διεθνή

Της Αριάδνης Αλαβάνου

Τυνησία, Αλγερία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Υεμένη, Λίβανος (σε ένα διαφορετικό πλαίσιο), ακόμη και στο μικρό Ομάν, ο λαός, όχι με την κοινοβουλευτική αλλά με την πληβειακή έννοια, κλονίζει τα νεοταξικά καθεστώτα «ασφάλειας και σταθερότητας» που οικοδόμησαν τα τελευταία 30 χρόνια οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και οι τοπικές οικονομικές, στρατιωτικές και πολιτικές ελίτ, έστω κι αν δεν «έχει καεί ακόμη ούτε μία αμερικανική σημαία». Η μαζική απονομιμοποίηση απειλεί ακόμη τη Σαουδική Αραβία και τα πάμπλουτα αραβικά κρατίδια του Περσικού Κόλπου, τα οποία σε ενδεχόμενο μεγάλων ανατροπών, και ιδίως στην Αίγυπτο, θα βρεθούν εκτεθειμένα σε ανέμους αλλαγής, αδιανόητους μέχρι πριν από ένα μήνα. Και στο επίκεντρο όλων αυτών και το Ισραήλ, που αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να μείνει πλήρως απομονωμένο.

Η τιμή της βενζίνης και του πετρελαίου στη Βολιβία είναι κατά ένα τρίτο περίπου χαμηλότερη από αυτή των γειτονικών χωρών. Τα βολιβιάνικα καύσιμα, ανέκαθεν, περνούσαν παράνομα στη Χιλή, το Περού και τη Βραζιλία. Ο Μοράλες πήρε την απόφαση να τελειώνει με το λαθρεμπόριο, ανεβάζοντας την τιμή των καυσίμων στο επίπεδο των γειτονικών χωρών.

Ποια τείχη ανά τον κόσμο ζήλεψε ο Χρήστος Παπουτσής

Της Αριάδνης Αλαβάνου.

Πόσο πειστικός μπορεί να είναι ένας πολιτικός που είχε κορυφαία αξιώματα στο δικτατορικό καθεστώς, όταν υπόσχεται «πλήρη ρήξη με το παρελθόν»; Καθόλου, από ό,τι φαίνεται από τις αντιδράσεις των Τυνήσιων που δεν αναγνωρίζουν τη μεταβατική κυβέρνηση και ακόμη διαδηλώνουν σε όλες τις μεγάλες πόλεις, απαιτώντας τη διάλυση του Συνταγματικού Δημοκρατικού Κόμματος του ανατραπέντος προέδρου Μπεν Αλί και του δικτατορικού κρατικού μηχανισμού.