Η τοποθέτηση Μίκη και οι συγκλίνουσες πορείες

Με την τοποθέτηση του Μίκη Θεοδωράκη φαίνεται να τερματίζονται όλες οι διεργασίες για την έκφραση -και μέσα στις εκλογές- ενός ευρύτατου αντιμνημονιακού ψηφοδελτίου που θα οδηγούσε το τρένο έξω από τις προκαθορισμένες ράγες με τη δυναμική που θα δημιουργούσε.
Ο Μίκης με το κείμενό του αυτό θυμίζει στενόχωρες πραγματικότητες μπροστά στις ευκαιρίες και ανάγκες που υπάρχουν. Ο ίδιος έδωσε το «παρών» του και έσπρωξε όσο μπορούσε τα πράγματα.
Η προεκλογική περίοδος που ανοίγεται θα έχει επομένως άλλο βάρος, άλλη γεύση. Θα είναι μόνο μια στιγμή. Θα τροποποιηθεί το πολιτικό σκηνικό χωρίς να λαβωθεί σοβαρά το πολιτικό σύστημα.
Ο αγωνιζόμενος μαχόμενος κόσμος θα ζήσει την προεκλογική περίοδο διχασμένος-τριχασμένος: Υποστηρίζοντας τακτικά κάποια από τα αριστερά ψηφοδέλτια που θα παρουσιαστούν, ψηφίζοντας άκυρο-λευκό, αφού κανένας δεν μπορεί να τον εκφράσει, κάνοντας αποχή από αυτές τις εκλογές. Αυτές οι τρεις επιλογές δεν βρίσκονται σε σύγκρουση αλλά είναι οι πλευρές του ίδιου τριγώνου που ψάχνουν ένα δρόμο μέσα σε μια σύνθετη και δύσκολη κατάσταση. Όσο κι αν δεν μπόρεσε να γίνει μια άμεση ενοποίηση όλου αυτού του δυναμικού σε ένα ρεύμα που θα γκρέμιζε ή θα επέφερε σκληρό πλήγμα στο πολιτικό σύστημα και στην τρόικα, είναι αναγκαίο να κατανοηθεί ότι η πρακτική στάση στις εκλογές με τις τρεις αυτές εκδοχές είναι ουσιαστική συγκλίνουσα κι όχι αποκλίνουσα.
Οι πραγματικές πρωτοπορίες πρέπει να το συναισθάνονται, οι «πρωτοπορίες» πρέπει να εγκαλούνται για τη μονόπλευρη και εγωιστική θεώρηση των πραγμάτων. Τραβάμε την ανηφόρα έστω χωρίς σημαίες και ταμπούρλα, προς το παρόν!

Κ.Κ.

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!