«Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Βερολίνου»
του Ντιέγκο Φουσάρο *
Πάλι τρόμος, ακόμη μια φορά. Με διαδικασίες που παραμένουν πάντα ίδιες. Σαν να πρόκειται για μια αντιγραφή, μια φοβερή αντιγραφή, που πρέπει να προβληθεί με τον γνώριμο περιοδικό τρόπο. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Βερολίνου.
Επιτρέψτε μου λοιπόν, να κάνω μερικές πολύ γενικές παρατηρήσεις για την τρομοκρατία και τον ρόλο της στην μετά το 1989 ιστορική περίοδο.
1) Τα χτυπήματα στρέφονται αποκλειστικά και μόνο ενάντια στις κατώτερες τάξεις, που ζουν στην επισφάλεια και είναι υπερεκμεταλλευόμενες και κακοπληρωμένες. Το μένος των τρομοκρατών δεν εκτονώνεται ποτέ στα πραγματικά άντρα της Δυτικής εξουσίας: στις τράπεζες, στα οικονομικά κέντρα κ.λ.π.
Οι αφέντες της παγκοσμιοποίησης ούτε καν αγγίζονται. Οι τρομοκράτες συνήθως κηρύσσουν τον πόλεμο και χτυπούν μόνο τις μάζες των σύγχρονων σκλάβων, κάνοντας -για δες!- μεγάλη χάρη στα αφεντικά της παγκόσμιας οικονομίας, οι οποίοι βλέπουν τους ταξικούς τους εχθρούς (τις προλεταριοποιημένες μάζες που ζουν στη φτώχεια και την επισφάλεια) να βομβαρδίζονται και να διαμελίζονται από ενδιάμεσους καλοθελητές.
2) Η τρομοκρατία πετυχαίνει μια καταπληκτική μετατόπιση της προσοχής από τη βασική αντίθεση, την ταξική ισχύ της χρηματιστικοποιημένης οικονομίας. Με συντονισμένο τρόπο μας κάνουν να πιστεύουμε πως εχθρός μας είναι το Ισλάμ και όχι η καθημερινή τρομοκρατία του χρηματιστικοοικονομικού καπιταλισμού (ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, εκατόμβες εργαζομένων, αυτοκτονίες μικροεπιχειρηματιών, κατεστραμμένοι λαοί).
3) Τώρα μας κάνουν να πιστέψουμε πως εχθρός, για τον χριστιανό νεαρό άνεργο, είναι ο ισλαμιστής νεαρός άνεργος και όχι αυτός που τον περιθωριοποιεί, ο μεγιστάνας της οικονομίας, ο άπολις και άπατρις αφέντης της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλει εξίσου σε ολόκληρο τον πλανήτη τις ανισότητες της ελεύθερης αγοράς.
Με αυτό τον τρόπο, η σύγκρουση δούλου-αφέντη είναι, για μια ακόμη φορά, θρυμματισμένη στη βάση. Έχουμε έναν ακόμη πόλεμο ανάμεσα στους φτωχούς, από τον οποίο ωφελούνται εκείνοι που κάθε άλλο παρά φτωχοί είναι. Η τρομοκρατία αποδομεί την πάλη των τάξεων και βάζει τους δούλους να μάχονται μεταξύ τους (Ισλαμιστές ενάντια σε Χριστιανούς, Ανατολικοί ενάντια σε Δυτικούς).
4) Η τρομοκρατία δίνει το πράσινο φως στο δόγμα περί ασφάλειας, που για μια ακόμη φορά υπηρετεί το συμφέρον του αφέντη της χρηματιστικής παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Ενεργοποιείται το μοντέλο του Patriot Act των ΗΠΑ: για να εγγυηθούν την ασφάλεια, περιορίζουν τις ελευθερίες. Λιγότερη ελευθερία αντίστασης, λιγότερη ελευθερία οργάνωσης, περισσότερος έλεγχος, περισσότερη παρακολούθηση, περισσότεροι περιορισμοί. Οι τρομοκρατημένες μάζες αποδέχονται όλα όσα δεν θα αποδεχόντουσαν σε κανονικές συνθήκες: τη στέρηση της ελευθερίας στο όνομα της ασφάλειας.
5) Ετοιμάζεται το έδαφος -να προετοιμαστούμε- για νέους πολέμους. Πολέμους εγκληματικούς και τρομοκρατικούς ενάντια στα εγκλήματα της τρομοκρατίας. Όπως έγινε στο Αφγανιστάν (2001) και πρόσφατα στη Συρία. Η τρομοκρατία νομιμοποιεί τον δυτικό ιμπεριαλισμό, τις ανθρωπιστικές επεμβάσεις, τους ηθικούς βομβαρδισμούς, τους δίκαιους πολέμους, και χίλιες ακόμη οργουελιανές πρακτικές, που αν τις χαρακτηρίζαμε με τα αληθινά τους ονόματα, θα εντάσσονταν ξεκάθαρα κι αυτές στην κατηγορία της τρομοκρατίας.
Ο δυτικός ιμπεριαλισμός, που είναι σύμφυτος με τον καπιταλισμό, νομιμοποιείται και γίνεται ντε φάκτο αποδεκτός από τις τρομοκρατημένες υποτελείς μάζες.
Εγώ δεν γνωρίζω ονόματα, σαν τον Παζολίνι. Αλλά πιστεύω πως ξέρω τι είναι στ’ αλήθεια η τρομοκρατία. Είναι η ανώτατη φάση του καπιταλισμού. Είναι η κορύφωση του καπιταλισμού, που ζώντας μια κρίση της ηγεμονίας του (για να χρησιμοποιήσω τους όρους του Γκράμσι) πρέπει να κάνει τα πάντα (στην κυριολεξία τα πάντα) για να εκμαιεύσει τη συναίνεση, να επηρεάσει τις μάζες, να πατάξει τη διαφωνία, να συντονίσει τις συνειδήσεις, να προσανατολίσει και την αγάπη αλλά και το μίσος των μαζών, με τις απαιτούμενες δόσεις, εκεί όπου έχουν αποφασίσει οι αφέντες της παγκοσμιοποίησης.
* Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα il fatto quotidiano στις 20/12/2016
Δείτε εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα του Δρόμου με τίτλο : Σπιράλ αταξίας και τρόμου στον κόσμο.
