fbpx

Mε όχημα την ποίηση: Μαρία Πολυδούρη (1902-1930)

Εμένα τα τραγούδια μου ήταν μόνο για Κείνον Τι θέλω πια να δέχομαι την προστασία της Μούσας; Να σφίγγω την καρδιά μου να δεχτεί τις νέες αγάπες,...

Με όχημα την ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης (1911-1996)

Την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις Ναι την φτιάχνεις. Κάθε φορά από την αρχή. Όλο και πιο ζωντανή. Όλο και πιο ποτισμένη. Ναι την φτιάχνεις. Με εκείνα τα...

Mε όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)

Πάσχα των Ελλήνων ΧΙ ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ Άνεμος, άνεμος χαράς με ζώνει, με κυκλώνει, άνεμος σει τα σπλάχνα μου, στα στήθη μου σκιρτά, κι όπως νερώνε βροντισμός, κι ως...

Με όχημα την ποίηση: Κλείτος Κύρου (1921-2006)

Κραυγές της νύχτας 15 Μιλώ με σπασμένη φωνή δεν εκλιπαρώ Τον οίκτο σας μέσα μου μιλούν χιλιάδες στόματα Που κάποτε φώναζαν οργισμένα στον ήλιο Μια γενιά που έψελνε τα...

Mε όχημα την ποίηση: Ρίτα Μπούμη – Παππά (1906-1984)

Η Βωδάμαξα … Πηγαίνεις αργά σα βιβλική χελώνα σηκώνοντας  τη μοίρα των ανθρώπων της γης, πιο λυπημένη απ’ το μαγγανοπήγαδο και το σαλιγκάρι, με ρόδες σκοτεινές δίχως αχτίνες, φέτες...

Mε όχημα την ποίηση: Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943)

Το Δάσος Το δάσος που λαχτάριζες Ως που ναν το περάσεις, Τώρα ναν το ξεχάσεις, Διαβάτη αποσπερνέ, Μιαν αυγινή το κούρσεψαν Ανίδρωτοι λοτόμοι, Κι εκεί είναι τώρα δρόμοι διαβάτη αποσπερνέ, Το τρίσβαθο αναστέναγμα Που...

Mε όχημα την ποίηση: Κώστας Μόντης (1914-2004)

Άθεος (Προ επικείμενου τέλους) Έχει γούστο να υπάρχει! Λειτουργία Τι αμίμητα που Του αναφέρουμε παραδείγματα μήπως και δεν καταλάβει καλά. Να έτσι όπως έκανες στην περίπτωση του Τάδε, Κύριε, να...

Mε όχημα την ποίηση: Γιώργος Θέμελης (1900-1976)

Σε ποια θάλασσα Σε ποια θάλασσα ποιος ουρανός σ’έχει φιλήσει; Τα μαλλιά σου τρυπούν την καρδιά του ανέμου, σαν τα δέντρα και σαν τα ταξίδια. Το χέρι σου χαμόγελο, φωνή σαν του...

Mε όχημα την ποίηση: Τίμος Μωραϊτίνης (1875-1952)

Θεατρίνοι Ένα πρωί ανοίγει η αυλαία, Με γέλοιο, με τραγούδι ή με κλάμα, Κι αρχίζει η παράστασι. Το  δράμα, Δεν έχει τίτλο, ούτε συγγραφέα. Και ρόλους παίζουμε μεγάλους και...

Με όχημα την ποίηση: Πατρικ Καβανα (1904-1967)

H Μεγάλη Πείνα VIII Καθισμένος πάνω στον ξύλινο φράχτη Καθισμένος πάνω στον ξύλινο φράχτη Καθισμένος πάνω στον ξύλινο φράχτη Δεν έδινε δεκάρα. Έλεγε ό,τι του κατέβαινε Έλεγε ό,τι του κατέβαινε Έλεγε ό,τι...