Κρίσιμες οι εξελίξεις στην Κύπρο – Απειλεί ο Ερντογάν
Κλιμακώνεται η ένταση στην Κύπρο μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Όπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση της Κύπρου ανακοίνωσε την έναρξη γεωτρήσεων από ιταλοκορεατική κοινοπραξία στο «οικόπεδο 9» της κυπριακής ΑΟΖ. Η Τουρκία ανακοίνωσε -με παράνομη οδηγία προς νατυτιλομένους (NAVTEX)- τη δέσμευση περιοχών της κυπριακής ΑΟΖ, προκειμένου το σεισμογραφικό Barbaros να προχωρήσει σε έρευνες σε σημεία όπου ήδη έχουν αρχίσει ή προγραμματίζονται γεωτρήσεις, ενώ πολεμικά πλοία παρακολουθούν τις έρευνες στην περιοχή.
Η κυπριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε σειρά μέτρων, μεταξύ των οποίων η διακοπή των συνομιλιών για το Κυπριακό, ενώ προχώρησε σε διπλωματικές κινήσεις και επαφές με τρίτες χώρες και διεθνείς οργανισμούς. Χαρακτηριστικές, στο μεταξύ, του κλίματος που δημιουργεί η Άγκυρα είναι οι δηλώσεις του Τούρκου αρμόδιου για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Βολκάν Μποζκίρ, σύμφωνα με τον οποίο «είναι ακατανόητο η χρεοκοπημένη Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου να απορρίπτει, σαν αυτοκτονία, τις δυνατότητες που προσφέρει σε αυτήν η Τουρκία, η οποία έχει διανύσει δώδεκα χρόνια πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας»!
Χειρισμοί made in USA
Ιδιαίτερης αναφοράς χρήζουν οι δηλώσεις του αμερικανικού υπουργείου Eξωτερικών, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αυτές ερμηνεύονται. Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε την Τετάρτη, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζεν Ψάκι δήλωσε ότι οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν «τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στους πόρους της, εντός της ΑΟΖ της». Συνεχίζοντας, όμως, δεν παρέλειψε να διευκρινίσει ότι «οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του νησιού, όπως κι όλοι οι φυσικοί πόροι του, θα πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων, στο πλαίσιο μια συνολικής διευθέτησης. Και πιστεύουμε ασφαλώς ότι είναι σημαντικό να αποφεύγονται δραστηριότητες οι οποίες θα μπορούσαν να αυξήσουν τις εντάσεις στην περιοχή».
Οι δραστηριότητες αυτές δεν κατονομάζονται και έτσι αφήνεται να εννοηθεί ότι δεν βαραίνουν αποκλειστικά κάποια πλευρά και την επιθετικότητά της. Την ίδια στιγμή, η αναφορά στις δύο κοινότητες που μετά από κάποια διευθέτηση θα πρέπει να μοιραστούν τα αποθέματα, αφήνει ελεύθερο το έδαφος για την παρεμπόδιση ενεργειών «μονόπλευρης» εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων.
Χαρακτηριστικές, από αυτή την άποψη, είναι και οι δηλώσεις του ειδικού συμβούλου του γ.γ. του ΟΗΕ, Έσπεν Άιντα ο οποίος, μετά από συνάντησή του με τον Κύπριο πρόεδρο, έκανε λόγο για ανάγκη συναντίληψης ότι «οι φυσικοί πόροι του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι για όλους τους Κυπρίους», ζητώντας «υπευθυνότητα από όλες τις πλευρές, ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω κλιμάκωση».
Κατοχή και «συνιδιοκτησία»
Αυτό το πλαίσιο αξιοποιεί η Τουρκία για να δικαιολογήσει τις βλέψεις της, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειες της Κύπρου είναι μονομερείς και θα έπρεπε να αναβληθούν μέχρι να υπάρξει συνολική διευθέτηση του Κυπριακού. Σε ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει: «Περιμένουμε η ελληνοκυπριακή πλευρά να σταματήσει να συμπεριφέρεται σαν να είναι ο μόνος ιδιοκτήτης του νησιού, να τερματίσει τις μονομερείς έρευνες και να υιοθετήσει αντίληψη ενός νέου συνεταιρισμού» και απειλεί πως «δεν θα γίνει αποδεκτή σε καμιά περίπτωση» η συνέχιση μονομερών, όπως τις χαρακτηρίζει, ενεργειών.
Με λίγα λόγια, η Τουρκία που εισέβαλε στρατιωτικά και κατέχει το μισό νησί κατηγορεί την Κυπριακή Δημοκρατία γιατί δεν συμπεριφέρεται σαν… συνιδιοκτήτης. Στην πραγματικότητα, φυσικά, η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται αν συνιδιοκτήτες του νησιού θα είναι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι, αλλά αν η ίδια θα επεκτείνει την κυριαρχία της στην περιοχή, μέσα και από την αναγνώριση ως κρατικής οντότητας της κατεχόμενης από αυτήν περιοχής της Κύπρου.
Απειλές Ερντογάν!
Όλο το προηγούμενο διάστημα ο Ερντογάν προειδοποιούσε για άμεσες αντιδράσεις σε περίπτωση που θα προχωρούσε η αξιοποίηση των «οικοπέδων» νότια της Κύπρου. Κατά τη διάρκεια συνάντησής του με τον Έλληνα πρωθυπουργό στα περιθώρια της τελευταίας Συνόδου του ΝΑΤΟ, ο Τούρκος πρόεδρος φέρεται να εξέφρασε με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο την αντίθεσή του στην έναρξη εργασιών στην κυπριακή ΑΟΖ. Μάλιστα, αρκετές πηγές αναφέρουν ότι προχώρησε σε ευθείες απειλές και για άλλα μέτωπα που αφορούν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Επιδείξεις υποτέλειας
Την ίδια στιγμή, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και οι κυβερνητικοί παράγοντες αδυνατούν να χαράξουν οποιαδήποτε πολιτική, εγκλωβισμένοι στο δόγμα της απόλυτης υποταγής στις επιδιώξεις της Δύσης. Έτσι, διακινούν μόνο το ένα μέρος της δήλωσης του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που εμφανίζεται να καταδικάζει τις τουρκικές ενέργειες, αποσιωπώντας το συνολικό πλαίσιο που διαμορφώνεται.
Η πρόσφατη επίσκεψη αντιπροσωπείας της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ στην Ελλάδα ήταν μια ακόμα ευκαιρία επίδειξης πνεύματος υποτέλειας προς την αμερικανική πολιτική. Οι κυβερνητικοί παράγοντες εκθείασαν τη στάση των ΗΠΑ απέναντι στη χώρα μας, τόσο στα εθνικά θέματα όσο και σχετικά με την οικονομική κρίση και υπερθεμάτισαν σχετικά με τα πλεονεκτήματα που παρέχει η βάση της Σούδας για την υποστήριξη των επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.
Αποικίες χρέους και ειρήνη
Η συμπεριφορά της ελληνικής κυβέρνησης απηχεί τη γενικότερη στάση της στο πολιτικό και το οικονομικό πεδίο. Η αποδοχή του στάτους της αποικίας χρέους για τη χώρα συνεπάγεται τη μετατροπή της σε γεωπολιτικό χώρο, σε οικόπεδο προς αξιοποίηση ή και διαμοιρασμό. Η μοναδική τακτική που φαίνεται να επιλέγει η ελληνική πλευρά είναι η κάλυψη κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ μέχρι να περάσουν οι μπόρες που έχουν ξεσπάσει στην περιοχή, καθώς το επιχείρημα του ρεαλισμού είναι το μοναδικό που επιστρατεύεται. Είναι όμως εντελώς έωλο, καθώς η παλιότερη και πρόσφατη Ιστορία αναδεικνύει ότι η τυφλή στοίχιση πίσω από τους ισχυρούς δεν διασφαλίζει τα συμφέροντα της χώρας.
Η κατάσταση σήμερα, αυτές τις μέρες, αυτό το μήνα, είναι σοβαρότατη. Το στρίμωγμα της Τουρκίας στα ανατολικά και νότια σύνορά της, την οδηγεί σε επιθετικές κινήσεις στα άλλα μέτωπα. Η ένταση στην Κύπρο δεν αποκλείεται να οδηγηθεί σε ακόμα πιο επικίνδυνους δρόμους προκειμένου να επιβληθούν άμεσα λύσεις στο Κυπριακό ή και σε άλλα μέτωπα (Αιγαίο, Θράκη) που επιμελώς κρατά ανοιχτά. Την ειρήνη δεν πρόκειται να τη διασφαλίσει η παρουσία επιχειρηματικών συμφερόντων στην περιοχή (ακόμα ένας αποκοιμιστικός μύθος). Για την ειρήνη πρέπει να εργαστεί η συμμαχία της Ελλάδας με την Κύπρο, έξω από τα δεσμά της χρεοκρατίας και της τρόικας και των άλλων λαών της περιοχής.
Αίγυπτος και Τουρκία…
Λίγες μέρες πριν, σημαντικές ήταν οι εξελίξεις που σημειώθηκαν στο πλαίσιο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας (OIC). Σε Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των 56 κρατών-μελών του οργανισμού από την Ασία και την Αφρική, στη Νέα Υόρκη, οι επιδιώξεις της Τουρκίας για αναφορά και υποστήριξη στην «τουρκική δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» προσέκρουσαν στην αποφασιστική άρνηση της Αιγύπτου και άλλων κρατών με συνέπεια τη μη έκδοση ψηφίσματος.
Είχε προηγηθεί η επικύρωση, από τον Αιγύπτιο πρόεδρο Αμιντέλ Αλ Σίσι, της Συμφωνίας Αιγύπτου και Κύπρου που ρύθμιζε τα θέματα των ΑΟΖ και της συνεκμετάλλευσης φυσικών πόρων από τα δύο κράτη. Θυμίζουμε ότι η επικύρωση της Συμφωνίας εκκρεμούσε για χρόνια, ενώ πολλές φορές είχε τεθεί σε αμφισβήτηση, ειδικά κατά την περίοδο της προεδρίας Μόρσι, κάτω από συνεχείς τουρκικές πιέσεις.
Το τοπίο έχει αλλάξει. Οι εξελίξεις στο μέτωπο της Συρίας είναι καθοριστικές. Η εξάπλωση του Ισλαμικού Κράτους αλλάζει τους σχεδιασμούς. Το Κομπάνι πυροδοτεί νέες εξελίξεις αλλά και ένα μεγάλο ξεσηκωμό των Κούρδων της Τουρκίας. Ο προωθούμενος ρόλος της Τουρκίας, μέσω ενός «πανισλαμισμού» υπό την αιγίδα της, έχει περιέλθει σε κρίση, μέσα από το ντόμινο καταιγιστικών γεγονότων που κλονίζουν συμμαχίες και ισορροπίες, χωρίς αυτό να την καθιστά λιγότερο επικίνδυνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κίνδυνοι
Η διέξοδος της χώρας από την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει δεν ταυτίζεται με την αλλαγή του «μείγματος» οικονομικής πολιτικής. Απαραίτητη, εν προκειμένω για τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η πολιτική αντιμετώπισης των κρίσιμων εξελίξεων στον κόσμο και την περιοχή.
1. Οι μνημονιακές δυνάμεις είναι ανίκανες να προασπίσουν τα συμφέροντα της χώρας. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ο λαός και μάλιστα ένας λαός που θα σταθεί όρθιος μετά από πέντε χρόνια διάλυσης.
2. Το γεωπολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται θα χρησιμοποιείται για να επιβληθεί σιωπητήριο στην κοινωνία, να απορροφηθούν οι εσωτερικοί κραδασμοί, να ενσωματωθούν τα κοινωνικά κινήματα. Ο ευρωατλαντισμός θα επιβάλλεται ως μοναδική στάση απέναντι στους Τζιχαντιστές και τη βαρβαρότητα, δημιουργώντας τετελεσμένα.
3. Οι φωνές που ακούγονται όλο και συχνότερα (για παράδειγμα από μια σειρά ανεξάρτητους βουλευτές στην πρόσφατη κοινοβουλευτική αναμέτρηση) για μια κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», υποτιθέμενης «εθνικής ενότητας» κ.λπ. δεν είναι άσχετες από την κατάσταση που διαμορφώνεται στην περιοχή και που θα χρησιμοποιηθεί για τη σωτηρία του ετοιμόρροπου και ένοχου πολιτικού συστήματος.
Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι απαραίτητο ο ΣΥΡΙΖΑ να ανταποκριθεί στα δύσκολα ζητήματα που θέτει η πραγματικότητα στην περιοχή, απορρίπτοντας κάθε σκέψη ότι μπορεί να ανοίξει νέα σελίδα για τον τόπο χωρίς σαφή πολιτική για αυτά. Πολιτική πολυδιάστατη που να θέτει τις βάσεις για την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπεια της χώρας.
