το θέμα της εβδομάδας

Εργαζόμενοι κατά χιλιάδες διαδήλωσαν στις 23/2 στην Ισπανία, μετά από το κάλεσμα των εργατικών συνδικάτων, εκφράζοντας την εναντίωση στην πρόθεση της κυβέρνησης Θαπατέρο να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη. Εκτός από τη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις σε άλλες δέκα πόλεις. Τις οργάνωσαν η UGT (Γενική Ένωση Εργατών) και οι Κομισιόνες Ομπρέρας (Επιτροπές Εργατών). Στις πόλεις Τζιρόνα, Λερίδα, Ταραφόνα, Τορτόσα της Καταλωνίας, Λογρόνιο και Οβιέδο στο βορρά, Αλικάντε και Καστεγιόν, στα ανατολικά, έγιναν επίσης μαζικές διαδηλώσεις. Στις 25 Φεβρουαρίου 50.000 εργαζόμενοι διαδήλωσαν στην Ανδαλουσία και ακολουθεί το Μπιλμπάο. Οι κινητοποιήσεις θα διαρκέσουν ώς τις 6 Μαρτίου.

Παρά τη συμβιβαστική τάση των ηγεσιών των συνδικάτων τους, οι εργαζόμενοι στη μεγαλύτερη ευρωπαϊκή αεροπορική εταιρία, τη Lufthansa, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να κάνουν πίσω στο θέμα του «εξορθολογισμού» της εταιρίας, δηλαδή στην περικοπή θέσεων εργασίας. Αλλά και οι εργαζόμενοι στην British Airways στη Βρετανία και οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας στη Γαλλία, εξαγγέλλουν ή κατεβαίνουν σε απεργίες. Διαφαίνεται μια άτυπη ακόμη, αλλά πανευρωπαϊκού εύρους κινητοποίηση των εργαζομένων στον τομέα των αερομεταφορών και του προσωπικού εδάφους. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο των ευρωπαϊκών αερομεταφορών έρχονται αντιμέτωποι με την κρίση για δεύτερη φορά (μετά την αντίστοιχη του 2001 που και πάλι ξεκίνησε από τις ΗΠΑ και αφορούσε πτωχεύσεις ή μαζικές συγχωνεύσεις αερομεταφορέων) και μοιάζουν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Κοινό αίτημα είναι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εισοδημάτων τους. Οι ίδιοι, άλλωστε, έχουν υποχωρήσει αρκετές φορές στην πίεση που ασκούσαν οι εταιρίες, η κυβέρνηση αλλά και τα ΜΜΕ που διέσπειραν την άποψη περί «υψηλά αμειβόμενων δημοσίων υπαλλήλων που πρέπει να δείξουν υπευθυνότητα», επιλέγοντας εδώ και 9 χρόνια (κυρίως τα συνδικάτα αερομεταφορών σε Γερμανία και Βρετανία) το δρόμο της διαπραγμάτευσης, βάζοντας πολλές φορές στην άκρη τα μισθολογικά αιτήματα, ώστε να μη χαθούν θέσεις εργασίας. Ιδίως οι Γερμανοί πιλότοι, οι οποίοι από το 1992 μέχρι το 2001 είχαν χάσει το 30% περίπου του εισοδήματός τους.

Αυτή τη φορά, ωστόσο, και καθώς έχουν ήδη πληρώσει για μία φορά την κρίση, αλλά και τις εταιρικές επιλογές των golden boys των αεροπορικών εταιριών με πλήθος εξαγορών (η γερμανική Lufthansa, μέχρι πριν από λίγους μήνες είχε επιδοθεί σε ένα όργιο εξαγορών μικρότερων αεροπορικών εταιριών, όπως οι Brusells Airlines, Austrian Airlines, ΒΜΙ), φαίνονται αποφασισμένοι για παρατεταμένες κινητοποιήσεις και σκληρές διαπραγματεύσεις. Ακόμη κι αν το συνδικάτο Cockpit των πιλότων της Lufthansa διέκοψε την τετραήμερη απεργία που είχε εξαγγείλει, μόλις από την πρώτη ημέρα (αφού είχε «κοστίσει» στην εταιρία 25 εκατ. ευρώ), τόνισε ότι προσέρχεται σε διαπραγματεύσεις διεκδικώντας αυξήσεις 6,4%, μεγαλύτερη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και εγγυήσεις για την απασχόληση του ιπτάμενου προσωπικού και τη μη δυσμενή μετακίνησή του στις θυγατρικές της Lufthansa που λειτουργούν με χαμηλότερο κόστος.

Tην ίδια στιγμή οι επί 12ετία «ήρεμοι» και συμβιβασμένοι εργαζόμενοι της British Airways υπερψήφισαν την πρόταση του συνδικάτου τους για απεργία το επόμενο διάστημα, η οποία μπορεί να διαρκέσει έως και 10 ημέρες. Αίτημα; Η μείωση δαπανών που έχει εξαγγείλει η διοίκηση της BA να μην αγγίξει εργασιακά δικαιώματα.

Οι Βρετανοί εργαζόμενοι δεν μπορεί παρά να κοιτάνε προς τους Γάλλους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας που κατάφεραν για πέντε ημέρες να δώσουν το μήνυμα. Οι ελεγκτές αντιδρούν σε συμφωνία μεταξύ έξι ευρωπαϊκών κρατών, με στόχο να «εκσυγχρονιστεί» και να ενοποιηθεί ο έλεγχος της εναέριας κυκλοφορίας, γεγονός που, αναπόφευκτα, θα οδηγήσει σε περικοπές θέσεων εργασίας και απώλεια επιδομάτων.