτύπωσης της κατάστασης, αφού είναι σαφές σε όλους ότι η χώρα έχει μπει σε μια πορεία καταστροφής σε όλα τα επίπεδα. Οι προϋποθέσεις, οι συμμαχίες, οι πιθανοί δρόμοι, οι δυσκολίες, αλλά και η αντίληψη με βάση την οποία χρειάζεται να βαδίσει η Αριστερά σε μια κατεύθυνση διεξόδου και μετάβασης της χώρας σε ένα άλλο τοπίο, ήταν μερικά από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάστηκαν οι βασικοί ομιλητές της εκδήλωσης: ο Λαοκράτης Βάσσης, ο Γιάννης Δραγασάκης, η Νάντια Βαλαβάνη και ο Ρούντι Ρινάλντι.
Αρκετές ακόμη πλευρές του θέματος ανέδειξαν με τις παρεμβάσεις τους ο Δημήτρης Αρβανίτης (εικαστικός), ο Χρήστος Καπάταης (περιφερειακός σύμβουλος Αττικής), η Νίνα Κασιμάτη (κίνηση Νέος Αγωνιστής), ο Σωκράτης Μαντζουράνης (ΚΕΔΑ) και ο Βασίλης Ξυδιάς (Πρωτοβουλία για Ριζική Συνταγματική Αλλαγή), αλλά και εκπρόσωπος της Kίνησης Αλληλεγγύης Κατοίκων & Εργαζομένων Δήμου Φυλής.
Ο Δρόμος στις επόμενες σελίδες δημοσιεύει τις τοποθετήσεις των ομιλητών, ως μία συμβολή στη μεγάλη συζήτηση που οφείλει να ανοίξει στην Αριστερά και στην κοινωνία. Το βίντεο της εκδήλωσης, με τις παρεμβάσεις των καλεσμένων, τις ερωτήσεις που απευθύνθηκαν στους ομιλητές αλλά και τις δευτερομιλίες των τελευταίων, θα αναρτηθεί τις επόμενες ημέρες στην ιστοσελίδα της εφημερίδας.
Γιάννης Δραγασάκης:
Βρισκόμαστε στον πρόλογο ενός νέου κύκλου ανατροπών και ρήξεων
Νάντια Βαλαβάνη:
Ακύρωση της καταστροφικής πορείας και στροφή στην ανασυγκρότηση
Ρούντι Ρινάλντι:
Η ανάγκη για ένα δυναμικό πολιτικό ρεύμα αριστερής διεξόδου της χώρας
Λαοκράτης Βάσσης:
Από τον δημοκρατικό πατριωτισμό του Ρήγα σε μια νέα εθνική αφήγηση
Φρίντριχ Ένγκελς: Υλιστική αντίληψη της ιστορίας
Για τον Γιάννη Χοντζέα
Αφιέρωμα: Από πού προέρχονται οι σωστές ιδέες;
Το θέμα είναι τώρα τι λες
Η επιδίωξη του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου δεν είναι άλλη από τη μετατροπή της πλειοψηφίας του πληθυσμού σ’ ένα ηττοπαθές προσωπικό που θα υπηρετεί το νέο αφέντη, χωρίς να διεκδικεί τα μέχρι χθες αυτονόητα εργασιακά και πολιτικά του δικαιώματα.
Μεσαίωνας λοιπόν; Όχι ακριβώς, κάτι χειρότερο. Καπιταλισμός με χρηματοπιστωτική μορφή, τουτέστιν με νέα, πιο άγρια, έξυπνα και επιθετικά χαρακτηριστικά που μεταμορφώνουν το λαό σε δουλοπάροικο, μ’ ένα βουβό μηχανισμό, χωρίς δηλαδή να (δια)κηρύττουν ανοιχτά τον πόλεμο. Το ζήσαμε το «κόλπο» -χωρίς να πάρουμε χαμπάρι την απειλή του- τα τελευταία σαράντα χρόνια, τότε που θεωρούσαμε ότι ζούσαμε καλά, αν δεν... «ευτυχούσαμε» κιόλας. Για την ίδια συστημική αδικία, για τον ίδιο άπληστο πόλεμο επρόκειτο, αντεστραμμένο όμως, καθώς τότε διεξαγόταν με ελκτικά «καταναλωτικά» μέσα και άλλες «παροχές» ελπίδας.
Όμως, τώρα που οι άνθρωποι γίνονται αναλώσιμοι και πετιούνται στα σκουπίδια, τώρα που οι συνειδήσεις αντιλαμβάνονται το παιχνίδι και ωριμάζουν ραγδαία, τι λες; Ιδού το καίριο ερώτημα της κοινωνίας, ιδού η εναγώνια αναμονή της. «Επιστροφή δεν θα υπάρξει. Το καλύτερο που μπορούμε να ελπίσουμε είναι να μοιράσουμε δίκαια τη φτώχεια μας. Είναι η μεγαλύτερη, η ουσιαστική, επανάσταση που απαιτείται σήμερα από την όποια πραγματική ή δυνητική Αριστερά, η οποία οφείλει να προετοιμάσει τον κόσμο για τον κακοτράχαλο αλλά μοναδικό δρόμο που ανοίγεται μπροστά του…».
Αυτό το απόσπασμα από πρόσφατο κείμενο του Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου στο περιοδικό Σημειώσεις υπήρξε η αφορμή για το ανά χείρας αφιέρωμα. Δεν απευθυνθήκαμε σε διανοούμενους που σιτίζονται ή χαριεντίζονται με το σύστημα και τις πρυτανείες του. Οι καιροί, άλλωστε, είναι επικίνδυνοι δεν συγχωρούν τερτίπια...
Όσο μεγεθύνεται η κρίση κι εξαθλιώνεται ο λαός, τα πολιτικά ερωτήματα πολλαπλασιάζονται, οι απαντήσεις επείγουν. Το πανικόβλητο σύστημα αμύνεται λυσσαλέα, επιστρατεύει «πρόθυμους» θεούς και δαίμονες, από το χώρο των ιδεών για να στιγματίσουν τα «άκρα» κι απ’ το χώρο του υποκόσμου για να τσακίσουν κεφάλια… Εμείς;
Στο σημερινό φύλλο γράφουν οι: Φώτης Τερζάκης, Γιώργος Μερτίκας, Δημήτρης Σεβαστάκης και Κώστας Δεσποινιάδης. Το αφιέρωμα θα ολοκληρωθεί στο προσεχές φύλλο του Δρόμου με κείμενα των Γεράσιμου Λυκιαρδόπουλου, Γιώργου Λιερού, Θανάση Παπαθανασίου και Γιώργου Κοροπούλη.
Μιχάλης Σιάχος