Για όποιον δεν κατάλαβε, συντελείται και προωθείται διαρκώς ένας σχεδιασμός εθνικού ακρωτηριασμού σε βάρος της κυριαρχίας και της ίδιας της υπόστασης της Ελλάδας. Η Ελλάδα γίνεται λιγότερη, αμφισβητούνται ανοικτά κυριαρχικά δικαιώματά της, και μάλιστα τίθεται με ευθύ τρόπο ζήτημα εδαφικής ακεραιότητας και αλλαγής των συνόρων.
Η συμφωνία των Πρεσπών παραγγέλθηκε και επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ (και τη Γερμανία) ώστε με ταχύτατους ρυθμούς να ενταχθεί η «Βόρεια Μακεδονία» στο ΝΑΤΟ. Τώρα, με την πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ, επισήμως επιβραβεύεται η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, και της αποδίδεται ένας αναβαθμισμένος ρόλος εντός του ΝΑΤΟ αλλά και στην Ν.Α. Μεσόγειο. Επιβραβεύεται η προκλητική επεκτατική πολιτική της ιδιαίτερα απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο, και της δίνεται αέρας για να κλιμακώσει τις διεκδικήσεις της. Η κατοχύρωση του όρου «Τουρκο-αιγαίο» σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς αποτελεί μια ακόμα κίνηση της Τουρκίας σε βάρος ενός αδιαμφισβήτητα ελληνικού ιστορικού, πολιτιστικού, γεωγραφικού χώρου. Στρατηγικά η Τουρκία θέλει να δορυφοροποιήσει ή να υποτάξει την Ελλάδα, να τη θέσει υπό την επικυριαρχία της. Διεκδικεί ανοικτά το μισό Αιγαίο, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα. Το ΝΑΤΟ θεωρεί την Τουρκία μεγάλο θύμα της «τρομοκρατίας», κατανοεί όλες τις «ανησυχίες» της, της ανάβει το πράσινο φως για τη φασιστική καταπίεση του κουρδικού έθνους και την εξόντωση των αντιστασιακών οργανώσεών του. Και συστήνει στις δύο χώρες μέλη, Ελλάδα και Τουρκία, «να λύσουν τις διαφορές τους με διάλογο»…
Οι ελληνικές ελίτ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε ένα κρεσέντο ΝΑΤΟφροσύνης, αποδέχονται να αναγορεύεται η χώρα σε «ΝΑΤΟϊκά εδάφη», ψηφίζουν εντός Ε.Ε. και ΝΑΤΟ «σε όλα ΝΑΙ», παρακολουθούν τάχα ψύχραιμες την αναβάθμιση της Τουρκίας. Και αμήχανα προσπαθούν να καλύψουν την απουσία υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας πίσω από γελοιότητες του τύπου «αναδιπλώθηκε η Τουρκία», «δεν τόλμησε ο Ερντογάν να θέσει ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης νησιών». Η μακράν πιο γελοία κίνηση είναι η ΕΔΕ που διέταξε ο πολύς κ. Άδωνης Γεωργιάδης για το πώς δεν αντιδράσαμε στην κατοχύρωση του όρου «Τουρκο-αιγαίο»… Θυμίζουμε ότι η επιτροπή δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας της Ε.Ε. ενέκρινε το αίτημα της Τουρκίας για τη χρήση αυτής της ονομασίας από τον Δεκέμβριο του 2021 μέχρι και τον Ιούλιο του 2031. Η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον ύπνο κι έμεινε άπραγη: δεν κατέθεσε ένσταση για να ανατρέψει την κατοχύρωση ενός όρου («Τουρκο-αιγαίο» στα ελληνικά) που σαφώς έχει ευρύτερη σημασία από μια σκέτη εμπορική τουριστική χρήση. Όπως έμεινε άπραγη με το τουρκολιβυκό σύμφωνο για τα θαλάσσια όρια και την ΑΟΖ, το οποίο παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Όπως έμεινε άπραγη με όλες τις παραβιάσεις που κάνουν οι Σλαβομακεδόνες, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον όρο «Μακεδονία» όπου και όπως θέλουν…
Μια χώρα «κόμβος», μια χώρα ΝΑΤΟϊκή επαρχία, μια χώρα επί της ουσίας Δυτική αποικία, μια χώρα υποθηκευμένη στους Δανειστές, πιθανά να συρρικνώσει την επικράτειά της, της ακεραιότητά της, να εκμηδενίσει τα στοιχεία εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Τώρα έχει έρθει η ώρα της έμπρακτης υποχωρητικότητας και προσαρμογής μπροστά στα τετελεσμένα ΝΑΤΟϊκών «συμμάχων» και επεκτατικής Τουρκίας. Σιωπηρά αποστρατιωτικοποιούνται τα νησιά (το παραδέχεται έμμεσα ο υπουργός Άμυνας στο twitter…), ενώ όλα τα σημάδια δείχνουν πως θα έχουμε κλιμάκωση των επεκτατικών διεκδικήσεων της Τουρκίας.
Από την πλευρά μας θα επιμείνουμε πιο σθεναρά: Η ΝΑΤΟφροσύνη βλάπτει σοβαρά τη χώρα, δεν της παρέχει καμία ασφάλεια και εγγύηση. Οι «σύμμαχοι» για πολλούς λόγους πριμοδοτούν τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Ο επίσημος ελληνικός πολιτικός κόσμος δεν έχει καμία εθνική στρατηγική, είναι δεδομένος και δεμένος από τους Δανειστές και τις Πρεσβείες.
Να μην ξεπουληθεί η χώρα, ούτε χιλιοστό εδάφους και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Να υπερασπίσουμε την εδαφική ακεραιότητα και την υπόσταση της Ελλάδας. Αγώνας για ανεξαρτησία και ελευθερία της χώρας, της κοινωνίας, του Τόπου.
